Υπάρχει πολιτική και Πολιτικοί;

Γράφει ο Νίκος Καραμπάσης

Νομίζω οτι πρέπει να διαβάσει κανείς προσεκτικά το άρθρο της Μαριλένας Κοππά για τις εν αναμονή εξελίξεις στο Ευρωκοινοβούλιο(και τις εγχώριες επιπτώσεις).Θα πρέπει να σκεφθεί κανείς επίσης την «διακοπείσα διαπραγμάτευση» με τους «τροϊκανούς» – που στην ουσία σημαίνουν «την αρχή της σφαγής». Τα δύσκολα είναι μπροστά. Ο σχεδιασμός που υπάρχει, όλα δείχνουν οτι θα αρχίσει να ξεδιπλώνεται (στο καθαρά επιχειρησιακό-οικονομικό επίπεδο) «απο το φθινόπωρο» με οριζόντα (περίπου) διετίας (δηλαδή το 2016 «όλα θα έχουν τελειώσει»).Φυσικά μιλάμε για τεράστια «σύγκρουση συμφερόντων» εντός και εκτός Ελλάδας, για την γέννηση ή μη των Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης(με ό,τι αυτό συνεπάγεται στη μια ή την άλλη περίπτωση), μιλάμε για εναν νομισματικό πόλεμο και αναδιάταξη της παγκόσμιας δυναμικής και ισορροπιών και φυσικά μιλάμε για πλήρη αναδόμηση των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων στην χώρα μας. Η σύγκρουση(ή αν θέλετε η αντικατάσταση) του «παλιού» με το… «νέο» δεν έχει καν ακόμη αρχίσει. Η βίαιη και οργανωμένη διάλυση της μικρής και μεσαίας ταξης (με δεδομενο οτι αστική τάξη ΔΕΝ υπάρχει στην Ελλάδα – γιατί οι αστοί της ζούσανε εκτός Ελλάδας μαζί με τις επιχειρήσεις και τα χρήματα τους και έρχονται στην Ελλάδα ως …Τουρίστες ή «ξένοι επενδυτές»)είναι ενα γεγονός που ούτε οι ίδιοι που το υφίστανται, δεν το έχουν συνειδητοποιήσει ακόμη…(η ελπίδα πεθαίνει τελευταία). Η αλήθεια είναι οτι το κρατικό και κοινωνικό μοντέλο της χώρα μας «αρρώστησε, σάπισε και δεν μπορεί να ανταποκριθεί στα νέα δεδομένα της παγκοσμιοποίησης».Η δημιουργία ενος πανίσχυρου κράτους-στρατηγείου «μητρόπολης του ελληνισμού» είχε γίνει αντιληπτή απο τον Ανδρέα Παπανδρέου όταν το 1994 βαριά άρρωστος «κέρδισε» το 44% των ψήφων του ελληνικού λαού και ίδρυσε τα «δίκτυα του ελληνισμού», αλλά δεν πρόλαβε να ζήσει παρα μόνο ενάμιση χρόνο ακόμη(απλά έστησε το όραμα του) και ο διάδοχος του το πρώτο πράγμα που έκανε ηταν να τα διαλύσει(και εκτοτε παρέμειναν διαλυμένα στους πέντε ανέμους- για να αποτίσουμε φόρο τιμής και στον πρώτο πρόεδρο του ΣΑΕ Α.Αθενς). Το κρατικοδίαιτο «σοβιετικού τύπου» μοντέλο της διαπλοκής, προφανώς και δεν μπορεί να έχει την παραμικρή συνέχεια ή τύχη(όπως και το συνδικαλιστικό ή πολιτικό προσωπικό που το υπηρέτησε πιστά).
Το παρελθόν διδάσκει για να αποφεύγουμε τα λάθη και να χαράζουμε νέους, καλλύτερους δρόμους για ευημερία, προκοπή,πολιτισμό. Οι πολιτείες υπάρχουν οχι ως αυτοσκοπός, αλλά για την ευημερία και την πρόοδο των λαών τους. Δεν έχουν άλλο λόγο ύπαρξης. Η απόλυτη κυριαρχία των τραπεζιτών και επιχειρηματιών απέναντι στους πολιτικούς(που τους μετέβαλλαν σε απλούς κλητήρες τους) και τον λαό(που τον μετέτρεψαν σε δουλοπάροικο)προφανώς και δεν μπορεί να συνεχιστεί. Γι αυτό είναι «η ώρα της πολιτικής και των αληθινών πολιτικών»…(εαν υπάρχουν βέβαια…).