Γιατί σηκώνονταν όρθιοι οι ευλαβείς Μικρασιάτες, όταν έβλεπαν να περνάει από…
μπροστά τους μια γυναίκα ευρισκόμενη σε ενδιαφέρουσα;
Το διάβασα σε κάποιο θρησκευτικό βιβλιαράκι πριν χρόνια…
(ίσως στο βίο του π. Αρσένιου του Καππαδόκη, δεν θυμάμαι ακριβώς…)
Να σου πω, λοιπόν, γιατί σηκώνονται όρθιοι με σέβας, στο αντίκρισμά της;
Άκουσον άκουσον, επίπεδο λεπτότητος ψυχής των απλοϊκών εκείνων ανθρώπων, που δεν ήταν παρα-μορφωμένοι και αθεόφοβοι, νεαντερταλάκο μου, όπως πολλοί από μας σήμερα…
Άκου και φρίξον!
Σηκώνονταν όρθιοι, διότι -λέει- σκέφτονταν ότι ίσως η έγκυος γυναίκα -γνωστή ή άγνωστη- που περνούσε, ίσως να κυοφορούσε στην κοιλιά της αγόρι.
Το αγόρι μεγαλώνοντας -ξαναλέει- ίσως αφιερωνόταν στο Θεό και ίσως να γινόταν δεσπότης, ε και γι αυτό, από σεβασμό προς το μελλοντικό επισκοπικό αξίωμα που θα αποκτούσε το αγέννητο παιδί, οι απλοί χριστιανοί άνθρωποι της Μικρασίας, σηκώνονταν όρθιοι -με θεοφιλή διάθεση- όποτε πέρναγε από μπροστά τους έγκυος γυναίκα!
Απίστευτη διαφορά ήθους, των τότε και των σήμερα!
Απίστευτη, πράγματι!
