Οι γάτες είναι γνωστό πως γεννάνε πολλά γατάκια. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η μητέρα γάτα βρίσκει πάντα ένα ασφαλές μέρος για να γεννήσει τα γατάκια της. Αυτό είναι κι ο λόγος που συχνά οι άνθρωποι ανακαλύπτουν γατάκια κάτω από κλιμακοστάσια, αχυρώνες, κουτιά και άλλα ζεστά, φιλόξενα μέρη όπου θα είναι ασφαλή από εισβολές και σκληρές καιρικές συνθήκες. Αυτό ήταν που υπέθεσε κι ένας Ρώσος αγρότης όταν βρήκε εκείνα τα τέσσερα γατάκια στον αχυρώνα του.
Ήταν μια από εκείνες τις μέρες που επέβλεπε τα κτήματά του, όταν βρήκε στον αχυρώνα 4 γατάκια. Υπέθεσε δηλαδή ότι επρόκειτο για γατάκια παρότι είχαν κάποιες ασυνήθιστες πιτσιλιές στη γούνα τους. Δεν είχαν ακόμα ανοίξει τα μάτια τους και είχαν ανάγκη από φροντίδα.
Ο αγρότης αποφάσισε να απευθυνθεί σε κάποιον ειδικό.
Επικοινώνησε με το κέντρο Daursky Nature Reserve, που ήταν κοντά στην περιοχή του κι εκεί έμαθε πως επρόκειτο για αγριόγατες Pallas ή αλλιώς Manuls, που ζουν στην Κεντρική Ασία. Παρότι μοιάζουν αρκετά με τα αξιολάτρευτα κατοικίδια, έχουν πιο πλατύ πρόσωπο και πιο έντονα σημάδια στη γούνα τους. Το είδος τους δεν έχει αλλάξει καθόλου εδώ και 12 εκατομμύρια χρόνια. Η γάτα πρέπει να είχε γεννήσει τα γατάκια της σε ένα χώρο στάθμευσης και μετά τα μετέφερε στον αχυρώνα, αλλά τρομαγμένη από τους θορύβους δεν επέστρεψε ποτέ. Οι διασώστες αποφάσισαν να επανεντάξουν τα μικρά στο φυσικό τους περιβάλλον…
Τα γατάκια είχαν ανάγκη από κάποια ανάδοχη μητέρα για να τα θηλάσει.
Ήταν ακόμα τυφλά και αδύναμα και έπρεπε να επιβιώσουν. Ο μόνος τρόπος ήταν να βρουν μερικές κανονικές γάτες πρόθυμες να θηλάσουν τα μικρά άγρια γατάκια. Όντως οι διασώστες βρήκαν δυο γάτες που πρόσφεραν το γάλα τους πρόθυμα…
Έπρεπε όμως να αντιμετωπίσουν ακόμα μια πρόκληση που απειλούσε την επιβίωσή τους.
Στον ένα μήνα προσβλήθηκαν από τοξόπλασμα. Ήδη τρέφονταν με κανονικό κρέας κι έτσι απομονώθηκαν και τα ανέλαβε μια γυναίκα που τα φρόντισε. Εν τω μεταξύ καθώς μεγάλωναν τα χαρακτηριστικά του είδους τους γίνονταν όλο και πιο εμφανή. Στην πορεία τα δυο από τα τέσσερα γατάκια υπέκυψαν από την ασθένεια. Τα δυο όμως κατάφεραν να επιβιώσουν.
Τα Manuls έπρεπε να επανενταχθούν στο φυσικό τους περιβάλλον.
Είχαν αρχίσει να γίνονται επιθετικά ακόμα και στους ανθρώπους που τα φρόντιζαν ως τότε. Τους φόρεσαν ραδιοπομπούς ώστε να τα παρακολουθούν, αλλά τα γατάκια αδύναμα να ανταπεξέλθουν στην εύρεση τροφής και τον βαρύ χειμώνα, αδυνάτισαν και τα κολλάρα με τους πομπούς χάθηκαν. Το προσωπικό του κέντρου κατάφερε να τα βρει και να τα φέρει ξανά στο καταφύγιο, μέχρι να γίνει πιο ήπιος ο καιρός, ώστε να μπορέσουν να τα αφήσουν ελεύθερα ξανά, όταν θα ήταν σίγουρα ασφαλή.
Την άνοιξη πλέον το κλίμα ήταν ιδανικό.
Αφέθηκαν ελεύθερα, δυνάμωσαν και κατάφεραν να επιβιώσουν στην άγρια φύση, σαν να μην είχαν λείψει ούτε μια μέρα από αυτήν!
Πηγή: diaforetiko
(?)
paraxena
Tags: Περίεργα
