Πολλά είναι εκείνα τα άτομα που μένουν ακόμα με τους γονείς τους και οι λόγοι της παραμονής τους στο πατρικό σπίτι, όποια ηλικία, και αν έχουν, ποικίλουν.
Γράφει ο κλινικός ψυχολόγος Μιχάλης Χαντάς
Μέχρι πριν από μερικές δεκαετίες η ελληνική οικογένεια ήταν μια… μεγάλη οικογένεια, με γονείς και παιδιά να ζουν μαζί κάτω από την ίδια στέγη και να μοιράζονται την καθημερινότητά τους.
Τη δεκαετία του 1980 και 1990 καταγράφηκε ένα μεγάλο κύμα φυγής από την οικογενειακή εστία, με νέους αλλά και ζευγάρια να αυτονομούνται από τους γονείς τους. Σήμερα η εικόνα ανατρέπεται και πάλι. Η εργασιακή ανασφάλεια, η ανεργία, αλλά και οι χαμηλοί μισθοί, οδηγούν νέους, και λιγότερο… νέους, στην πατρική εστία, αφού δεν μπορούν να ανταποκριθούν στα έξοδά τους.
Η ζωή όμως, κυλά και τα άτομα συνάπτουν σχέσεις ερωτικές με τα ταίρια να μην έχουν τόση υπομονή και να σκέφτονται πότε θα τελειώσει όλο αυτό ώστε να ανοίξουν ένα σπίτι μαζί. Παρακάτω λοιπόν, ακολουθούν μερικές σκέψεις των συντρόφων των εξαρτημένων, από τους γονείς τους, ατόμων:
Θα είναι ποτέ ανεξάρτητος οικονομικά;
Πολλοί νέοι προτιμούν να αποταμιεύουν τα χρήματα αντί να τα ξοδεύουν σε ενοίκια, έξοδα διαβίωσης κλπ. Όμως, πολύ συχνά, αντί όντως να αποταμιεύουν, καταλήγουν να ξοδεύουν όλα τα λεφτά. Άρα, αυτό που οφείλει να σκεφτεί η σύντροφος, είναι αν θέλει ένα άτομο που είναι επιπόλαιο και καθόλου οργανωτικό.
Θα γίνει καλός πατέρας;
Επίσης, γονείς που έχουν ένα μόνο παιδί τείνουν να αγκιστρώνονται σε αυτό και τους είναι δύσκολο να το αποχωριστούν. Ταυτόχρονα διαποτίζουν από νωρίς το παιδί τους με τη νοοτροπία ότι αυτό έχει την ευθύνη να στηρίξει και να γηροκομήσει τους γονείς.
Και αν κάνουμε παιδιά, θα κάνει το ίδιο και σε αυτά;
Συχνά αυτή η παραμονή στο πατρικό σπίτι, σχετίζεται με το φύλο. Για παράδειγμα, γονείς που έχουν κορίτσια, αδυνατούν να δεχθούν ότι η κόρη τους θα ζει μόνη, τόσο από τον φόβο ότι κάτι μπορεί να της συμβεί, αλλά περισσότερο από την αίσθηση ότι νεαρές γυναίκες που ζουν μόνες κινδυνεύουν να κηλιδώσουν τόσο την «αρετή» τους, όσο και την εικόνα της οικογένειας προς τρίτους.
Μήπως θα αναπαράξει τη σχέση που έχουν οι γονείς του, σε εμάς;
Είναι σύνηθες πως οι γονείς των ατόμων που μένουν στο πατρικό σπίτι, διατηρούν ελλειμματική σχέση. Ζευγάρια με ανύπαρκτη ή κακή σχέση επιδιώκουν την παρουσία των παιδιών στο σπίτι έτσι ώστε να ασχολούνται με αυτά και να μην βρεθούν στη δυσάρεστη θέση να μείνουν μόνοι τους.
Είναι… προβληματικός και δεν θα αλλάξει;
Άτομα συναισθηματικά εξαρτημένα, με χαμηλή αυτοεκτίμηση και αίσθηση αυτάρκειας, καθηλωμένα στην εφηβική ή και παιδική ηλικία, τείνουν να νιώθουν την πατρική στέγη σαν το απάνεμο λιμάνι που θα τα προφυλάξει από τις δυσκολίες της ζωής.
Για αυτό, «ζυγίστε» τα παραπάνω και ας λάβετε τις καταλληλότερες αποφάσεις και για εσάς και για τη σχέση σας…!
Τα 10 λάθη που κάνεις ασυνείδητα και σαμποτάρεις τη σχέση σου!
Επιθυμείς μια αληθινή, στέρεη ιστορία αγάπης; Ποιοι παράγοντες εμποδίζουν να ξεκινήσεις ή να διατηρήσεις μια σταθερή σχέση;
sxeseis-teen
