Έλενα Ακρίτα: Ο Μάρκος Σεφερλής κέρδισε την δικαστική του μάχη – Στις 8.000 ευρώ η αποζημίωση

Αφορμή για την αγωγή του ηθοποιού εναντίον είχε σταθεί το 2018 ένα κείμενο της δημοσιογράφου στα «Νέα» που αναφερόταν στις παραστάσεις του. Σύμφωνα με την επίσημη απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών η Έλενα Ακρίτα θα πρέπει να καταβάλλει 8.000 ευρώ αποζημίωση στον Μάρκο Σεφερλή με τον κωμικό να έχει αιτηθεί την κράτησή της αλλά και αποζημίωση 100.000 ευρώ.

Την απόφαση έκανε γνωστή η ίδια η δημοσιογράφος με ανάρτησή της στο Facebook. Αναλυτικά, αναφέρει: «Ο Μάρκος Σεφερλής κέρδισε την αγωγή που είχε κάνει εναντίον μου και εναντίον της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ. Προφανώς ο δημόσιος λόγος του δεν κρίθηκε από το δικαστήριο ούτε ομοφοβικός, ούτε ρατσιστικός. Οι δε δημοσιογράφοι δεν μπορούν πλέον να εκφράζουν ελεύθερα τη γνώμη τους και να στηλιτεύουν τα κακώς κειμενα. Αντίθετα οφείλουν να αυτολογοκρίνονται μην και ενοχλήσουν τους οπαδούς του κακοποιητικου λόγου.

Η σκοταδιστική αυτή απόφαση μάς γυρίζει χρόνια πίσω: ενθαρρύνει τον ρατσιστικό λόγο προς τα άτομα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας ή τα άτομα που το ύψος, τα κιλά και το σώμα τους δεν συμφωνούν με τα στάνταρ ’κανονικότητας’ του κάθε Προκρούστη. Ο Σεφερλής και ο καθε Σεφερλής μπορει ανενόχλητα πλέον να χλευάζει τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες.

Στα πρακτικά τώρα. Ο Σεφερλής είχε ζητήσει 100.000 € αποζημίωση και του επιδικάστηκαν οι 8.000 €. Επίσης δεν έγινε δεκτό το αίτημα του να μάς βάλει (τους υπεύθυνους της εφημερίδας κι εμένα) φυλακή. Γιατί αυτό ζήτησε στην αγωγή του ο καλός αυτός κυριος.

Για να τελειώνουμε. Από το επίμαχο κείμενο μου δεν αλλάζω ούτε ‘και’. Υποστηρίζω μέχρι κεραίας αυτά που έγραψα. Και θα συνεχίσω τον αγώνα μου για να καταδικαστεί επιτέλους η ρητορική μίσους από τον δημόσιο λόγο.

Εύχομαι καλή επιτυχία στο νέο του σίριαλ όπου με το γνωστό του τρόπο υποδύεται μια γυναίκα.

Σας ευχαριστώ για την αγάπη, σας ευχαριστώ για τη στήριξη και δεν χανόμαστε βρε. Χέρι χέρι θα προχωράμε στους ίδιους δρόμους, χέρι-χέρι θα διεκδικούμε ίσα δικαιώματα για όλους-ες-α, μέχρι η ρητορική μίσους να πάει εκεί που είναι η θέση της. Στον υπόνομο της Ιστορίας.

Πάμε παρακάτω».

Το κείμενο της Έλενας Ακρίτα για τον Μάρκο Σεφερλή που έφερε την αγωγή του ηθοποιού:

«Ραντεβού στα δελφινάδικα, κύριε Σεφερλή

Την αμαρτία μου θα την πω, με όλον τον σεβασμό στον Κώστα Γεωργουσόπουλο, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί θεωρείται μέγας ηθοποιός ο Μάρκος Σεφερλής. Ταλαντούχος ναι, αλλά όταν κάνεις το ταλέντο σου παρκέ για τις παντόφλες της στενομυαλιάς, του ρατσισμού και της κάθε μορφής φοβίας να το βράσω το ταλέντο. Ο κύριος Σεφερλής στις επιθεωρήσεις του – που γράφει ο ίδιος, κι αυτό λέει πολλά – χλευάζει τις γυναίκες, τους γκέι, τους ξένους, τους υπέρβαρους, τους διαφορετικούς. Καθησυχάζει τον θεατή πως είναι ΟΚ να έχει μυαλό κότας, είναι ΟΚ να βρίζει ό,τι δεν καταλαβαίνει, να καταριέται ό,τι τον τρομάζει. Αλλωστε, έτσι γεμίζουν τα Δελφινάρια, με χάδια και γλυκόλογα σ» ένα κοινό που έχει πάντα δίκιο.

Για την ακυρωμένη πλέον συνεργασία του με το Παλλάς να πω ότι έπεσα στα πατώματα, δεν θα το πω. Το Παλλάς μια χαρά φουλ ήταν και είναι, και πέρυσι με τη «Σουσού» και φέτος με τις «Μάγισσες». Δεν είναι να πεις «θα «ρθει ο Σεφερλής να μας σώσει απ» την καταστροφή». Τι τους έπιασε και ρίξαν τον πήχη στα πατώματα, κανείς δεν γνωρίζει.

Η αλήθεια είναι πως οι παραγωγοί Κατσαρίδης και Κεντ δεν έχουν δώσει δικαιώματα στη γειτονιά. Και ευγενείς είναι, και συνεπείς είναι, και πληρώνουν τους εργαζόμενους κανονικά. Ομως, όσο σοβαρό κι αν είναι το γεγονός ότι θα μείνουν 25 άτομα χωρίς δουλειά – και είναι πολύ σοβαρό -, αυτό δεν δικαιώνει μια ανόητη θεατρική επιλογή.

Θα μου πεις, προεξοφλείς χωρίς να βλέπεις την παράσταση. Ε, ναι λοιπόν, προεξοφλώ χωρίς να βλέπω την παράσταση, συγγνώμη κιόλας. Δεν θα τρέχουμε εμείς όπου λαλεί του Λωλοστεφανή, μην και δεν μας πουν κάποιοι αντικειμενικούς. Δηλαδή πέρυσι έπρεπε να δω Πλούταρχο στο «Γοργόνες και μάγκες» για να διαχωρίσω το trash από το θέατρο;

Ακριβώς το «ήθος του trash» θα έφερνε ο Σεφερλής στο Παλλάς και ειλικρινά μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτό. Αγαπάμε Παλλάς όχι γιατί είναι η θεατρική κολυμβήθρα του Σιλωάμ, αλλά γιατί οι περισσότεροι έχουμε μνήμες από αυτό. Και μας αρέσει να πηγαίνουμε – αν και μια ριζική ανακαίνιση ποσώς θα το έβλαπτε, να τα λέμε κι αυτά. Ομως όλα έχουν ένα όριο. Εχουν το υποκειμενικό όριο που βάζει ο κάθε θεατής για τον εαυτό του. Κι εδώ ξεπεράστηκε. Και εντελώς μεταξύ μας, πολύ καλά έκανε.

Συνεπώς ραντεβού στα δελφινάδικα, κύριε Σεφερλή».