Δεν προλάβαμε να αποχαιρετήσουμε τον Μάκη Σαλιάρη και ένας ακόμη μεγάλος στο χώρο των αγώνων, πέθανε. Από το Ηλία Χρηστέα
Συνύπαρξη …γενεών…και εμπειριών : Παρακολουθώντας το αυτοκίνητο και τους αγώνες από το 1968 -12 ήμουν τότε, διαβάζοντας τη ΒΡΑΔΥΝΗ (Γ.Λιβερης) του πατέρα αλλά και το Auto Εξπρες και αλλά αργότερα, χρόνια μετά γνώρισα τον κύριο Γιώργο… Πριν το 1980 όταν είχε φτάσει στο αποκορύφωμα της καριέρας του ως οδηγός με την Porsche 911 αλλά και ως μηχανικός προετοιμαστής και μανατζερ κάποιων οδηγών με κορυφαίο τον Jigger… Είχαμε χάσει τον κ Γιώργο με τις μοτοσυκλέτες όπως και με το DKW στο Ράλι Ακρόπολις…. Για τις «χαμένες» για εμάς αυτές εμφανίσεις του ο κ. Γιώργος μας έχει αποζημιώσει, ξαναρχίζοντας την καριέρα του όπως… παλιά. Αλλά στους 4 τροχούς, όχι στους 2 όπως ξεκίνησε το 1955 απο την Θεσσαλονίκη. Έκτοτε ακολούθησε σειρά αγώνων σε τέσσερις τροχούς σε αναβάσεις, σιρκουί και ράλλυ με νίκες και διακρίσεις …κάτι που συνεχίζεται ως σήμερα αδιαλείπτως!!!! Ο κ. Γιώργος έμεινε και μένει γνωστός για την εμπλοκή του στους ελληνικούς αγώνες με τα DKW – δίχρονα γερμανικά αυτοκίνητα 1000 κ. ε. + 50 ίππων… Ο κ. Γιώργος στα 86 του παρέμεινε …δραστηριότατος, διαυγής και σοφός, διδάσκοντας στις γενιές που έρχονται οτι «δεν πρέπει να αφήνεις τίποτα διότι θα σε αφήσει» … Ο κ. Γιώργος παρέμενε ενεργός οδηγός και πρέπει να είναι ο ρέκορντμαν με τη διαρκή χρονική εμπλοκή σε αγώνες …ξεπερνώντας τα 60 χρόνια… Όπως αναφέρει: «Στη Θεσσαλονίκη που μεγάλωσα, στη δεκαετία του ’50 υπήρχε ο όμιλος μοτοσικλετιστών. Με μια παρέα φίλων αποφασίσαμε να μετάσχουμε στους αγώνες. Ετρεχα με μοτοσικλέτα από το 1955-60 και το 1959 με τη μηχανή Horex 400 (μοντέλο του ’52) νίκησα στο πανελλήνιο πρωτάθλημα με τον σύλλογό μου». Το 1957 αποφάσισε να τρέξει σε αγώνες αυτοκινήτου, αν και συνήθως όσοι έχουν μοτοσικλέτα δεν συμπαθούν τα τετράτροχα….
«Έβλεπα ότι το αυτοκίνητο ήταν πιο εξελίξιμο και είχε μεγαλύτερο μέλλον στους αγώνες. Ετυχε τότε, επειδή είμαι μηχανικός στο επάγγελμα και δούλευα στη Βιαμάξ, να μου ζητήσει η εταιρεία να προσφέρω σέρβις σε δύο κυρίες που μετείχαν στο Ράλι Ακρόπολις. Οδηγός ήταν η Μπέτυ Αδοσίδου. Οι διαδρομές το 1958 ήταν μαλακές ακόμη και εύκολες για μένα. Εφτανα στα κοντρόλ πολύ προτού έρθουν τα αυτοκίνητα του αγώνα. Ο κ. Μπάμπης Διαμαντόπουλος (εκδότης του περιοδικού «Βολάν») είδε τον τρόπο οδήγησής μου και τις επιδόσεις μου, με κάλεσε το 1958 να τρέξω στην ανάβαση Πάρνηθας με Μercedes 170 S . Το 1960 στο Ράλι Ακρόπολις τερμάτισα 2ος στην κλάση μου, και 17ος στη γενική κατάταξη με DKW». Οι τίτλοι έρχονταν ο ένας πίσω από τον άλλο. Πρωταθλητής το 1962 και το 1963 στον αγώνα Τουρισμού (νορμάλ αυτοκίνητα), ενώ τις ίδιες χρονιές τερμάτισε 2ος στον αγώνα ταχύτητας στα 900 κυβ.εκατ. . Τα τελευταία χρόνια ασχολείτο με προετοιμασία αγωνιστικών αυτοκινήτων – οπως του Jigger, αλλά και παλαιών ιστορικών, ενώ ξόδευε πολλές ώρες στη ΦΙΛΠΑ και σε εκδηλώσεις κλασικών αυτοκινήτων… Στις διαδρομές του παραδείσου ο κύριος Γιώργος σίγουρα θα βρει να ασχοληθεί με το αντικείμενο που αγάπησε… Μαζί με παλιούς του φίλους και συναθλητές… Καλό του ταξίδι !!!
now24.gr-auto
Tags: Auto-Moto