Ελληνίδα ηθοποιός σοκάρει: Αρχισα να πίνω στα 9 μου!!

Τις εξευτελιστικές στιγμές που έζησε αφού εθίστηκε στο αλκοόλ περιέγραψε στην εκπομπή «Μία» η ηθοποιός Πένυ Σταυροπούλου: «άρχισα να πίνω στα 9 μου…
Μια φορά, μεθυσμένη, έβαλα τον γιό μου πάνω σε ένα καρφί γιατί νόμιζα ότι είναι λούτρινο αρκουδάκι», είπε μεταξύ άλλων!

«Η κατάντια του αλκοολικού είναι απύθμενη», ανέφερε η ηθοποιός -που την έχουμε δει στο «Βαμμένα Κόκκινα Μαλλιά», το «Εργαζόμενη Γυναίκα» και παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου- ενώ εξομολογήθηκε τον τρόπο με τον οποίο ξεπέρασε τον εθισμό της, δηλώνοντας 17 χρόνια «καθαρή» και «αλκοολική σε ανάρρωση».

Η πρώτη επαφή με το αλκοόλ έγινε στα 9 της χρόνια, σε γιορτή κρασιού με τον πατέρα της, ενώ συνέχισε σε πάρτι, στα 14 και τα 18 της. «Το αλκοόλ δεν μου άρεσε, είμαι από τους αλκοολικούς που δεν τους αρέσει η γεύση του. Μου άρεσε το αποτέλεσμα, που σήμαινε αντιτρομικό, αντιφοβικό, αντισεισμικό, αντί όλα…», πρόσθεσε.

«Είναι η περίοδος η super power, που συνήθως αντέχεις το ποτό, δεν τραυλίζεις, δεν παραπατάς, αναλαμβάνεις όλο και περισσότερες υποχρεώσεις και το αστείο είναι ότι τα καταφέρνεις, τα βγάζεις πέρα», συνέχισε η Πένυ Σταυροπούλου, προσθέτοντας ότι αυτή την χαρισματική περίοδο ακολουθεί η κατιούσα.

Περιγράφοντας τις στιγμές που ένιωσε ντροπή, η ηθοποιός ανέφερε: «κατουρήθηκα στο κρεβάτι μου, δεν έχω πρόβλημα να το πω δημόσια… Χιλιάδες τέτοιες κατάντιες πέρασα! Μία μέρα είχα τέσσερα πλευρά σπασμένα και δεν ήξερα που τα ‘σπασα, είχα ένα φρύδι που έλειπε, είχα 200 μώλωπες και σημάδια στα χέρια μου».

«Μια μέρα με είδα στον καθρέφτη σε αυτή την κατάσταση. Με έφτυσα και είπα “ποτέ ξανά κοριτσάκι μου, ποτέ ξανά κοριτσάκι μου, ποτέ στον εαυτό σου”», εξομολογήθηκε η ηθοποιός για την στιγμή που πήρε την απόφαση να καθαρίσει και κατέληξε: «αν συνέχιζα να πίνω και άντεχα, είναι σίγουρο ότι θα πάθαινα σχιζοφρένεια! Σε μία φάση στην άρρωστη περίοδό μου, είδα έναν δράκο στον τοίχο του σπιτιού. Και τώρα, αναδρομικά, θα ορκιζόμουν ότι τον είδα! Και τον είδα και ουρά είχε και κόκκινα μάτια είχε και φωτιά από το στόμα έβγαζε και του είπα “δε σε φοβάμαι”»!