H στάση μας και οι πράξεις μας στην ζωή μας αυτοπροσδιορίζουν και οδηγούν σε κριτική και αυτοκριτική. Όσο και να θέλουμε να παραστήσουμε κάποιον ή να σχηματίζουμε μια…
εικόνα όπως ονειρευόμαστε, στο τέλος, μέσω των πράξεών μας θα ξεκαθαρίσει όλο το παζλ.
Ότι και να πουν οι άλλοι για εμάς, εμείς ξέρουμε μέσα μας αν πράξαμε το καλό και το σωστό ή λουφάξαμε μέσα στις αδυναμίες μας (ο καθένας για τους δικούς του λόγους).
Ο ανθρώπινος νους λέμε ότι ξεχνά αλλά στην ουσία απλώς αποθηκεύει και κάποια στιγμή όλα ξανα-έρχονται στην επιφάνεια και καλείται να τα διαχειριστεί.
Στην ζωή έχω δει πολλές φορές ανθρώπους να βρίσκονται ακριβώς στην μέση σε κάθε είδους κατάσταση και τελικά να βγαίνουν αλώβητοι.
Πράγματι, όταν δεν παίρνεις θέση για κάτι τότε, δεν έχεις και την ευθύνη.
Κάποια στιγμή όμως, και πάντα έτσι τα φέρνει η ζωή, καλείται ο άνθρωπος να πάρει ξεκάθαρη θέση και να αποφασίσει.
Εκεί είναι που δημιουργούνται τα περισσότερα ψυχολογικά προβλήματα αν δεν είναι ξεκάθαρος με την στάση του.
Μια ξεκάθαρη στάση θα φέρει εχθρούς και για κάποιους αν δεν εκτιμηθεί ποιοι εχθροί είναι πιο δύσκολοι δεν μπορεί να παρθεί η απόφαση.
Όμως με το να μένει κάποιος πάντα στην μέση, καταλήγει τελικά να στερείται το δικαίωμα της επιλογής ακόμα και στην προσωπική του ζωή, και άνθρωπος που δεν έχει δικαίωμα επιλογής παύει να είναι άνθρωπος.
Tags: άνθρωπος, εικόνα
