Γιατί μένεις σε μια κακή σχέση; 6 λόγοι που σε κρατούν πίσω

Έχω τον μαγνήτη. Και “τάφος” και καλή στο να ακούω, άσε που μάλλον έχω και χρήσιμο να πω… αμέεεε! Ειδικά αυτό το τελευταίο διάστημα του καλοκαιριού που πήρα “ρεπό από το κεφάλι μου” και τις υποχρεώσεις μου, νομίζω ότι δυσκολεύομαι να απαριθμήσω τις περιπτώσεις που φίλοι και μη, μου εκμυστηρεύτηκαν την που νιώθουν μέσα στη σχέση τους. Εμπιστοσύνη που με τιμά. Οι λόγοι ποικίλουν από real story σε real story αλλά με κοινό παρονομαστή: ” κι όμως είμαι ακόμα εδώ, κι αυτό το …”

Και εγώ σκέφτομαι δυνατά και ρωτώ μπας και βγάλουμε καμία άκρη:

α) Γιατί παραμένεις σε αυτή σχέση και αισθάνεσαι ότι δε μπορείς να αλλάξεις κάτι προς το καλύτερο;

β) Μήπως δεν γνωρίζεις τι είναι αυτό που σε κρατάει δέσμια της κακής σχέσης, οπότε και δε ξέρεις και πώς ακριβώς να διαχειριστείς αυτή την κατάσταση;

Και εδώ ακριβώς διαπίστωσα ότι σε κάθε “εκμυστήρευση” η προσωπική μου άποψη λέει το εξής φιλενάδα: όταν αντιληφθείς τον βασικό λόγο ή τους λόγους για τους οποίους παραμένεις σε αυτή την κακή σχέση, μπορείς να σχεδιάσεις την έξοδό σου από αυτή και την έναρξη μιας άλλης συναισθηματικής πορείας, όπως σου αξίζει.

Από την “καριέρα”μου λοιπόν ως εξομολογητής, εντόπισα αυτούς τους 5+1 λόγους που συνήθως “είσαι ακόμη εκεί και αυτό το καλοκαίρι, λιωμένο παγωτό…” κλπ.

1. Ελπίδα
…ότι ο άλλος θα αλλάξει! Χαχαχα! Και ποιος σου είπε ότι γεννηθήκαμε για αλλάζουμε τους άλλους; Τι; Σου είπε ότι θα τηρήσει τις υποσχέσεις του ότι θα σταματήσει την όποια άσχημη συμπεριφορά έχει; Και εσύ αγαπάς καλόπιστα και αισιόδοξα και ελπίζεις ότι ο άλλος θα αλλάξει. Ο άλλος φυσικά και δεν θα αλλάξει, θα ξαναφερθεί άσχημα, η σχέση παίρνει παράταση και ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται.

2. Σιγουριά και Ασφάλεια
…την ψυχολογική, κοινωνική και, κυρίως, οικονομική, οπότε δεν τολμάς να φύγεις από μια άσχημη σχέση. Ο πιο συχνός λόγος. Φοβάσαι ότι θα χάσεις την ρουτίνα σου, φοβάσαι τη μοναξιά; Ότι δε θα βρεις κάποιον άλλο σύντροφο, ή που να βρεις πάλι σύντροφο να τον γνωρίσεις, να τον συνηθίσεις κλπ; Φοβάσαι ότι θα χάσεις κοινούς φίλους και ότι κάποιοι θα σε κατακρίνουν.

Τι θα πουν οι γονείς, οι συγγενείς, οι φίλοι, οι συνάδελφοι…; Για άλλους πάλι ανθρώπους ο είναι κοινωνικό πρεστίζ που τους κάνει να αισθάνονται “σημαντικοί “, υπολογίσιμους. Ενώ ως χωρισμένοι θεωρούν ότι δεν θα είναι αποδεκτοί στον κοινωνικό και επαγγελματικό κύκλο τους. Για τον κάθε άνθρωπο οι φόβοι ποικίλουν. Ζυγίζεις τα πράγματα και υπολογίζεις το ξεβόλεμά σου… κάνεις λοιπόν γαργάρα τα άσχημα της σχέσης και… παραμένεις; Συμβιβάζεσαι; Έτσι, θυσιάζεις την προσωπική σου ευτυχία και εσωτερική ηρεμία και παραμένεις στη σιγουριά σου.

3. Για χάρη των χρόνων που επένδυσαν στη σχέση
…εδώ καταρρέουν οικονομίες και χρηματιστήρια… Δεν χάθηκε και ο κόσμος. Εσύ έκανες τα πάντα γι’ αυτή την “επένδυση” καρδιάς;! Πολλοί δε φεύγουν από μια κακή σχέση επειδή έχουν ήδη επενδύσει πολλά σε αυτή, και δεν θέλουν να πάνε στράφι. Ή μήπως θεωρείς ότι έχεις ξεχάσει πώς είναι να είσαι με ένα άλλο άτομο;! Και βέβαια σκέφτεσαι και ότι θα χρεώσεις στον εαυτό σου τον χωρισμό ως προσωπική σου αποτυχία. Ε;

4. Για χάρη των παιδιών
Σαφώς η ύπαρξη παιδιών δυσχεραίνει την απόφαση να φύγεις από μια σχέση, δυστυχώς όμως αυτό μήπως είναι περισσότερο δικαιολογία προς τον ίδιο σου τον εαυτό και όχι πραγματικός λόγος. Τα παιδιά μεγαλώνουν καλύτερα σε ένα ήρεμο, υγιές περιβάλλον με αγάπη, συναισθηματική σιγουριά και χωρίς καβγάδες. Το να μείνεις δεν προσφέρει καμία χάρη και τίποτα θετικό σε κανέναν.

5. Έχεις νιώσει τι είναι πραγματική αγάπη;
Μήπως δεν έχεις βιώσει την αληθινή αγάπη από παιδί και επειδή δεν έχεις δει μέσα στις πρώτες βασικές σχέσεις της ζωής σου την αληθινή αγάπη του ζευγαριού (πχ με γονείς που τσακώνονταν κλπ) δεν ξέρεις τι ακριβώς είναι;! Ίσως είναι ο λόγος που αρκείσαι στα όποια ψίχουλα μοιάζουν με αγάπη επειδή δε γνωρίζεις να διεκδικήσεις ολόκληρο το καρβέλι. Είναι τόσο απογοητευτικό το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι που έχουν τελματώσει στη συνήθεια της κακής σχέσης, δεν έχουν πια πίστη σε κάτι καλό και όμορφο, δε πιστεύουν ότι υπάρχει αγάπη και έχουν χάσει κάθε ελπίδα ότι αξίζουν και μπορούν να βρουν κάτι καλύτερο.

6. Χαμηλή αυτοεκτίμηση
Εδώ ορθά κοφτά θα πω απλά το εξής: Όταν δεν πιστεύεις στην προσωπική σου και στον εαυτό σου, όταν δεν έχεις βρει τον τρόπο να αγαπάς τον εαυτό σου, να τον αποδέχεσαι, να γνωρίζεις τα ελαττώματά σου και να προσπαθείς να τα διαχειριστείς ενώ παράλληλα νιώθεις περήφανος για τα προτερήματά σου, όταν τελικά δεν σέβεσαι και δεν τιμάς τον ίδιο σου τον εαυτό, μπαίνεις και μένει σε λάθος σχέσεις… Ο λόγος; Επειδή λανθασμένα πιστεύεις ότι δεν αξίζει μια καλύτερη σχέση.

Επιπλέον μήπως νιώθεις εξάρτηση και θεωρείς ότι δε μπορείς να ζήσεις χωρίς το άλλο άτομο που σου προκαλεί πόνο; το συγχωρείς, δίνεις και δεύτερη… και χιλιοστή ευκαιρία, και κατηγορείς τον εαυτό σου για τα λάθη του άλλου; Άσε που υπάρχουν περιπτώσεις ατόμων για τα οποία ο πόνος γίνεται συνήθεια και τρόπος ζωής. Αποτέλεσμα; Να πονάνε ψυχικά και να υποφέρουν είναι τρόπος ζωής και δε μπορούν να φανταστούν πώς είναι να ζουν χωρίς τον ψυχικό πόνο. Λάθος; Σκέψου το.

Γράψε λάθος

Σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ ότι εν βρασμώ και επιπόλαια πρέπει να παίρνονται αποφάσεις ζωής, ειδικά όταν υπάρχουν παιδιά. Είναι τόσο όμορφο να μεγαλώνεις και να γερνάς με τον άνθρωπο σου. Αν δεν υπάρχει όμως “ΥΓΕΙΑ” στη σχέση και έχουν εξαντληθεί οι προσπάθειες.

Φίλη, η έννοια της αγάπης δεν είναι συνώνυμη με την τέλεια σχέση. Με την έννοια ότι ακόμα και αν δυο άνθρωποι αγαπιούνται πραγματικά, θα πρέπει να “δουλέψουν” καθένας από τη μεριά του και συνεργατικά για να έχουν μια όμορφη σχέση. Όμως πολλοί από εμάς, έχουμε λανθασμένη για την αγάπη και τον έρωτα…

With love: Όποια κατάσταση και αν βιώνεις, κράτα στην ψυχή σου έστω τούτο: μην εγκαταλείπεις τα όνειρά σου, τον εαυτό σου, την ίδια σου τη ζωή. Η απόφαση δική σου!

sxeseis