Μία ιστορική αναδρομή του «#bodypositivity» από τις σελίδες των illustration περιοδικών στην προβολή κανονικών σωματότυπων στις καμπάνιες αθλητικών ειδών.
Eκεί γύρω στο 1995, αν κάποιος μας ζητούσε να περιγράψουμε ένα μοντέλο – το είδος του μοντέλου που θα μπορούσαμε να δούμε στις σελίδες της Vogue, του Cosmopolitan ή του Sports Illustrated – η απάντηση θα ήταν απλή και κοινή. Θα περιγράφαμε μια λεπτή κοπέλα, με μακριά πόδια, ομοιόμορφες αναλογίες, με μακριά μαλλιά, γεμάτα χείλη, λευκά δόντια και μεγάλες βλεφαρίδες. Αν φορούσε μαγιό ή εσώρουχα, το σώμα της θα ήταν στεγνό και αρκετά γυμνασμένο. Αυτή η στερεοτυπική εικόνα των μοντέλων μπορεί να μην έχει αλλάξει εξολοκλήρου 25 χρόνια αργότερα, αλλά έχει σίγουρα αναπτυχθεί το εύρος των απαντήσεων και αυτό είναι από μόνο του μία επιτυχία.
Kαι η απάντηση, λοιπόν, σήμερα σε αυτήν την ίδια ερώτηση απαιτεί ένα ευρύτερο λεξιλόγιο. Η ειδική έκδοση με μαγιό του Sports Illustrated το 2016 είχε τρία διαφορετικά εξώφυλλα, το καθένα με μια γυναίκα διαφορετικού σωματότυπου. Ενώ η Hailey Clauson ήταν η πλησιέστερη εκδοχή γυναίκας «κοντά» στις στερεοτυπικές προσδοκίες ενός μοντέλου μαγιό, οι άλλες δύο γυναίκες – το μοντέλο plus-size Ashley Graham και η επαγγελματίας παλεστής Ronda Rousey – διέφεραν σαφώς από αυτό που θα περίμενε κανείς να δει σε ένα Sports Illustrated εξώφυλλο, δεδομένου του ιστορικού του.
Που οφείλεται όμως αυτή η μετατόπιση των “κατεστημένων” που επικρατούσαν δεκαετίες ολόκληρες στο lifestyle, η άνθιση του «body positive» κινήματος και ή μετάβασή του από ένα φεμινιστικό κίνημα σε μια εμπορικά βιώσιμη τάση; Πριν υπάρξει ως hashtag στο Instagram (#bodypositive), ο οργανισμός «Body Positive» ιδρύθηκε το 1996 από τις Connie Sobczak και Elizabeth Scott. Η αποστολή τους ήταν να επιτρέψουν στους ανθρώπους να ξεπεράσουν τις ανασφάλειες γύρω από το σώμα τους, προκειμένου να επικεντρωθούν στην υγεία τους, τη μοναδική τους ταυτότητα και σε κάθε θετικό που μπορούν να συνεισφέρουν στον κόσμο, αντί να επιδιώκουν να αποκτήσουν τα εξωπραγματικά αψεγάδιαστα σώματα που παρουσιάζονται από τα μέσα ενημέρωσης.
Εστιάζοντας σε έναν υγιεινό τρόπο ζωής, την καλή φυσική κατάσταση και την άσκηση, το να αντιμετωπίζεις το σώμα σου «θετικά» και να μη συγκρίνεις τις καμπύλες με καμίας άλλης γυναίκας πέρασε από τη σφαίρα του «good thinking» στη πραγματικότητα, ως μια εμπορική τάση που ενσωματώθηκε από μία ολόκληρη γκάμα fashion brands. Η «Καμπάνια για την Πραγματική Ομορφιά» της Dove ήταν μια από τις πρώτες body positive, διαφημιστικές εκστρατείες και ξεκίνησε το 2004 μετά από εκτεταμένη τριετή έρευνα από τη μητρική εταιρεία Unilever. Βγάζοντας τεράστιες πινακίδες σε όλο τον κόσμο με «πραγματικές γυναίκες» – δηλαδή όχι επαγγελματίες μοντέλα – η Dove κάλεσε το κοινό να ψηφίσει εάν οι γυναίκες ήταν «ζαρωμένες ή υπέροχες» και «πληθωρικές ή υπέροχες». ουσιαστικά επιτρέποντας στους καταναλωτές να «ορίζουν» την ομορφιά μόνοι τους για τον εαυτό τους.
Η Ashley Graham, ένα από τα πιο διάσημα plus size models στον πλανήτη, είναι το πρόσωπο της Lane Bryant, ενός μεγάλου fashion brand στις ΗΠΑ για γυναικεία plus size ενδύματα, από το 2010 έως και σήμερα. Η Αγγλίδα top model, Iskra Lawrence, ήταν ένα από τα πρόσωπα της Aerie, τη σειρά εσωρούχων και μαγιό της American Eagle, το 2017. Η Lawrence μάλιστα τόνισε πως καμία από τις φωτογραφίες της δεν είχε γίνει ρετουσάρισμα. Τα μοντέλα που μπορούν να επηρεάσουν και να ενισχύσουν τη συνολική αυτοπεποίθηση των γυναικών για την εμφάνισή τους δεν πρέπει σήμερα να αντιμετωπίζονται ως «μειοψηφία». Γυναίκες όπως η Graham, η Lawrence και η Tess Holliday είναι σε θέση να ορίσουν τους δικούς τους κανόνες σε μια βιομηχανία διάσημη για τα «αυστηρά» της κριτήρια και αυτό αποτελεί ένδειξη ότι το body positive δεν είναι μόνο μία ιδέα, είναι η καθημερινότητα και απόδειξη γι΄αυτό είναι και η εμπορικά αξιοποιήσιμη ιδέα πίσω από το κίνημα.
Μια συμβιωτική σχέση έχει αναπτυχθεί φυσικά και ανάμεσα στο plus size κοινό και στη βιομηχανία αθλητικών ενδυμάτων. Γυναίκες όπως η Serena Williams και η Ronda Rousey βρίσκονται να εκπροσωπούν προϊόντα μεγάλων αθλητικών εταιριών, όπως Nike και adidas, ξεπερνώντας τα στερεότυπα που υπαγόρευαν συγκεκριμένους σωματότυπους στις καμπάνιες αθλητικών ειδών.
Μπορείς να είσαι αθλητική, sexy, κομψή και fashionable σε όλα τα μεγέθη. Μπορείς να αντιμετωπίζεις το σώμα και τη ζωή σου ολόκληρη θετικά γιατί δεν υπάρχουν προδιαγραφές που ορίζουν το τι είναι όμορφο. Όμορφο (και θετικό) είναι αυτό που είναι η καθεμία από εμάς και αυτό, αργά αλλά σταθερά, φαίνεται ότι το συνειδητοποιεί ολόκληρη η βιομηχανία της μόδας.
Τα παπούτσια που θα σε σώσουν στο lockdown
(?)
moda
