ΕΙΣΑΙ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΗ ΑΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΧΩΡΙΣΕΙΣ
Πιστεύεις ότι κάτι δεν πάει καλά με τη διατύπωση της πρότασης. Κάτι της λείπει, κάτι της προστέθηκε στραβά, οτιδήποτε. Πάντως, δεν σου βγάζει το παραμικρό νόημα. Είναι δυνατόν να είσαι καλά με το αγόρι σου, με τον έρωτα και τη σχετική τρέλα όχι μόνο να μην έχουν ατονήσει, αλλά να διατηρούν ακέραιο το μέγεθος τους, και εσύ να κάθεσαι να σκέφτεσαι χωρισμούς και άλλα δυσάρεστα; Είναι ΑΥΤΟΣ ακριβώς ο τρόπος σκέψης που, αν υπήρχε, θα σε γλίτωνε πολύ νωρίτερα από ακόμη μεγαλύτερο πόνο στη συνέχεια και από ένα αύτανδρο ναυάγιο που, αργά ή γρήγορα θα ακολουθήσει.
Γιατί; Μα πολύ απλά διότι επιλέγει να κλείνει τα μάτια και τα αυτιά στα προφανή. Και επιλέγει να καμουφλάρει τα δυσοίωνα σημάδια με μία essence αισιοδοξίας, μη δικαιολογούμενης από πουθενά, στηριζόμενη όμως στην επιθυμία σου και μόνο να διατηρήσεις αυτό που έχετε. Και αν δεν είναι απαραίτητα κακό, τότε το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν προσφέρει καλή υπηρεσία. Ούτε σε σένα, ούτε στο άλλο σου μισό. Το οποίο, λυπάμαι που στο λέω, αλλά όσο καλά κι αν τα πηγαίνετε, πρέπει να αρχίσεις να κοιτάς λίγο σε βάθος χρόνου και να συνειδητοποιείς την αναπόφευκτη αλήθεια. Που δυστυχώς ναι, σχετίζεται με ραγισμένες καρδιές και τα τοιαύτα…
Διαθέτετε δύο εκ διαμέτρου αντίθετες κοσμοθεωρίες. Δεν ομιλώ και δεν αναφέρομαι σε κοινωνικές θέσεις, status και συναφείς ανοησίες, δεν ζούμε πενήντα χρόνια πριν. Αναφέρομαι ωστόσο σε κάτι παραπάνω από το τυπικό «ασυμφωνία χαρκτήρων» που γράφεται εύκολα στα νομικά έγγραφα, και το οποίο δηλώνει κατι πολύ μεγαλύτερο από το όνομα του: ότι όχι απλά δεν έχετε κοινά σημεία, κάτω από τα οποία θα μπορούσατε να ενωθείτε, και πάνω στα οποία να επενδύσετε για τη σχέση σας, αλλά συνθέτετε δύο διαφορετικούς κόσμους. Αντιλήψεων και αντιμετώπισης για τη ζωή. Κι όσο κι αν το πάθος του πρώτου καιρού καλύπτει κάπως τις διαφορές, σίγουρα δεν αρκεί (και δεν θα αρκέσει ποτέ) για να τις σβήσει εντελώς. Κι όταν κάνουν την εμφάνιση τους, τότε να σε δω…
Αγεφύρωτες γεωγραφικές αποστάσεις. Αντίθετα από ότι βλέπεις στις χολιγουντιανλες ταινίες και διαβάζεις στα ρομαντικά μυθιστορήματα, δυστυχώς ναι, η απόσταση και απομακρύνει και χωρίζει. Κανένα Skype και καμία απεριόριστη τηλεφωνική συνδιάλεξη δεν μπορεί να υποκαταστήσει την κοινή καθημερινότητα και τη φυσική παρουσία του ενός στη ζωή του άλλου. Για αυτό το λόγο, αν η απόσταση αυτή προβλέπεται να διαρκέσει για μεγάλο χρονικό διάστημα, όχι, δεν βλέπω λόγο να ελπίζεις, εκτός κι αν κάποιος κάνει τη μεγάλη υποχώρηση και ακολουθήσει τον άλλο. Διαφορετικά, η κάτω βόλτα θα αρχίσει να παίρνεται από τη στιγμή της αποχώρησης. Και κανείς έρωτας δεν θα φανεί ικανός να την αντιστρέψει…
Απόρριψη από το οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον. Να επανέλθω στη μάστιγα των ρομαντικών κομεντί, για να σου επαναλάβω ότι η ιστορία του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας έμεινε στην ιστορία, απλά γιατί ήταν η μοναδική, ή έστω από τις ελάχιστες γνωστές. Η προαιώνια έχθρα της οικογένειας ή του κύκλου του ενός απέναντι στο πρόσωπο του άλλου, όχι απλά μπορεί να διαβρώσει, αλλά να κατασπαράξει ακόμη και τα πιο δυνατά συναισθήματα. Και αυτό διότι θέτει στα θεμέλια της σχέσης που διατηρείται το σπόρο της αμφιβολίας για το πρόσωπο του συντρόφου του. Ο οποίος, όταν ριζώσει, δύσκολα ξεριζώνεται. Για αυτό, όταν βλέπεις μόνο αρνητικά σημάδια, πρόσεχε…
Διαφορετικοί στόχοι και αντιμετώπιση της σχέσης. Εσύ δεν έχεις πρόβλημα, πας και αύριο στην εκκλησία και ασφαλώς ναι, θέλεις πολλά παιδιά μαζί του, ενώ αυτός ούτε που θέλει να ακούσει για μονιμότερη δέσμευση και πορεύεται με το all time classic «βλέπουμε»; Δεν θέλω να σε στενοχωρήσω, αλλά δύσκολα θα αλλάξει αντίληψη, και ακόμη δυσκολότερα θα τη δει διαφορετικά στο απώτερο μέλλον. Όχι γιατί δεν μπορεί, αλλά γιατί δεν θέλει. Κι όσο κι αν εσύ φαντασιώνεσαι παντοτινές αγάπες, και πορεύεσαι κραδαίνοντας τα αγγελάκια του έρωτα, αυτός απλά θα ζει στον κόσμο του, για όσο βολεύεται και περνά καλά…
Διαπίστωση ιδιοτέλειας. Όσο τυφλωμένη και να είσαι από το πάθος, μπορείς να καταλάβεις αν ο άνθρωπος που έχεις δίπλα σου 0επενδύει αληθινά στη σχέση σου, ή πλασματικά, προκειμένου να κατορθώσει έναν απώτερο σκοτεινό στόχο. Και ναι, δεν λέω ότι είναι εύκολο να βάλεις ένα Χ σε όλα όσα νιώθεις, και να φέρεις τα πάνω κάτω. Επιμένω όμως ότι δεν πρέπει να αγνοείς ούτε τα σημάδια ούτε το ένστικτο σου. Και να βασίζεσαι σε αυτά, για την εξαγωγή οδυνηρών ίσως, πλην χρήσιμων συμπερασμάτων που θα αποδειχτούν θησαυρός για τη συνέχεια. Θα το δεις…
Σαθρά θεμέλια. Αυτό που σας ενώνει, δηλαδή, είναι είτε κάτι παροδικό, είτε χωρίς το απαιτούμενο ειδικό βάρος για να στεριώσει και να προχωρήσει μία σχέση. Θες ότι είναι μόνο το σeξ και τίποτα άλλο; Θες ένα βόλεμα και από τις δύο πλευρές, μετά την έξοδο σας από αποτυχημένες σχέσεις ή άλλα σχετικά τραύματα; Θες ότι δεν βλέπετε ο ένας τον άλλο πραγματικά σοβαρά, για τον χ ή ψ λόγο; Η παραδοχή, να ξέρεις, είναι το πρώτο και βασικότερο βήμα. Και επειδή πρόκειται να πλήξεις υπαρκτά συναισθήματα, οφείλεις να είσαι διπλά προσεκτική σε ό,τι κάνεις. Και κυρίως, συνειδητοποιημένη. Ώστε να μπορέσεις να αποκοπείς και να απεμπλακείς από μία σχέση η οποία, παρότι διαθέτει ακόμη τα στοιχεία του έρωτα, πάντως, και το ξέρεις βαθιά μέσα σου, δεν πρόκειται να προχωρήσει. Και όχι μόνο αυτό, αλλά θα σας πληγώσει ακόμη περισσότερο στο εγγύς μέλλον. Το αν θα έχεις τη διορατικότητα να το διαπιστώσεις, και τη διεισδυτικότητα να το αντιληφθείς, θα είναι και αυτό που θα παίξει τον βασικό ρόλο στο πόσα θα είναι τα κομμάτια που θα κληθείς να μαζέψεις στη συνέχεια. Και ελπίζω να μη μιλάμε για θρύψαλα…
marymary.gr
sxeseis
