Ένας παπάς οδηγεί προς την ενορία του, όταν βλέπει στο δρόμο μια γνωστή του καλόγρια.
Ο παπάς σταματάει και της λέει:
– Αδερφή, μπείτε μέσα να σας πάω στη μονή.
Η καλόγρια μπαίνει, κάθεται στη θέση του συνοδηγού, σταυρώνει τα πόδια και το ράσο ανοίγει, αφήνοντας σε κοινή θέα πόδια με υπέροχα γραμμωμένους μυς.
Ο παπάς σχεδόν δεν κρατιέται αλλά συνεχίζει να οδηγεί. Σε μια διασταύρωση, βάζει το χέρι του πάνω στο πόδι της καλόγριας, κι εκείνη του λέει:
– Πάτερ, θυμηθείτε τον ψαλμό 129.
Ο παπάς ζητάει συγνώμη και συνεχίζει να οδηγεί. Εκείνη, με σταυρωμένα πόδια, κάθεται δίπλα και τον τρελαίνει.
Αργότερα, σε άλλη διασταύρωση, εκείνος ξαναβάζει το χέρι πάνω στο πόδι της καλόγριας, η οποία επαναλαμβάνει:
– Πάτερ, θυμηθείτε τον ψαλμό 129.
Ο παπάς ζητάει συγνώμη, λέγοντας:
– Συγχωρέστε με, αδερφή, περισσότερο από όλους εσείς γνωρίζετε ότι η σάρκα είναι αδύναμη.
Φτάνοντας στη μονή, η καλόγρια κατεβαίνει.
Ο παπάς φτάνοντας στην εκκλησία αμέσως τρέχει να βρει τον ψαλμό 129, όπου διαβάζει:
“Συνέχισε να ψάχνεις, πιο ψηλά θα βρεις την ευτυχία”.
ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ:
Ή γνωρίζεις τα πάντα γύρω από το επάγγελμά σου, ή θα χάσεις τις καλύτερες ευκαιρίες.
(?)
asteia