ο Γεώργιος Σαρρής
Αποτέλεσε μια από τις γνωστότερες ιστορίες συνωμοσίας που κυκλοφορούσε στο Διαδίκτυο τα χρόνια των μνημονίων.
Ακόμη και σήμερα υπάρχουν πολίτες που πιστεύουν πως η Πρόεδρος της Βουλής κ. Άννα Μπενάκη – Ψαρούδα φερόταν να γνώριζε από το 2005 πως η δημοσιονομική κρίση θα έφερνε σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση τον ελληνικό λαό και γι’ αυτό μας προειδοποιούσε εμμέσως πλην σαφώς πολύ νωρίτερα μέσω μιας ομιλίας που διάβασε μπροστά στον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια και είναι αποτυπωμένη σε βίντεο.
Ήξερε καλά ότι θα περιορισθεί η εθνική μας κυριαρχία, ότι θα παραβιαστούν θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών και ότι θα γνωρίσουμε εξουσίες πέραν των γνωστών και καθιερωμένων, οι οποίες θα δοκίμαζαν τις αντοχές της Δημοκρατίας.
Όντως είχε προφητεύσει η πολύπειρη πολιτικός και νυν πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών όλα αυτά; Πράγματι ήξερε τα όσα απεργαζόταν η νέα τάξη πραγμάτων, όπως εξακολουθούν ακόμη και σήμερα να πιστεύουν πολλοί; Ήταν τελικά η κ. Μπενάκη μια σύγχρονη Πυθία που μετέφερε χρησμοδοτήσεις ακόμη κι ας μην βρισκόταν σε έκσταση εν αντιθέσει με την πρωθιέρεια του θεού Απόλλωνα στο μαντείο των Δελφών; Ας τα γεγονότα με τη σειρά και θα δώσουμε τις απαντήσεις.
Τρίτη 8 Φεβρουαρίου του 2005 η Ολομέλεια του Κοινοβουλίου εκλέγει με την πρώτη κιόλας ψηφοφορία τον 76χρονο τότε κ. Κάρολο Παπούλια στο ανώτατο πολιτειακό αξίωμα, αυτό του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Από τους 300 βουλευτές τον ψήφισαν οι 279, δηλαδή όλοι πλην του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ που επέλεξαν να δηλώσουν παρών»· παρεμπιπτόντως τότε είχαμε κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας με πρωιθυπουργό τον Κώστα Καραμανλή που είχε κερδίσει ένα χρόνο νωρίτερα τις εκλογές με ποσοστό 45,36% και 165 έδρες και αξιωματική αντιπολίτευση το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου με 117 έδρες.
Λίγη ώρα μετά την ψηφοφορία στο επονομαζόμενο «ναό της Δημοκρατίας», η Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων κ. Μπενάκη μαζί με τα υπόλοιπα μέλη του προεδρείου μεταβαίνουν στο γραφείο του κ. Παπούλια, όπως ορίζει το τυπικό, προκειμένου να του ανακοινώσουν και επισήμως το αποτέλεσμα. Εκεί, η τρίτη τη τάξει θεσμική παράγοντας του τόπου, θα του διαβάσει την ολιγόλεπτη γραπτή ομιλία που είχε ετοιμάσει:
«Αναλαμβάνεται κύριε Πρόεδρε, την Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας για μια πενταετία όπου θα σημειωθούν σημαντικά γεγονότα και εξελίξεις» θα του πει εισαγωγικά, για να προσθέσει ακολούθως την αινιγματική δήλωση:
«Η ευρωπαϊκή ενοποίηση θα προωθηθεί με την ψήφιση, ενδεχομένως, και της συνταγματικής συνθήκης, τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιορισθούν χάριν της ειρήνης και της ευημερίας και της ασφάλειας στη διευρυμένη Ευρώπη, τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη θα υποστούν μεταβολές, καθώς θα μπορούν να προστατεύονται, αλλά ίσως και να παραβιάζονται από αρχές και εξουσίες πέραν των γνωστών και καθιερωμένων και πάντως, η δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμασθεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης».
Η κ. Μπενάκη – Ψαρούδα τόσο λόγω του χαρακτήρα της όσο και της συγκρότησής της, δεν θα έλεγε κάτι εν τη ρύμη του λόγου. Εκατοντάδες ιστοσελίδες, εφημερίδες, ραδιοφωνικοί σταθμοί και τηλεοπτικά κανάλια είχαν σταθεί τότε στα περί «περιορισμού της εθνικής μας κυριαρχίας» και ενδεχόμενων παραβιάσεων των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη «από αρχές και εξουσίες πέραν των γνωστών και καθιερωμένων». Πολιτικοί, δημοσιογράφοι και απλός κόσμος έλεγαν πως «η Πρόεδρος προλέγει την καταστροφή μας». Όταν δε μετά από πέντε χρόνια μπήκαμε στα μνημόνια, σχεδόν άπαντες ήταν πεπεισμένοι ότι η κ. Μπενάκη γνώριζε τα πάντα.
Η ίδια στις 13 Φεβρουαρίου 2005, μόλις πέντε ημέρες δηλαδή από την ημέρα που εκφώνησε την ομιλία, έσπευδε να αποκαταστήσει την αλήθεια, στέλνοντας επιστολή στην εφημερίδα «Καθημερινή». Ελάχιστοι όμως είχαν μπει στον κόπο να την διαβάσουν και τεχνηέντως δεν είχε λάβει μεγάλη δημοσιότητα.
Η ακαδημαϊκός τόσο τότε όσο και τώρα, τονίζει πως δεν είχε πρόθεση να διατυπώσει ανησυχίες αλλά μονάχα διαπιστώσεις και επισημάνσεις για το βάρος της προσαρμογής στα νέα δεδομένα που υπήρχαν.
Συγκεκριμένα:
Τι εννοούσε μιλώντας για περιορισμό των εθνικών συνόρων
- Όσον αφορά τα σύνορα, δεν αναφερόταν στα γεωγραφικά σύνορα μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών, που θα εξακολουθούσαν να υπάρχουν για τη χωρική περιγραφή της κάθε χώρας. Aναφερόταν στο ουσιαστικό περιεχόμενο των συνόρων, «που βαθμιαία όχι μόνο περιορίζεται, αλλά μελλοντικά καταργείται πλήρως. Aνθρωποι, κεφάλαια, υπηρεσίες, ιδέες, συνήθειες διακινούνται ήδη ελεύθερα μεταξύ των κρατών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης» όπως ανέφερε διευκρινιστικά το 2005. H ελεύθερη αυτή διακίνηση θα διέπονταν όπως υποστήριζε, από ευρωπαϊκούς νόμους πλέον, που θα είχαν μεγαλύτερη δραστικότητα απ’ ό,τι οι εθνικοί νόμοι. Άλλωστε κατά την ίδια, τα εθνικά μας σύνορα διασφαλίζονται περισσότερο αφού μετατρέπονται σε εξωτερικά σύνορα της Eυρώπης.
Τι εννοούσε μιλώντας για περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας
- Όσον αφορά την εθνική κυριαρχία, «και μόνο αν ανατρέξει κανείς στο άρθρο 28 παράγραφος 3 του Συντάγματος, με το οποίο κυρώνονται οι ευρωπαϊκές συνθήκες, θα δει ότι το Σύνταγμα ομιλεί για εκούσιους «περιορισμούς στην άσκηση της εθνικής κυριαρχίας».
Άλλωστε δεν έχει πλήρως εκχωρηθεί στην Eυρωπαϊκή Eνωση η νομισματική πολιτική (η δραχμή είναι πια γλυκιά ανάμνηση), η τελωνειακή πολιτική, η εμπορική πολιτική; Σε λίγο και άλλοι τομείς που ανήκουν στα κράτη-μέλη, όπως η γεωργία, οι μεταφορές, η προστασία καταναλωτών, η ενέργεια, το περιβάλλον κ.ά. θα ρυθμίζονται από την E.E.» υποστήριζε. Και αυτό, κατά την κ. Μπενάκη, όχι διότι θέλει κανείς να απογυμνώσει τα κράτη από τις εξουσίες τους, αλλά διότι οικειοθελώς τα κράτη και οι πολίτες αναγνωρίζουν ότι η άσκηση κάποιων εξουσιών σε κεντρικό ευρωπαϊκό επίπεδο ενδυναμώνει την Eυρώπη και ωφελεί τον κάθε Eυρωπαίο πολίτη.
Τι εννοούσε μιλώντας για τα δικαιώματα του ανθρώπου
- Όσον αφορά τα δικαιώματα του ανθρώπου, η πρώην Πρόεδρος της Βουλής υποστήριζε και υποστηρίζει ότι στο Eυρωπαϊκό Σύνταγμα υπάρχει ενσωματωμένος ο γνωστός Xάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων που σε πολλά θέματα προστατεύει πιο αποτελεσματικά τον πολίτη απ’ ό,τι οι εσωτερικές νομοθεσίες, και επιπλέον του παρέχει προστασία και έναντι των ευρωπαϊκών οργάνων. Mοιραίο, βέβαια, είναι ότι μέσα σε ένα περιβάλλον όχι δέκα, αλλά εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων, τα δικαιώματα όχι μόνο προστατεύονται αλλά και προσβάλλονται πιο εύκολα.
Μάλιστα προκειμένου να λυθούν οι όποιες παρεξηγήσεις πως η κ. Μπενάκη αναφερόταν στο υπό ψήφιση εκείνο τον καιρό Ευρωπαϊκό Σύνταγμα για τον καθορισμό του μέλλοντος της γηραιάς ηπείρου και της χώρας μας (άσχετα εάν στην πορεία δεν ίσχυσε γιατί δεν επικυρώθηκε από το σύνολο των εθνικών κοινοβουλίων), μπορεί να ανατρέξει κανείς και στην εισήγησή της που είχε κάνει στις 9 Φεβρουαρίου 2005 (προγενέστερα δηλαδή) κατά τη διάρκεια ημερίδας της Oικονομικής και Kοινωνικής Eπιτροπής.
Πολιτική
