Είχε, επίσης, αρνητικό αντίκτυπο στις προσπάθειες του Λονδίνου για βελτίωση των βρετανο-τουρκικών σχέσεων. Για την υπόθεση αυτή που εξελίχθηκε σε φιάσκο πρώτου μεγέθους για τη βρετανική διπλωματία τεκμηριωμένες αναφορές υπάρχουν στο αρχείο του χειριστή της, του σερ Πέρσι Λορέιν, ο οποίος διετέλεσε πρεσβευτής στην Άγκυρα από το 1934 έως το 1938. Ο ίδιος ήταν και ο εμπνευστής της ιδέας να τιμηθεί με διδακτορικό τίτλο ο Τούρκος ηγέτης από κορυφαίο βρετανικό πανεπιστήμιο.
Η βελτίωση των σχέσεων με την Τουρκία και ο περιορισμός της γερμανικής επιρροής στη χώρα αυτή αποτέλεσε σταθερή επιδίωξη όλων των βρετανικών κυβερνήσεων του μεσοπολέμου. Αυτός ήταν και ο λόγος, εκτός των άλλων, της υποβαθμισμένης Βρετανικής εκπροσώπησης κατά τον εορτασμό των εκατό ετών από τη Ναυμαχία του Ναβαρίνου, που έγινε το 1927 στην Ελλάδα. Οι Βρετανοί αποφάσισαν να κρατήσουν χαμηλό προφίλ ώστε να μην ενοχληθεί υπερβολικά το Κεμαλικό καθεστώς που είχε καταλάβει την εξουσία στην Τουρκία μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Σε αντίθεση με τη γαλλική εκπροσώπηση που ήταν ιδιαίτερα αναβαθμισμένη στις εορταστικές εκδηλώσεις της Πύλου, η βρετανική αντιπροσωπεία είχε ως επικεφαλής έναν υποστράτηγο, τον σερ Άλφρεντ Κόντρινγκτον. (Επρόκειτο πάντως για τον εγγονό του Βρετανού ναυάρχου, που κατέστρεψε τον Τουρκο-αιγυπτιακό στόλο το 1827 με τη βοήθεια πολεμικών πλοίων από τη Γαλλία και τη Ρωσία) Σημαντική λεπτομέρεια: Πρεσβευτής της Μεγάλης Βρετανίας στην Αθήνα το 1927 ήταν ο σερ Πέρσι Λορέιν, ο οποίος τοποθετήθηκε στην Άγκυρα επτά χρόνια αργότερα.
Η αναγόρευση του Κεμάλ σε επίτιμο διδάκτορα του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης ήταν ένα από τα θέματα που χειρίσθηκε ως διπλωματικός εκπρόσωπος της Αυτού Μεγαλειότητος στην τουρκική πρωτεύουσα. Δεν ήταν λίγες οι φορές που κολάκευε αχαλίνωτα όχι μόνο τους ηγέτες, αλλά και αξιωματούχους των χωρών στις οποίες είχε διαπιστευθεί με σκοπό να γίνει ευκολότερο το έργο του.
Το 1938, ως πρεσβευτής στη Ρώμη, ο σερ Πέρσι Λορέιν είχε στείλει στο Λονδίνο χωρίς κρυπτογράφηση μια εγκωμιαστική έκθεση για τον υπουργό Εξωτερικών Κόμη Γκαλεάτσο Τσιάνο, ελπίζοντας ότι θα διέρρεε και θα έφθανε στον ίδιο μέσω των Ιταλικών μυστικών υπηρεσιών. Η πρόταση για την απονομή διδακτορικού τίτλου στον Κεμάλ Ατατούρκ εγκρίθηκε ασμένως από το Φόρειν Όφις. Κανένας δεν είχε υπολογίσει, όμως, την πιθανότητα διαφωνίας του πρυτάνεως – κάτι που τελικά συνέβη.
Ο πρύτανης του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης Χέρμπερτ Φίσερ εξέφρασε κατηγορηματικά την αντίρρησή του στη βράβευση του Τούρκου ηγέτη με την αιτιολογία ότι οι σφαγές κατά Ελλήνων στη Σμύρνη ήταν ακόμη νωπές στη μνήμη. Turkish massacres of Greeks at Smyrna were still too vivid a memory, όπως αναφέρεται στο πρωτότυπο. Αναφέρονταν στους περίπου 10,000 αμάχους που σφαγιάσθηκαν από τους Τούρκους στην πρωτεύουσα της Ιωνίας (με τον συνολικό αριθμό των τραγικών θυμάτων της Μικρασιατικής Καταστροφής να υπολογίζεται σε 920,000!).
.
