Δεκάδες άρθρα του οικονομικού Τύπου είναι αφιερωμένα στην κρίση ρευστότητας που αντιμετωπίζει η Ελλάδα. Ωστόσο, στην περίπτωση της χώρας μας το πρόβλημα ρευστότητας έχει και κυριολεκτική διάσταση. Το Ινστιτούτο Παγκόσμιων Πόρων κατατάσσει την Ελλάδα 28η σε σύνολο 161 χωρών στη λίστα με τα κράτη που αντιμετωπίζουν το μεγαλύτερο κίνδυνο σπανιότητας νερού έως το 2040 αφού καταναλώνει το 40-80% των αποθεμάτων της.
Αλλά το πρόβλημα του νερού δεν είναι μόνο ελληνικό. Η αμερικανική κυβέρνηση προβλέπει ότι έως το 2025, το 60% της εδαφικής επιφάνειας του πλανήτη θα υποφέρει από ελλείψεις νερού και σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και λειψυδρία. Η σπανιότητα νερού έπαιξε σημαντικό ρόλο στο ξέσπασμα του εμφύλιου πολέμου της Συρίας αλλά και στη μαζική μετανάστευση αφρικανικού πλήθυσμού προς την Ευρώπη.
Τη λύση μπορεί να κρατά στα χέρια του ένα μικρό κράτος που βρίσκεται στη μέση της ερήμου: το Ισραήλ. Η απειλή της λειψυδρίας σε συνδυασμό με τις εντυπωσιακές τεχνολογικές καινοτομίες κατέστησαν το Ισραήλ παγκόσμια υπερδύναμη στη διαχείριση υδάτινων πόρων. Όχι μόνο δεν υποφέρει από σπανιότητα, αντιθέτως σήμερα παρουσιάζει πλεόνασμα αξιοποιήσιμου νερού.
Πώς τα καταφέρνει, λοιπόν, μία μικρή χώρα στην οποία βρέχει σπάνια, ενώ υπάρχει μία μοναδική λίμνη γλυκού νερού;
Πρώτο βήμα είναι η καλλιέργεια της νοοτροπίας του «τίποτα δεν πάει χαμένο», εξήγησε ο κ. Miki Zaide, προϊστάμενος της μονάδας στρατηγικού σχεδιασμού της ισραηλινής Αρχής Ύδρευσης και Λυμάτων στο πλαίσιο εκδήλωσης που διοργάνωσαν στην Αθήνα το ΕΒΕΑ και η Πρεσβεία του Ισραήλ. Μια νοοτροπία που ξεκινά από την ισραηλινή κυβέρνηση και επεκτείνεται στις ιδιωτικές επιχειρήσεις, τη γεωργία και τους καταναλωτές.
To Ισραήλ χρεώνει στους πολίτες του την τιμή αγοράς του νερού, αποκλείοντας τις επιδοτήσεις. Τα νοικοκυριά μπορούν να έχουν όσο νερό θέλουν, αρκεί να το πληρώνουν. «Όταν πληρώνεις για κάτι, προσέχεις περισσότερο πώς το χρησιμοποιείς για αυτό και το κόστος κατανάλωσης νερού που επωμίζονται τα ισραηλινά νοικοκυριά παραμένει από τα πιο χαμηλά μεταξύ των 30 κρατών μελών του ΟΟΣΑ», λέει ο κ. Zaide. Οι διαφημιστικές εκστρατείες της κυβέρνησης κατά της κατασπατάλησης νερού βοήθησαν αρκετά στη αλλαγή της νοοτροπίας. Το 45% των ισραηλινών νοικοκυριών δέχτηκαν, μάλιστα, να τοποθετηθεί στις βρύσες τους με κρατικά έξοδα φίλτρο περιορισμού της ροής νερού. Ορισμένοι καταναλωτές παραπονέθηκαν για τη χαμηλή πίεση ροής ωστόσο ο στόχος επετεύχθη και η κατανάλωση περιορίστηκε.
capital.gr
seleo.gr-Diethni
