Μπαρτζώκας: "Πηγαίνουμε ως αουτσάιντερ"

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας, λίγες ώρες πριν από την αναχώρηση για το Λονδίνο, μίλησε για τις ιδιαιτερότητες του ημιτελικού με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, την… εφετινή πορεία του Ολυμπιακού, τις δυσκολίες, τον αγώνα που δεν θα ξεχάσει ποτέ αλλά και τις… συνήθειες των παικτών του.

Η συνέντευξη Μπαρτζώκα στον «ΟΠΑΠ TV»

Για τις… διπλές ευχές που δέχεται
«Πολλαπλασιάστηκαν τα τηλέφωνα φέτος και οι ευχές επικεντρώθηκαν στο Final 4″.

Για το αν γνωρίζει το γήπεδο που θα αγωνιστεί ο Ολυμπιακός
«Δεν έχω πάει ποτέ στην “Ο2 Arena” του Λονδίνου, αλλά μπήκα στο internet για να δω την διαρρύθμισή του. Τώρα δεν μπορώ να σας πω τι κρύβει. Θα το μάθουμε μετά το Final 4. Νομίζω ότι ούτως ή άλλως το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός είναι συμμέτοχος σε αυτή την γιορτή αποτελεί επιτυχία. Είμαστε στις τέσσερις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης κάτι που θέλαμε. Το γήπεδο είναι εκπληκτικό κι ελπίζω ότι θα ευχαριστηθούμε τα παιχνίδια. Εμείς από την μεριά μας θα κάνουμε ό,τι μπορούμε προκειμένου ο κόσμος του Ολυμπιακού να ευχαριστηθεί περισσότερο το δίωρο του πρώτου ημιτελικού».

Για την ατμόσφαιρα της Euroleague
«Είναι φανταστική. Πολιτισμένη. Καινούρια, ωραία γήπεδα, με κοινό που θέλει να δει μπάσκετ. Ο κόσμος στην Ευρωλίγκα είναι πολύ ζεστός, θορυβώδης χωρίς να ενοχλεί τον αντίπαλο. Πρέπει κι εμείς σιγά σιγά στους αγώνες του δικού μας πρωταθλήματος να επιδιώξουμε να φέρουμε αυτήν την ατμόσφαιρα».

Για τις νίκες εκτός έδρας και αν παίζουν ρόλο σε ένα Final 4
«Δεν θα έλεγα ότι ήμασταν η καλύτερη ομάδα εκτός έδρας διότι παρά το ρεκόρ μας στην κανονική διάρκεια και το top 16, στα πλέι οφ χρειάστηκε να κάνουμε 3 νίκες στο ΣΕΦ κόντρα στην Εφές. Νομίζω ότι οι δημοσιογράφοι αρέσκονται σε κάποια κλισέ, αλλά επειδή η χρονιά είχε μεγάλη διάρκεια με λογικές εναλλαγές στην… υγεία των ομάδων, στα συναισθήματα, στην διαχείριση καταστάσεων, τελικά αυτό που μετρούσε ήταν το επόμενο παιχνίδι. Το ίδιο συνέβη και με εμάς. Δείξαμε ότι μπορούμε να παίξουμε καλά σε οποιαδήποτε έδρα της Ευρώπης. Το Final 4 αποτελεί εντελώς διαφορετική ιστορία. Θα προσπαθήσουμε όμως να το αντιμετωπίσουμε όπως μία εκτός έδρας αναμέτρηση. Θα πάμε χωρίς να είναι κάτι ιδιαίτερο για εμάς. Σίγουρα για τον κόσμο και όσους βρίσκονται κοντά στην ομάδα αποτελεί κάτι σημαντικό, για τους παίκτες και τους προπονητές θα πρέπει να είναι ένα ακόμα παιχνίδι. Μπορούμε να διαχειριστούμε τον όποιο ενθουσιασμό μας πια. Προετοιμάζουμε το παιχνίδι χωρίς να αλλάξουμε τίποτε στις συνήθειές μας είτε στην προπόνηση είτε στις συναντήσεις και τις ομιλίες. Στο μυαλό των παικτών άλλωστε το κίνητρο είναι πολύ μεγάλο. Έχουμε παίξει 29 σημαντικά παιχνίδια και αν πετύχουμε στο 30ό, θα υπάρχει και 31ο. Υπήρχε μεγάλη πίεση να επιβεβαιώσει ο Ολυμπιακός, όσα πέτυχε πέρυσι. Τώρα πια αφού το κατάφερε, ξέρουμε ότι δεν πάμε ως φαβορί κι αυτό είναι καλό πιθανώς δε να προσφέρει βάρος στους αντιπάλους μας. Το “έπρεπε” να είμαστε στο Final 4 αφορούσε στις φιλοδοξίας μας, δεν είναι κάτι εύκολο διότι πολύ σπάνια ομάδα που κατακτά τον τίτλο φτάνει την επομένη στο Final 4″.

Για την δυναμική της ΤΣΣΚΑ
«Δεν είναι η ΤΣΣΚΑ όπως πέρυσι, που έλεγες ότι αποτελεί φόβητρο. Πέρυσι έμοιαζε ανίκητη και ο Ολυμπιακός έκανε ορισμένα εκπληκτικά πράγματα για να ανατρέψει το παιχνίδι. Πράγματα που δεν γίνονται συνέχεια. Ο Κιριλένκο και ο Σβεντ έδιναν άλλη διάσταση στο παιχνίδι. Φέτος η ΤΣΣΚΑ δεν σε φοβίζει τόσο, όμως παραμένει μία πολύ καλή ομάδα. Με έμπειρους παίκτες από τέτοιους αγώνες, με πολλαπλάσιο προϋπολογισμό σε σχέση με εμάς αν κι έχουμε πει ότι τα μπάτζετ δεν παίζουν μπάσκετ. Σίγουρα έχουμε τις πιθανότητές μας αλλά πηγαίνουμε ως αουτσάιντερ και μας αρέσει αυτός ο τίτλος. Δεν μας ενοχλεί ενώ η ΤΣΣΚΑ, από ό,τι βλέπω και από τις δηλώσεις τους, θέλει τον τίτλο του φαβορί. Αυτό μόνο καλό μας κάνει».

Για τις ανατροπές σε παιχνίδια
«Σε όλη την χρονιά εμείς είχαμε την πίεση διότι ήθελαν άπαντες να νικήσουν τον πρωταθλητή Ευρώπης. Οι ανατροπές που κάναμε ήταν η ανταπόκριση στην πίεση των αγώνων. Η Εφές είχε εμφανιστεί αποφασισμένη, εμείς είχαμε μεγάλη πίεση στην αρχή του ματς. Η ανατροπή δεν έγινε στο τέλος και σε ένα δεκάλεπτο είχαμε καθαρίσει το παιχνίδι. Στις άλλες ανατροπές δείξαμε χαρακτήρα αλλά χάσαμε και παιχνίδια. Στο Final 4 δεν υπάρχει χρόνος για αυξομειώσεις στην απόδοση οπότε πρέπει να το προσέξουμε. Γιατί στην χρονιά συνέβαινε αυτό; Διότι καταρχάς παίζουν και οι αντίπαλοι. Πολύ καλές ομάδες, το 80% αυτών, υψηλού επιπέδου οι οποίες έπαιζαν πολύ αποτελεσματικά. Παράλληλα είχαμε πολλά προβλήματα τραυματισμών με σημαντικότερο του Μάντζαρη. Εκεί χάλασε η χημεία μας. Είχαμε την αποχώρηση του Ντόρσεϊ, χτύπησε και ο Μαυροειδής. Ο Λο έχασε ένα μήνα, ο Πάουελ, ο Πρίντεζης σε κρίσιμα παιχνίδια. Όλα αυτά επηρεάζουν».

Για την σύγκριση Ολυμπιακού με ΤΣΣΚΑ
«Κάθε ομάδα έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, αυτό που φαίνεται είναι ότι έχει μεγαλύτερα κορμιά. Εμείς είμαστε πιο γρήγοροι και κατά την γνώμη μου πιο αθλητικοί. Η περιφέρειά τους δεν υστερεί σε σχέση με την δική μας. Με παίκτες όπως ο Τεόντοσιτς, ο Τζάκσον, ο Παπαλουκάς, ο Γουίμς ή ο Χριάπα όταν παίζει στο ’3′, δεν μπορεί να μην θεωρηθεί καλή περιφερειακή ομάδα. Οι ψηλοί τους είναι επίσης υψηλού επιπέδου και τη διαφορά κάνουν παίκτες όπως ο Σάσα Καούν με 75% ευστοχία στα δίποντα. Εννοείται ότι δεν ξεχνούμε τον Κρστιτς έναν τρομερά ποιοτικό παίκτη. Νομίζω όμως ότι και οι δικοί μας ψηλοί είναι εξαιρετικοί, διαφορετικοί σίγουρα και ο ένας συμπληρώνει τον άλλο. Μένει να δούμε τί θα καταφέρουμε εκεί».

Για τον ρόλο του Χριάπα
«Δεν μπορείς να πεις ότι ο Χριάπα είναι ο καταλύτης αλλά σίγουρα ο συνδετικός κρίκος της ομάδας. Κάνει πολλά πράγματα από αυτά που δεν φαίνονται στον κόσμο. Διαβάζει τα μις ματς, παίρνει ριμπάουντ, γενικά κάνει πολλά πράγματα καλά. Δεν θα έχουμε κάνει την δουλειά αν περιορίσουμε τον Χριάπα».

Για το πώς μπορεί ο Ολυμπιακός να την αντιμετωπίσει
«Θα πρέπει να αμυνθούμε και να ελέγξουμε το τρέξιμό μας. Να μην πάμε σε βιασύνη. Οι λίγες παραπάνω κατοχές μπάλας σε αυτό το επίπεδο δεν παίζουν τόσο σημαντικό ρόλο. Η ΤΣΣΚΑ για παράδειγμα παίζει με 64 κατοχές κατά μέσο όρο κι εμείς με 67. Βέβαια τρεις μπάλες, τρεις κατοχές σε κλειστά παιχνίδια μπορεί να κρίνουν ένα ματς. Εμείς ως όπλο έχουμε το τρέξιμο μέσα στο γήπεδο, την αποφασιστικότητα και την σωστή εκτέλεση σε αντίθεση με την ΤΣΣΚΑ που πάει στο πέντε εναντίον Πέντε με στόχο την αξιοποίηση των ψηλών τους και γενικά παιδιών που παίζουν καλά σε αργό ρυθμό. Εκεί το βλέπω το ματς. Αυτοί να είναι σε πιο αργό, σετ παιχνίδι κι εμείς με περισσότερο τρέξιμο».

Για τους τραυματισμούς
«Είχαμε τραυματισμούς, ο Πάουελ, ο Πρίντεζης, σε κάποια κρίσιμα ματς, αλλά αυτός που μας στοίχισε περισσότερο ήταν του Μάντζαρη. Υπήρχε μικρό χρονικό διάστημα για να βρεθεί ο αντικαταστάτης του και περιορισμένη αγορά».

Για την… κόντρα των πάγκων στον ημιτελικό
«Δεν ξέρω αν θα βαρύνει ο δικός μου ενθουσιασμός ή η εμπειρία του κυρίου Μεσίνα. Δεν παίζουν μπάσκετ οι προπονητές. Αυτοί σχεδιάζουν ένα τρόπο παιχνιδιού για όλη τη χρονιά. Σε κάθε παιχνίδι βασικό ρόλο παίζει το ένστικτο των παικτών και οι πρωτοβουλίες που παίρνουν. Σε ποσοστό 70%. Εμείς προσπαθούμε να τους βοηθήσουμε. Το κίνητρο το δικό μου και του κυρίου Μεσίνα είναι τεράστιο. Για να φτάσουμε ως εδώ πολλοί έμπειροι προπονητές έχασαν από τον Ολυμπιακό οπότε ελπίζω να γίνει άλλη μία φορά».

Για την σύγκριση της πρώτης του εμπειρίας στην Euroleague με την φετινή
«Σίγουρα είναι πολύ διαφορετικά τα πράγματα σε σχέση με την πρώτη μου εμπειρία με το Μαρούσι. Θεωρώ πολύ σημαντική εκείνη την σεζόν. Οι συνθήκες βεβαίως είναι απείρως καλύτερες στον Ολυμπιακό σε όλα τα επίπεδα, η υποστήριξη της δουλειάς μας τεράστια και η πίεση βεβαίως μεγαλύτερη. Κάθε ήττα προκαλεί τριγμούς».

Για την στήριξη από τους αδερφούς Αγγελόπουλους
«Να σας πω ότι η πίεση ήταν πολύ λιγότερη από εκείνους που θα έπρεπε να την ασκούν. Οι ιδιοκτήτες μας στήριζαν συνέχεια και φρόντιζαν ώστε να μειώνεται το άγχος. Ακόμα και τις δύσκολες στιγμές στη διάρκεια της σεζόν πάντα το πρώτο μήνυμα που έβρισκα στο κινητό μου ήταν από τους ιδιοκτήτες και πιο συγκεκριμένα από τον κύριο Παναγιώτη Αγγελόπουλο. Μου έλεγαν ότι θα πάμε στο Final 4. Αυτός ήταν ο βασικός στόχος. Οι πρόεδροι ήθελαν η ομάδα να βρίσκεται στο Final 4 και όχι το repeat του τίτλου. Τα 5 τελευταία χρόνια ο Ολυμπιακός έχει πάρει μέρος σε τέσσερα Final 4. Για τους ιδιοκτήτες είναι μια δικαίωση. Και για την Ελλάδα είναι δικαίωση. Ειδικά τώρα με τη κρίση, υπάρχει ένα προϊόν, το μπάσκετ, που πάει καλά. Δείχνει ότι κάποιοι άνθρωποι κάνουν καλά τη δουλειά τους. Αυτό ισχύει και για τον Παναθηναϊκό που τα κατάφερε πολύ καλά. Και για εμάς, φαίνεται ότι κάνουμε ευσυνείδητα την δουλειά μας».

Για την κριτική που δεχόταν ο ίδιος και η ομάδα
«Τα γραφόμενα στον Τύπο και στο διαδίκτυο πιο γενικά, ήταν δίκαια ασκώντας κριτική στις κακές μας εμφανίσεις. Καμιά φορά βέβαια στα ποσταρίσματα του κόσμου κάτω από ένα κείμενο υπήρχε πολύ ειρωνεία ίσως και κακία αλλά πρέπει να το συνηθίζεις. Το βλέπεις να γίνεται για τον οποιονδήποτε βρίσκεται στην επικαιρότητα. Θυμάμαι ότι κάποτε διάβαζα μία ιστορία όπου σε μία ιστοσελίδα όταν γινόταν αναφορά στον Ηλία Μαμαλάκη από κάτω έγραφαν “έλα που δεν ξέρεις να κάνεις δύο αυγά”. Το λέω ως αστείο, αλλά δείχνει σε έναν βαθμό πως αντιμετωπίζουμε τα πράγματα».

Για την πιο δύσκολη και πιο καλή στιγμή της σεζόν
«Το πιο δύσκολο σημείο της χρονιάς, ήταν ο τραυματισμός του Μάντζαρη. Θα μπορούσε να πει κάνεις η φυγή του Ντόρσεϊ αλλά επειδή ο ίδιος έθεσε εαυτόν εκτός ομάδας με όσα είπε κατά των συμπαικτών του, ουσιαστικά η διαχείριση είναι πιο απλή. Η στιγμή που ήρθε ο τραυματισμός του Μάντζαρη με τις ημερομηνίες να πιέζουν αλλά και τις περιορισμένες επιλογές, μας προκάλεσε τις μεγαλύτερες δυσκολίες. Οι εκτός έδρας νίκες αποτέλεσαν μεγάλη ικανοποίηση. Όταν το κοινό σιωπά στο τέλος ή σε χειροκροτεί αυτό σε χαροποιεί ιδιαίτερα. Θα έλεγα ότι η καλύτερη στιγμή ήταν η πρόκριση, εκείνη η βραδιά με τον κόσμο μας αλλά μένει να δούμε τί θα κάνουμε στο Final 4 και το πρωτάθλημα».

Για τον 4ο αγώνα με την Εφές και όσα ακολούθησαν
«Ήταν πολύ δύσκολο να διαχειριστούμε τα συναισθήματα από την ήττα στον 4ο αγώνα με την Εφές. Είχαμε παίξει καταπληκτικά από άποψη τακτικής, ενέργειας, επιλογών, αλλά στα τελευταία 45 δευτερόλεπτα έγιναν απίστευτα πράγματα από όλους όσοι εμπλέκονται σε αυτό το παιχνίδι. Από εμάς, τους διαιτητές, τους αντιπάλους και τελικά χάσαμε. Αυτά συμβαίνουν. Το διαχειριστήκαμε όλοι ως κάτι που μας έκανε καλύτερους, μας χαλύβδωσε και τελικά μας έκανε καλό. Όχι, δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να ξεχάσει τον αγώνα με την Εφές. Εμένα θα μου μείνει στο μυαλό μου για πάντα όπως κι εκείνο το ματς με την ΤΣΣΚΑ ως προπονητής του Αμαρουσίου όταν χάσαμε με τρίποντο του Χριάπα 1,8’’ πριν το τέλος. Αυτά τα παιχνίδια μένουν στο μυαλό σου για καλό. Είναι οι στιγμές που σου προσφέρει το μπάσκετ και δεν είναι μόνο οι νίκες».

Για το αν ήταν εύκολη ή δύσκολη η φετινή δουλειά στον Ολυμπιακό
«Είναι εύκολη η δουλειά διότι έχεις να κοουτσάρεις παίκτες με ταλέντο οι οποίοι αφομοιώνουν πολύ πιο γρήγορα την πληροφορία που τους δίνεις. Δύσκολη διότι όλοι περίμεναν ότι θα κερδίζουμε με 30 πόντους. Προσπάθησα να κρατήσω πολλά στοιχεία από το παιχνίδι του κυρίου Ίβκοβιτς. Άλλωστε είχε διαβάσει πολύ καλά την ομάδα, γνωρίζοντας τί στυλ ταιριάζει περισσότερο στους παίκτες της. Κράτησα αρκετά πράγματα και προσπάθησα να προσθέσω νέα. Δεν ήταν εύκολο να τα αποδεχθούν πολλοί και μιλάω και για τους παίκτες διότι είχαν μάθει διαφορετικά. Ακόμα και παίκτες αντιδρούσαν αλλά γενικά είμαι πολύ ικανοποιημένος από την προσαρμοστικότητα όλων».

Για την διαδρομή του στον χώρο
«Η δουλειά που κάναμε τότε στην Ολύμπια μου αφήνει πάντα γλυκιά ανάμνηση. Το μπάσκετ που θα παίζει η ομάδα πρέπει να ταιριάζει στο έμψυχο δυναμικό. Όσο πιο ταλαντούχα είναι μία ομάδα, τρέχεις πολύ πιο εύκολα. Όπως ο φετινός Ολυμπιακός που παράγει πιο γρήγορο μπάσκετ, νίκη και θέαμα. Ομαδικότητα. Αυτή είναι η αρχή μου και ούτε το γρήγορο ούτε το αργό παιχνίδι εμποδίζει τους παίκτες να παίξουν πιο ομαδικά. Θα έλεγα, η διαδρομή μου είναι 25 χρόνια πλέον, έχοντας δουλέψει σε όλα τα επίπεδα ως πρώτος ή ως βοηθός. Αν μου λέτε ότι θα είχα την ευκαιρία να κοουτσάρω την Ολύμπια στα καλά της χρόνια, το Μαρούσι της Ευρωλίγκας, τον Πανιώνιο έναν μεγάλο και ιστορικό σύλλογο και μετά τον Ολυμπιακό θα έλεγα πως πρόκειται για μία ονειρική διαδρομή. Είναι όμως τέτοια η δουλειά που αν κολλήσεις στο παρελθόν μένεις πίσω. Σε ξεπερνά το παρόν».

Για τα… γούρια ενόψει Final 4
«Όλοι έχουν γούρια. Ειδικά οι παίκτες μας έχουν πολλά γούρια τόσο που όπως λέω πολλές φορές γίνονται ψυχαναγκαστικοί. Είναι όμως ένας τρόπος να ξεπερνά κάποιος την πίεση, να αισθάνεται πως έκανε ό, τι πρέπει για να κερδίσει. Το τονίζω και λίγο χαριτολογώντας. Ωστόσο θέλω να διαχωρίσω το γούρι, από την συνήθεια. Το να μην αλλάξει η ομάδα την συνήθειά της όλη την χρονιά αποτελεί πλέον ανάλυση επιστημόνων. Για παράδειγμα μετά τον αγώνα με την Εφές θέλαμε να δώσουμε ένα ματς για το πρωτάθλημα. Δεν ήταν γούρι. Ήταν διαπίστωση των γυμναστών για να ολοκληρωθεί ο κύκλος προπόνηση – ματς. Η ομάδα είχε συνηθίσει να δίνει έναν αγώνα κάθε τρεις μέρες. Οι συνήθειες, οι χώροι που απομονώνεται η ομάδα, είναι πράγματα που φέρνουν την ηρεμία και τη σιγουριά. Δεν είναι γούρια. Θέλω να πάμε στο Λονδίνο χωρίς την πίεση ότι πάμε να κάνουμε κάτι σημαντικό. Θέλω να είναι παρούσες οι οικογένειες των παικτών και οι φίλοι να χαρούν. Εμείς θα κάνουμε την δουλειά μας όσο καλύτερα γίνεται. Αποτελεί μία ευκαιρία να τονίσουμε ότι το μπάσκετ είναι μία γιορτή και δεν χρειάζεται να κουβαλάμε συνέχεια τα μούτρα, την ένταση που έχουμε όλοι όσοι κάνουμε αυτή την δουλειά».

Για το αν η κόρη του ζήτησε να δει κάτι συγκεκριμένο στο Λονδίνο
«Θα έρθει στο Λονδίνο, όχι για να δει τον μπαμπά της, αλλά τον ζωολογικό κήπο και το ενυδρείο. Μικρή ακόμα, δεν έχει καταλάβει αυτό που γίνεται. Ο μπαμπάς έχει… άλλη δουλειά, οπότε η μαμά θα την πάει εκεί που θέλει».