Υπήρξε ζευγάρι -και μάλιστα από τα πιο αγαπημένα- με τον Στέφανο Στρατηγό. Ο γάμος τους διήρκεσε επτά χρόνια, ωστόσο τα γυρίσματα μιας ταινίας αγγλικής παραγωγής στο Πικέρμι κράτησαν την ηθοποιό μακριά από τον σύζυγό της αρκετό καιρό.
Η ελευθερία που ένιωθε εκείνη μακριά από το σπίτι της και οι προσωπικότητες των Αγγλων που ήταν πιο «ανοιχτές» από εκείνη του Στρατηγού, ο οποίος ήταν «κλειστός» χαρακτήρας, την έκαναν να πάρει μια απόφαση. Τηλεφώνησε στον σύζυγό της και εκείνος από τη φωνή της κατάλαβε ότι είχε έρθει το τέλος. Χώρισαν με πολύ πόνο, ωστόσο ο ηθοποιός αργότερα παντρεύτηκε και απέκτησε έναν γιο.
Η ιστορία αγάπης της Γκέλυς και του Στέφανου δεν είχε τελειώσει, αφού έσμιξαν και πάλι, για τρεις μήνες, προτού εκείνος φύγει από τη ζωή, αφού είχε χωρίσει και από τη δεύτερη σύζυγό του. Το 1989 ήταν υποψήφια βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ. Ακόμη και σήμερα παραμένει γοητευτική, ενώ στις βόλτες που κάνει παρέα με τη σκυλίτσα της, την Ιόλη, στο κέντρο της Αθήνας, ο κόσμος σταματάει για να της μιλήσει και να μάθει τα νέα της. Κάθε φορά το πρόσωπό της λάμπει, αφού σε καθέναν από αυτούς βλέπει και έναν φίλο.
Η Γκέλυ Μαυροπούλου εξομολογείται στην Espresso και την Τεριάννα Παππά:
Ο Στέφανος δεν το έδειχνε, ούτε εγώ, αλλά μέσα μου… ζήλευα! Ηταν στον θίασο του Βασίλη Λογοθετίδη πολλά χρόνια. Μια μέρα έρχεται και μου λέει ότι του έκαναν πρόταση η Λαμπέτη και ο Χορν να πάει μαζί τους. «Εβραζα» από ζήλια και ένα βράδυ, όταν έπαιζε με τη Λαμπέτη στο Κεντρικό, η οποία εκτός από σπουδαία ηθοποιός ήταν και θηλυκό και της άρεσε να… αρέσει στους άντρες, πήγα στο θέατρο για να τον πάρω. Στο διάλειμμα βλέπω την Ελλη να του μιλάει με οικειότητα. «Το “χασες το στοίχημα, δεν κάπνισα τσιγάρο» του είπε με έναν τρόπο που με έκανε να ζηλέψω πολύ. Πηγαίνω στο καμαρίνι του Στέφανου και του λέω: «Εβαλες στοίχημα αν η Ελλη θα καπνίσει ή όχι; Βγαίνω τώρα και κάνω καβγά». Εκείνος το πίστεψε, αλλά δεν θα έκανα ποτέ κάτι τέτοιο…
Με τον Στέφανο δεν μιλούσαμε για πολλά χρόνια, αλλά όταν έπαθε καρκίνο με ζήτησε και στάθηκα στο πλάι του. Οταν ήμασταν μαζί τον πείραζα συνέχεια λέγοντάς του ότι θα τον παρατήσω. Και τότε εκείνος μου απαντούσε «μην περιμένεις να σου μιλήσω αν γίνει κάτι τέτοιο». Και έτσι έγινε. Οταν χωρίσαμε, μέναμε κοντά, συναντιόμασταν στον δρόμο, αλλά έκανε ότι δεν με έβλεπε. Μια φορά είχα πάει σε μια παράσταση του Εθνικού με μια φίλη μου και όταν πέρασε δίπλα μας, κοιτούσε το ταβάνι για να μη μου μιλήσει… Μετά τον χωρισμό μας παντρεύτηκε και έκανε έναν γιο, που είναι ίδιος ο Στέφανος. Οταν τον συνάντησα στην κηδεία, του είπα: «Αν πάρεις και τον χαρακτήρα του πατέρα σου, θα είσαι ο τέλειος άνθρωπος…».
