Σημειώνει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος
Στο δημόσιο χρέος που αναδιαρθρώθηκε για να χωρέσει και το ιδιωτικό, αναφέρεται ο τίτλος. Στον πλούτο του ελληνικού λαού που αναδιαρθρώθηκε όχι απλώς για να διασωθεί το τραπεζικό σύστημα, αλλά οι τραπεζίτες, «καναλάρχες-ολιγάρχες» και το καθεστώς της διαπλοκής, των θαλασσοδανείων σε ημετέρους, των μιζών, των άπληστων, της ρεμούλας, της φοροκλοπής, της φοροδιαφυγής και της αποθράσυνσης των κωλόπαιδων , τα οποία έμαθαν να υπάρχουν μέσω ενός πέπλου άγνοιας του κοινωνικού (του πραγματικού).
Σήμερα δεν θα σε απασχολήσω με αναλυτικές σκέψεις, φίλε αναγνώστη, θα καταφύγω σε μερικούς κρίσιμους για το…….
παρόν και το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας αφορισμούς, οι οποίοι δομούνται επί μιας διαγραφής: της αλήτικης εθνικής αστικής τάξης της Ελλάδας. Δεν γίνεται να τους ξεχάσουμε, δεν μπορούμε να μην τους αναλύσουμε, αλλά για να κάνουμε οποιαδήποτε απόπειρα άρθρωσης μιας προοδευτικής πολιτικής πρέπει ακριβώς να τους… διαγράψουμε. Και η στοιχειώδης δημοκρατική λειτουργία έχει τρόπο «διαγραφής» τους! Αν πεις κάτι ανάλογο με αυτό που είπε ο κ. Γ. Στουρνάρας (γνωστός και ως «ξέχασέ το Γιάννη»): «σέβομαι απεριόριστα τη Δικαιοσύνη και σέβομαι εξίσου την κ. Σακελλαρίου», προφανώς δεν σέβεσαι καθόλου τον εαυτό σου. Και η Ελλάδα σε αυτή την κρίσιμη καμπή της ιστορίας της, έχει ανάγκη ανθρώπους και κυρίως ηγέτες με ένα και μοναδικό προσόν: τον σεβασμό στον εαυτό τους. Οι παρακάτω αφορισμοί, αφορούν αποκλειστικά σε αυτούς τους ανθρώπους.
- Διαπλοκή είναι η αλητεία που έγινε κανόνας ζωής και κοινωνική παιδαγωγική στην Ελλάδα.
- Η διαπλοκή ξεκινά από την τράπεζα και καταλήγει σε αυτήν.
- Η διαπλοκή δεν είναι ιδέα – ούτε ασφαλώς κάπου είδους φαντασίωση- αλλά (πολιτική) πρακτική ηγεμονίας και πλουτισμού. Είναι ο μηχανισμός κυριαρχίας που ορίζει και τον μηχανισμό αναδιανομής στην πατρίδα μας.
- Η διαπλοκή διαμόρφωσε, διαμορφώνει και αναπαράγει δύο τάξεις στην Ελλάδα: τους νεόπλουτους και τους παρίες. Επ’ αυτού του διχασμού θα πρέπει να αναπτυχθεί η στρατηγική μιας εναλλακτικής πολιτικής στην χώρα μας.
- Η διαπλοκή τρέφεται από το πελατειακό καθεστώς, είναι όμως ικανή να υπάρξει μεταρρυθμισμένη και μεταμφιεσμένη και εντός ενός κορπορατικού, σαν αυτό που θεμελιώνει η «τρόικα» αυτή την περίοδο. Για να συμβεί αυτό το «ξέχασέ το» θα πρέπει να υποκαταστήσει το «διέγραψέ το», τόσο σε ό, τι αφορά στο χρέος, όσο και σε ό, τι αφορά στην πολιτεία της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, των δύο αλληλοεξαρτώμενων πυλώνων της διαπλοκής.
- Υπάρχουν άραγε έλληνες έξω από το διπολικό σύστημα «νεόπλουτοι-παρίες»; Λίγοι, που μοιάζουν με έλληνες «πολίτες» με απολύτως αόριστη ταυτότητα (αστική, ταξική, κλπ). Είναι κάτι σαν αόρατοι, σαν UFO στην ίδια τους την πατρίδα. Να σκεφθείτε, όταν βαδίζουν στα πεζοδρόμια σε μια ακτίνα δύο χιλιομέτρων από την Βουλή των Ελλήνων, έχουν το «προνόμιο» του «αόρατου» από τους πάντα ορατούς, γνωστούς – αγνώστους που συνθέτουν το δίκτυο της διαπλοκής. Αν νομίζετε ότι οι τελευταίοι είναι ελάχιστοι, σφάλετε. Συγκροτούν ένα καλο-οργανωμένο σύστημα που ελέγχει με ικανοποιητικό τρόπο όλα τα πόστα των δημόσιων ρόλων και όλες σχεδόν τις περιοχές άρθρωσης της επιχειρηματικότητας. Δίχως αυτούς δεν δουλεύει τίποτα στην Ελλάδα και είναι αυτοί ουσιαστικά που διαπραγματεύονται σήμερα, όπως και χθες, με την τρόικα. Τι ακριβώς διαπραγματεύονται; Την τακτική υποχώρησή τους που θα τους διασώσει στρατηγικά από την «διαγραφή» τους, δηλαδή από την δυνατότητα να ορίζουν αυτοί την μορφή και την γενικότερη διάσταση του αποκλεισμού στην Ελλάδα.
- Μόνον η συγκρότηση ενός Λαϊκού Μετώπου με πυρήνα ασφαλώς την αριστερά, θα μπορούσε να συμβάλλει στην ανάπτυξη δημοκρατικών διαδικασιών, που θα κατέληγαν στην «διαγραφή» αυτού του δικτύου άσκησης αλήτικης πολιτικής και οικονομικής πρακτικής και διαμόρφωσης ενός πολιτισμού που κατέληξε να ορίζει διεθνώς τους Έλληνες ως τους πλέον διεφθαρμένους, ανίκανους και «αεριτζήδες» της Ευρώπης. Δυστυχώς ένας συνδυασμός συμπλεγματικού καιροσκοπισμού, πέπλου αγνοίας των αντικειμενικοτήτων που ορίζουν κοινωνικά και γεωπολιτικά την Ελλάδα και διαπλοκής, ήταν αυτός που δεν επέτρεψε τον σχηματισμό αυτού του Μετώπου. Τώρα, αντικειμενικά επίσης, όλες οι ελπίδες στηρίζονται στο Είναι και στο Υπάρχω του ΣΥΡΙΖΑ.
- Ο μόνος τρόπος για να προσφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ κάτι στην δημοκρατική αναδιάρθρωση του αστικού καθεστώτος στην Ελλάδα και να θέσει τις βάσεις για ξερίζωμα της διαπλοκής και για εγκαθίδρυση ενός νέου και ολοκληρωμένου συστήματος καθολικής ευημερίας με την κλασσική σοσιαλδημοκρατική έννοια, είναι να νοιώσει και να διακηρύξει: «ο Νόμος που είμαι δεν θα με υποτάξει» [Ελύτης]. Αν η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ υποταχθεί στον Νόμο που διαμορφώνουν ισορροπίες εντός αυτού και με την πολιτικοοικονομική ελίτ που συνδέθηκε με την όσμωση του δικομματισμού για την παραγωγή κρίκων στην αλυσίδα της διαπλοκής, όχι μόνον θα αποτύχει, αλλά ούτε καν θα της δοθεί επαρκής χρόνος για να αφήσει το εναλλακτικό στίγμα που οραματίζεται.
- Σε κάθε περίπτωση είναι διγαμία να υπηρετείς τον κοινοβουλευτισμό και να διακηρύσσεις την επανάσταση. Όπως ακριβώς διγαμία είναι να προπαγανδίζεις με την γλώσσα των «τροτσκιστών», Μαρξιστών – Λενινιστών και να πολιτεύεσαι με τις αρχές του Σταλινισμού. Αν ζούσε ο Στάλιν, θα στοιχημάτιζα πώς στην Ελλάδα θα είχε ήδη σχηματιστεί το Λαϊκό Μέτωπο, εκτός κι αν αυτός είχε στο μεταξύ μεταβάλλει την γεωπολιτική του στρατηγική.
- Αν δεν στηρίξεις το ένα σου πόδι σ’ ένα εναλλακτικό σχέδιο έξω από την ΕΕ, δεν θα μπορέσεις ποτέ να διαπραγματευτείς το συμφέρον σου ως Ελλάδα εντός αυτής.
- Δυστυχώς η κοινωνική πρόοδος με την έννοια της ελευθερίας σε ένα περιβάλλον διαρκώς διευρυνόμενης ισότητας, είναι ένας καρπός με φλούδια και κουκούτσια. Η δημοκρατία πρέπει να μάθει η ίδια και να διδάξει πώς να χωνεύει φλούδια και κουκούτσια, δηλαδή αυτούς που δυσκολεύουν την πέψη κάθε προπαγάνδας. Η φλούδα και το κουκούτσι είναι αυτά (αυτοί) που υπηρετούν δια του πραγματισμού την αντικειμενική αίσθηση της πολιτικής και συμβάλλουν στην αντικειμενική αντίληψη των κοινωνικών σχέσεων. Αν πετάξεις την φλούδα και τα κουκούτσια διαμορφώνεις ένα αποστειρωμένο ιδεολογικό περιβάλλον που επιτρέπει κάθε αυθαιρεσία από την ηγεσία, ή την διαμόρφωση μιας αγοράς που είναι αδύνατον να λειτουργήσει δίχως μίζα.
- Τι Νέα Υόρκη, τι Κωνσταντινούπολη! Δυστυχώς και η «διαγραφή» της διαπλοκής με δικά μας έξοδα θα γίνει! Κοίτα να δεις που η αφήγηση για τους λαθρομετανάστες δεν θα μπορεί μέχρι τις εκλογές να καλύπτει την αφήγηση για τους λαθρεπιβάτες του σκάφους που ναυάγησε για να δικαιολογηθεί η υπεξαίρεση από αυτούς του πλούτου των ελλήνων, που αποτελεί σήμερα το κορυφαίο ζήτημα για την διαχείριση του χρέους. Το ζήτημα είναι αν θα εμπλακούμε σε μια ατέρμονη διαδικασία ταυτοποίησης και τιμωρίας των λαθρεπιβατών, ή θα προχωρήσουμε σε «fast truck» διαδικασίες, σαν εκείνες που αυτοί επέλεξαν για την εκποίηση της εθνικής περιουσίας. Το «fast truck» δυστυχώς δεν είναι μέθοδος για την δημοκρατική εξέλιξη. Η προηγούμενη «διαγραφή» τους θα βοηθούσε στην δίκαιη δίκη τους. Σε άλλη περίπτωση η πλουραλιστική δημοκρατία θα κινδύνευε να μετατραπεί σε… δικοκρατία.
