Η Έλλη Στάη είναι επαγγελματίας καριέρας, μητέρα και σύζυγος. Ποιος είναι ο… πιο δύσκολος ρόλος για την ίδια; Ο πιο δύσκολος ρόλος έχει να κάνει με τις προτεραιότητες που βάζεις. Εγώ είχα δύο προτεραιότητες όπως εξελίχθηκε η ζωή, γιατί, καμιά φορά, οι αποφάσεις είναι και ασυνείδητες, ειδικά στα πιο νεανικά χρόνια. Ήταν το παιδί μου και η δουλειά μου. Παρόλο που παντρεύτηκα αρκετές φορές, είμαι ένας μοναχικός άνθρωπος στην ουσία μου. Τα δύο στοιχήματα που δεν ήθελα να χάσω και δεν τα έχασα ήταν το παιδί μου και η δουλειά μου. Αυτά κατέκλυσαν τη ζωή μου. Ε, είναι full time job και το ένα και το άλλο λέει χαμογελώντας στο People.
Το μοναχικός άνθρωπος μου κάνει εντύπωση. Αν μιλάμε για τις σχέσεις αντρών και γυναικών, αυτές οι σχέσεις είναι και πολύ ανταγωνιστικές. Και είναι δύσκολο να κρατήσεις τα κομμάτια της ανεξαρτησίας σου. Ίσως εκεί προσέκρουσα, γιατί έχω πολύ έντονη την ανάγκη της ανεξαρτησίας και της ατομικότητας. Γι αυτό σου λέω πως τελικά, στο βάθος μου, είμαι μοναχικό άτομο. Όχι ότι αγάπησα τη μοναξιά. Καθόλου. Έζησα και με ανθρώπους κοντά μου κι έχω και μια ατομικότητα ουσιαστική. Αλλά ο πυρήνας μου είναι ατομικός. Είμαι εγώ και ο εαυτός μου. Μοναχικότητα εννοώ πως στη ζωή συνομιλείς με τον εαυτό σου. Σε ό,τι κι αν κάνεις, γυρνάς προς εσένα για να αντλήσεις δύναμη, να διαλογιστείς και να αναλογιστείς τα πράγματα.
Όταν τη ρωτάω αν ήταν εκείνη ανταγωνιστική με τους άντρες, γελάει. Ε, τώρα πώς το βλέπεις; Το αντίθετο! Οι άντρες ήταν ανταγωνιστικοί με μένα και μου συνέβη αρκετές φορές. Η ανταγωνιστικότητα έχει μια θετική πλευρά, όταν προχωράνε δύο άνθρωποι. Αν κάποιος αισθανθεί ότι μένει πίσω, μπορεί να το δει αρνητικά ανταγωνιστικά. Όπως και αν πιστεύει πως μια γυναίκα δεν χρειάζεται να δίνει τόσο βάρος στην καριέρα της. Αυτό είναι το παραδοσιακό που υπάρχει ακόμη σχολιάζει.
