Γράφει ο Μάγια
Θα φθάσει το μαχαίρι μέχρι το κόκαλο; διερωτώνται ουκ ολίγοι, τα τελευταία 24ωρα καθώς ξετυλίγεται το κουβάρι των σκανδάλων στις τράπεζες και την άμυνα.
Προφανώς, παραπλανημένοι από την γκεμπελικής επινόησης προπαγάνδα των καθεστωτικών Μέσων, τρέφουν κάποιες ελπίδες, πως μπορεί να κλείσει ο κύκλος της διαφθοράς και της διαπλοκής που είχε εγκατασταθεί κατά την περίοδο της δικομματικής εναλλαγής στην εξουσία.
Μόνο που και αυτές οι λιγοστές ελπίδες είναι φρούδες. Οι αποκαλύψεις αγγίζουν τον σκληρό πυρήνα των συγκυβερνώντων κομμάτων, που συνιστούν τη μια κορυφή του «αμαρτωλού τριγώνου της διαπλοκής» («τράπεζες – κόμματα εξουσίας – επιχειρηματικά και εκδοτικά συμφέροντα»).
Αυτό σημαίνει, πως η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, θα δώσει τον υπέρ πάντων αγώνα για την πολιτική της επιβίωση.
Με τη γνωστή μέθοδο τροπολογιών της τελευταίας στιγμής, σε άσχετα νομοσχέδια, υποκαθιστά τη Δικαιοσύνη και τη γελοιοποιεί.
Θέτει υπεράνω του Νόμου διοικητές και συμβούλια τραπεζών και οργανισμών που απαλλάσσονται προκαταβολικά από κάθε ποινική και αστική ευθύνη για τη διαχείριση θεμάτων δημοσίου συμφέροντος, κάτι σαν τους παραπλανηθέντες υπουργούς της υπόθεσης Βατοπεδίου.
Αναστέλλει επί τρία έτη την άσκηση ποινικής δίωξης σε βάρος αγροτοπατέρων, κατηγορουμένων για κακοδιαχείριση στους υπό εκκαθάριση συνεταιρισμούς.
Η κυβερνητική επιμονή να παραμείνει στο ΤΧΣ η κατηγορούμενη για το σκάνδαλο του Τ.Τ. συνιστά έμπρακτη απόδειξη ότι θέλουν να συγκαλύψουν τη διαφθορά και να προστατεύσουν τη διαπλοκή.
Η καταρρέουσα μνημονιακή κυβέρνηση θα πράξει ό,τι είναι δυνατόν για να περιορισθεί το εύρος των αποκαλύψεων, να εξαφανισθούν ίχνη και να προστατευτεί η δομή της διαφθοράς. Για να διασωθεί, έστω και προσωρινά, δεν αρκούν οι θυσίες των καμένων χαρτιών και των δευτεροκλασάτων στελεχών. Κι αν κάποιοι οικονομικά ισχυροί οδηγηθούν πίσω από τα κάγκελα είναι γιατί το Βερολίνο επιδιώκει αλλαγές στην κορυφή του ελληνικού επιχειρηματικού κόσμου ώστε να διαμορφώσει μια νέα ηγεμονική μερίδα του αποκλειστικά «γερμανόφρονος» ελληνικού οικονομικού κατεστημένου.
Η μόνη διέξοδος που έχει μείνει σ’ αυτό το καθεστώς είναι η τρομοκρατία και η δημιουργία συνθηκών έκτακτης ανάγκης, που θα καταψύξουν την ελληνική κοινωνία.
Συνεπώς, υπό τις παρούσες συνθήκες, όση κινητοποίηση κι αν επιδείξει η Δικαιοσύνη για να καθάρει την κόπρο του Αυγείου, οι απατεώνες δεν θα σταλούν παρέα στον Τσοχατζόπουλο, ούτε φυσικά τα κλεμμένα θα επιστρέψουν στον δημόσιο κορβανά.
Φτώχεια, ανεργία, σκάνδαλα φέρνουν όλο και πιο κοντά τις πρόωρες κάλπες. Πόσο να τις φρενάρει ένα τόσο δα πλεόνασμα;…
