Έρευνα: Μπορεί ένας αλγόριθμος να δώσει λύση στο μποτιλιάρισμα;

Το μποτιλιάρισμα στους δρόμους είναι το πιο σύνηθες χαρακτηριστικό της ζωής στην πόλη και το πιο εκνευριστικό για τους οδηγούς.

Μια ομάδα ερευνητών υποστηρίζει ότι έχει βρει έναν καλύτερο τρόπο για τη ρύθμιση της κυκλοφορίας των αυτοκινήτων στις πόλεις, μέσα από έναν πιο αποτελεσματικό έλεγχο των φαναριών.

Σύμφωνα με όσα αναφέρουν, το νέο αυτό σύστημα θα μπορούσε να μειώσει δραματικά το χρόνο που περνά ένας οδηγός κολλημένος στην κίνηση, καθώς επίσης και το ποσοστό των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, από τα ακινητοποιημένα αυτοκίνητα στα κόκκινα φανάρια.

Αυτό που κάνουμε είναι να αναπτύσσουμε αλγόριθμους, οι οποίοι επιτρέπουν στους υπεύθυνους οργανισμούς μεταφορών να χρησιμοποιούν μοντέλα υψηλής ανάλυσης της κίνησης των αυτοκινήτων, έτσι ώστε να επιλύουν προβλήματα βελτιστοποίησης εξήγησε η επικεφαλής ερευνήτρια από το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης , Carolina Osorio.

Σε μια σειρά νέων ερευνητικών εργασιών, η ομάδα της περιγράφει μια μέθοδο συνδυασμού πιο περιεκτικών δεδομένων για τα οχήματα και για τη μορφή της κίνησης των οχημάτων σε επίπεδο πόλεων, για την απόκτηση καλύτερων πληροφοριών, απ’ ό,τι παρέχουν τα σημερινά συστήματα, αναφέρει δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας Daily Mail.

Οι ερευνητές υποστηρίζουν, ότι σε γενικές γραμμές τα υπάρχοντα συστήματα ρυθμίζονται έτσι ώστε να επιτυγχάνουν βελτιστοποίηση στους χρόνους μετακίνησης κατά μήκος επιλεγμένων μεγάλων αρτηριών, αλλά δεν είναι αρκετά περίπλοκα έτσι ώστε να λαμβάνουν υπόψη τις πολύπλοκες αλληλεπιδράσεις που συντελούνται σε όλους τους δρόμους μιας πόλης.

Επιπλέον, τα υπάρχοντα μοντέλα δεν αξιολογούν την ποικιλία/το συνδυασμό των οχημάτων στο δρόμο σε μια δεδομένη στιγμή –κατά συνέπεια, δεν μπορούν να προβλέψουν πώς οι αλλαγές στη ροή της κίνησης μπορεί να επηρεάζουν συνολικά τη χρήση καυσίμων και τις εκπομπές αερίων.

Για τις ανάγκες της μελέτης τους, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν προσομοιώσεις της κίνησης στους δρόμους στην Λωζάννη της Ελβετίας, προσομοιώνοντας τη συμπεριφορά χιλιάδων αυτοκινήτων την ημέρα, κάθε ένα με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και δραστηριότητα.

Το μοντέλο τους λαμβάνει ακόμη υπόψη το πώς η συμπεριφορά ενός οδηγού μπορεί να αλλάζει από μέρα σε μέρα: για παράδειγμα, οι άνθρωποι μπορεί να επιλέγουν εναλλακτικές διαδρομές ανάλογα με το τι συναντούν στους δρόμους κάθε μέρα.

Με τόσο περίπλοκα μοντέλα, αυτό που έλειπε ήταν αλγόριθμοι ως προς το πώς μπορούν να χρησιμοποιηθούν τα μοντέλα για να αλλάζουν τα πρότυπα των φωτεινών σηματοδοτών. Εμείς αναπτύξαμε έναν αλγόριθμο, ο οποίος μπορεί να οδηγήσει σε βελτιωμένους χρόνους μετακίνησης σε ολόκληρη την πόλη. Στην περίπτωση της Λωζάννης, αυτό σήμαινε μοντελοποίηση 17 βασικών διασταυρώσεων και 12.000 οχημάτων εξήγησε η Osorio.

Εκτός από τη βελτιστοποίηση του χρόνου ταξιδιού, το νέο μοντέλο ενσωματώνει συγκεκριμένες πληροφορίες για την κατανάλωση καυσίμων και εκπομπών για τα οχήματα , αντικατοπτρίζοντας την πραγματική σύνθεση οχημάτων στους δρόμους μιας πόλης.

Τα δεδομένα πρέπει να είναι πολύ λεπτομερή, όχι μόνο για το στόλο των οχημάτων σε γενικές γραμμές, αλλά σε δεδομένες στιγμές. Βασιζόμενοι σε αυτές τις λεπτομερείς πληροφορίες, μπορούμε να αναπτύξουμε πιο πρακτικά σχέδια ρύθμισης της κίνησης, που οδηγούν σε μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στο επίπεδο μιας πόλης.

Η ομάδα των ερευνητών εργάζεται τώρα σε ένα αντίστοιχο πρόγραμμα στο Μανχάταν, στη Νέα Υόρκη, για να ελεγχθεί η δυνατότητα του συστήματος που αναπτύχθηκε σε μεγαλύτερη κλίμακα.