Ευριδίκη και Δημήτρης Κοργιαλάς χώρισαν μετά από δώδεκα χρόνια σχέσης και έξι χρόνια έγγαμης συμβίωσης.
Λίγους μήνες μετά, η ίδια άνοιξε την καρδιά της στο περιοδικό Down Town Κύπρου και αποκαλύπτει για πρώτη φορά για ποιον λόγο έφτασαν στον χωρισμό.
«Είναι γεγονός ότι δεν μου αρέσει να δημοσιοποιώ πράγματα που αφορούν στην προσωπική μου ζωή. Ήθελα, όσο αθόρυβα ξεκίνησε αυτή η σχέση, όσο αθόρυβα παντρευτήκαμε, έτσι αθόρυβα και να χωρίσουμε. Με τον Δημήτρη είχαμε αποφασίσει να χωρίσουμε από πέρσι το φθινόπωρο. Ήταν μία κοινή απόφαση και παρότι ξεκινήσαμε τις διαδικασίες του διαζυγίου δεν θεωρήσαμε ότι έπρεπε να το δημοσιοποιήσουμε, ακριβώς γιατί πιστεύαμε ότι δεν αφορούσε κανένα. Λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων, για κάποιο χρονικό διάστημα «συγκατοικούσαμε» κάνοντας και κοινές εμφανίσεις γιατί δε θέλαμε να δώσουμε δικαιώματα. Αλλά ο καθένας είχε αποφασίσει να τραβήξει το δρόμο του. Αποφάσισα να ανακοινώσω ότι χωρίσαμε, όταν είδα ότι το πράγμα ξέφευγε και ο καθένας έγραφε ό,τι ήθελε, προκειμένου να αποφύγουμε την παραφιλολογία και να προστατέψουμε τη ζωή μας και τις οικογένειές μας».
«Εννοείται! Αντιλαμβάνομαι ότι ίσως κάποιους τους ξάφνιασε αυτός ο χωρισμός αλλά είναι κάτι που σκεφτόμασταν εδώ και δύο χρόνια. Ο Δημήτρης είναι ένας άνθρωπος που αγάπησα και αγαπώ πολύ που μοιραστήκαμε πολλές όμορφες στιγμές κι αυτές κρατάμε. Οι σχέσεις όμως αλλάζουν και οι άνθρωποι πρέπει να προχωρούν».
«Γιατί απομακρυνθήκαμε… απλά. Όταν οι άνθρωποι σταματούν να ονειρεύονται παρέα, δεν μοιράζονται τα ίδια θέλω και οι ανάγκες τους αλλάζουν, αποξενώνονται. Όταν συμβαίνει αυτό είναι καλύτερο να χωρίζουν και να κρατάνε τις ωραίες στιγμές που έζησαν. Μόνο έτσι μένει και η αγάπη ζωντανή και αυτό είναι που αξίζει στο τέλος της ημέρας. Τίποτα δεν είναι για πάντα κι εμείς δεν ανήκουμε σε κανέναν παρά μόνο στον εαυτό μας. Χρωστάμε στον εαυτό μας. Χρωστάμε στον εαυτό μας, λοιπόν, ένα χαμόγελο και το όνειρο να ζει ο καθένας όπως ονειρεύεται και να μη συμβιβάζεται».
«Ποτέ δεν είναι εύκολο να πάρεις μία τέτοια απόφαση. Απλά φτάνεις σε ένα σημείο που πρέπει να ζυγίσεις τι έχεις δώσει, τι έχεις πάρει και αν τελικά έχεις άλλα πράγματα να δώσεις. Όταν πραγματικά αγαπάς τον σύντροφό σου πρέπει να σκέφτεσαι το καλό του. Αν είσαι εσύ δυστυχισμένος κάνεις δυστυχισμένο και τον άνθρωπό σου. Βουλιάζουν και οι δύο μαζί και φθείρονται. Οι σχέσεις είναι πάντα ένα «πάρε-δώσε». Γενικά μιλώντας, γιατί δεν θα ήθελα να προσωποποιήσουμε την κουβέντα μας, πάντα πίστευα ότι όταν δύο άνθρωποι αισθάνονται ότι έχουν κουραστεί είναι καλύτερο να βρίσκουν το θάρρος να τελειώνουν τη σχέση τους. Πολλά ζευγάρια κάνουν το λάθος να μένουν μαζί από συνήθεια, από εξάρτηση ή γιατί φοβούνται να μείνουν μόνοι τους. Εγώ πάντα ήμουν απόλυτη σε αυτό. Δεν φοβάμαι να μείνω μόνη μου! Και μπορεί να αργώ για να πάρω μία απόφαση, γιατί θέλω να έχω σκεφτεί καλά όλες τις παραμέτρους, αλλά κάποια στιγμή λέω «Ως εδώ! Πρέπει να προχωρήσω μπροστά!».
«Ναι, είμαι. Αλλά αν κάνω μία καινούργια σχέση, δεν θα το ανακοινώσω».
