Ένα ατρόμητο 16χρονο κορίτσι που κάνει ελεύθερη πτώση με τον πατέρα και εκπαιδευτή της [pics]

Aπό την Ελένη Βασιλοπούλου
Είναι 16 ετών και διασχίζει τον αιθέρα από τα 14 της κάνοντας tandem μαζί με τον πατέρα και εκπαιδευτή της Γιάννη Χαρίτο…

Η μικρή Ηλέκτρα μίλησε στο juniorsclub.gr για την εμπειρία της κάνοντας ελεύθερη πτώση και για την ζωή της σε μια ξένη χώρα εφόσον εδώ και 6 χρόνια μαζί με την οικογένεια της ζουν πλέον στο Βέλγιο.

Η Ηλέκτρα Χαρίτου είναι ίσως η καλύτερη περίπτωση ομογενή, διότι οι απαντήσεις της δηλώνουν την πραγματικότητα για να μπορεί κάποιος να συγκρίνει το τρόπο ζωής σε μια ξένη χώρα σε σχέση με την Ελλάδα.

Γεννήθηκε στην Ολλανδία, σε ηλικία 7 ετών επέστρεψε στην Ελλάδα μαζί με τους γονείς της, όπου έμειναν 6 χρόνια και από το 2012 ζούνε πλέον στο Βέλγιο.

Ο πατέρας της Γιάννης Χαρίτος, είναι ένας από τους καλύτερους εκπαιδευτές στον κόσμο, στην Μέθοδο Επιταχυνόμενης Εκπαίδευσης Ελεύθερης Πτώσης σε πολιτικές και στρατιωτικές εφαρμογές: TANDEM-MASTER, Συσκευαστής και Επιθεωρητής Συστημάτων Αλεξ/μου F.A.A., με περισσότερα από 3.000 άλματα.

Αντιλαμβάνεστε ότι «το μήλο» μόνο μία επιλογή έχει «να πέσει κάτω από την μηλιά», κάτι που επαληθεύεται με την 16χρονη κόρη του Ηλέκτρα Χαρίτου, η οποία σύμφωνα με αυτά που δήλωσε στο juniorsclub.gr: «Τον Σεπτέμβρη του 2013, πριν αρχίσει το σχολείο με πήγε ο μπαμπάς μου στην Ολλανδία, στην ζώνη όπου δουλεύει κάθε Κυριακή. Μου είπε πως θα πετάξουμε μαζί. Ήμουν πολύ ευτυχισμένη, το όνειρό μου έγιvε πραγματικότητα. Την ώρα που φύγαμε απ’το αεροπλάνο δεν φοβήθηκα, ένιωθα λες και το είχα ξανά ζήσει», η γενναία Ηλέκτρα είναι γεννημένη γι΄αυτό, η ελεύθερη πτώση βρίσκεται στο DNA της.

01/09/2013:Το πρώτο άλμα της Ηλέκτρας Χαρίτου στα 12.000 πόδια, με τον πατέρα της και εκπαιδευτή, Γιάννη Χαρίτο

j.c.: Ηλέκτρα, είσαι μαθήτρια και έχεις ζήσει την ελληνική εκπαίδευση και τα ελληνικά σχολεία, γι΄αυτό θα ήθελα να μου πεις πώς είναι το σχολείο στο Βέλγιο;

Η.Χ.:Στο σχολείο που πηγαίνω έχει πολλές κατευθύνσεις. Εγώ τώρα μαθαίνω για τα φυτά και ζώα και είναι πολύ δύσκολα τα μαθήματα. Το σχολείο μου είναι το πιο μεγάλο που έχω πάει στην ζωή μου.

Έχει πολλά κτήρια, εργαστήρια, ένα μεγάλο φυτώριο και στάβλους με ζώα, όπως πρόβατα, άλογα, αγελάδες και πόνυ. Ακόμα και κοτέτσια με κότες, γαλοπούλες, παγώνια κ.α.

j.c.:Με τι άλλο ασχολείσαι εκεί; Τι σου αρέσει να κάνεις εκτός από άλματα;

Η.Χ.: Παίζω 9 χρόνια πιάνο και είμαι ωδείο παίζοντας σε μια μικρή ορχήστρα. Μου αρέσει πολύ να ζωγραφίζω, ζωγραφίζω ζώα και manga (Ιαπωνέζικα κόμιξ).

j.c.: Τώρα θέλω πραγματικά να μου πεις πώς είναι να ζεις στο Βέλγιο αλλά και Ολλανδία εφόσον έχεις μείνει κι εκεί, σε σχέση με την Ελλάδα. Ξέρω δύσκολη ερώτηση, αλλά μόνο μια έφηβη μπορεί να είναι αντικειμενική

Η.Χ.:Αρχές του 2013 οι γονείς μου με πήγαν στην Ολλανδία, κοντά στην περιοχή που μένουμε, σε ένα τούνελ. Δεν το πίστευα, μου άρεσε πολύ. Πάντως την πρώτη φορά που μπήκα μέσα στο τούνελ, ένιωσα λες και το είχα ξανά κάνει. Μου φάνηκε φυσιολογικό.

Μου αρέσει το Βέλγιο, είναι σαν την Ολλανδία. Το μόνο αρνητικό είναι πως βρέχει συχνά.

Εμένα μου έλειψε πολύ η Ελλάδα όταν έφυγα και ακόμα μου λείπει. Πιο πολύ ο ήλιος και η θάλασσα. Όποτε πάμε διακοπές, μοιάζει σαν να μη είχαμε φύγει ποτέ.