Grace Mirabella: Η διευθύντρια της Vogue US που χάρισε το περιοδικό στις αληθινές γυναίκες

Η αλήθεια είναι ότι δεν γνωρίζουμε πολλά για την Grace Mirabella. Τουλάχιστον όχι όσα θα έπρεπε. Και αυτό υποπτεύομαι ότι συμβαίνει κυρίως γιατί ο κόσμος της μόδας έχει την τάση να αποθεώνει τα extravagant, ριζοσπαστικά και εξωπραγματικά δημιουργήματα των καλλιτεχνών, που κρύβει στους κόλπους του, θέλοντας πάντα να νιώθει την πλάνη του ονείρου. Και η Grace Mirabella είναι μια ρεαλίστρια στη θέση της editor in chief της αμερικάνικης Vogue. Μια γυναίκα, που δεν ήθελε να κρύψει τίποτα πίσω από ένα φανταστικό όνειρο, μια μαγική εικόνα, που δεν εκφράζει τις πραγματικές γυναίκες.

Μεγάλωσε στο Maplewood του New Jersey και ήταν κόρη ενός Κουβανού εισαγωγέα ποτών και λικέρ και της Ιταλίδας συζύγου του, οι οποίες και κλήθηκαν να αναλάβουν τα χρέη που τους άφησε μετά το θάνατο του, λόγω τζόγου. Τελειώσε οικονομικά στο Skidmore College και γρήγορα μπήκε στη μόδα, ξεκινώντας την καριέρα της στο Macys, για να βρεθεί σύντομα στο τμήμα δημοσίων σχέσεων των Saks της Fifth Avenue και από εκεί να ξεκινήσει να στήνει οτυς περίφημους οδηγούς αγοράς της αμερικάνικης Vogue. Η ίδια δεν λάτρεψε ποτέ τη δουλειά της εκεί, όσο και αν ακούγεται παράξενο σε πολλούς, ψάχνοντας ταυτόχρονα κάποια θέση αλλού. Βρέθηκε μάλιστα για λίγο στη Ρώμη, δουλεύοντας και πάλι στις δημόσιες σχέσεις, για να επιστρέψει τελικά ξανά στη Vogue US και να γίνει η προσωπική βοηθός της θρυλικής Diana Vreeland.

Μια νέα βιογραφία για την Anna Wintour αποκαλύπτει την σκοτεινή εξουσία του πιο ισχυρού «αφεντικού»

Δούλεψαν μαζί κατά τη διάρκεια σχεδόν ολόκληρης της δεκαετίας των 60s, αλλά η ίδια δεν είχε καμία σχέση με την καλλιτεχνική άποψη της Vreeland για τη Vogue, κάτι που δεν έκρυψε ποτέ. Όπως δεν έκρυψε ποτέ και την καταγωγή αλλά και τις καταβολές της. Ένα απλό κορίτσι, παιδί μεταναστών, που ήξερε καλά ποια ήταν η πραγματική Αμερική και οι αληθινές γυναίκες της χώρας. Έτσι, όταν το 1971 ανέλαβε τη θέση της editor in chief στη Vogue US, μία από τις πρώτες παρεμβάσεις της ήταν να αλλάξει το κατακόκκινο γραφείο της Vreeland για ένα minimal, beige χώρο κοντά στο προσωπικό της γούστο.

Η Mirabella ανέλαβε τη διεύθυνση της Vogue σε μια πολύ ιδιαίτερη εποχή για την Αμερική. Οι κοινωνικές αλλαγές, ζητήματα όπως η χειραφέτηση, η σeξουαλική ελευθερία και η διεκδίκηση άλλων ζωτικών δικαιώματων για τις γυναίκες, κυριαρχούσαν στην Αμερική των 70s και η Grace αποφάσισε να κάνει στις γυναίκες ένα δώρο. Να τους χαρίσει τη Vogue. Να δώσει το περιοδικό πίσω στις αληθινές γυναίκες, τις καθημερινές, εργαζόμενες, δυναμικές γυναίκες, αυτές που έβλεπαν τη μόδα μέσα από τα ρούχα, που φορούσαν στο γαρφείο τους και σοτυς δρόμους της τότε άγριας Νέας Υόρκης. Η ίδια συνεργάστηκε με σχεδιαστές, που συνέβαλαν στη νέα αυτή πνοή που δόθηκε στη μόδα, όπως ο Halston και ο Yves Saint Laurent. Στις σελίδες του περιοδικού μπορούσε να δει κανείς επιτέλους ρούχα ρεαλιστικά, προσιτά και τοποθετημένα στην πραγματικότητα του σήμερα και όχι σε ένα haute couture σύμπαν για την ελίτ.

Το πείραμα, όπως φάνηκε, είχε πετύχει με την αμερικάνικη Vogue να αυξάνει εντυπωσιακά τις πωλήσεις του περιοδικού στα περίπτερα, αλλά και τις διαφημίσεις στις σελίδες του. Κατά τη διάρκεια της θητείας της τα διαφημιστικά έσοδα αυξήθηκαν σε 79,5 εκατομμύρια δολάρια, σε σύγκριση με 39 εκατομμύρια δολάρια για το Elle, και η κυκλοφορία του περιοδικού αυξήθηκε από 400.000, σε 1,2 εκατομμύρια. Δεν το λες και άσχημα για τη Condé Nast, την ιδιοκτήτρια εταιρία της Vogue, που είδε τα έσοδα της να εκτοξεύονται. Η ίδια ήταν η πρώτη διευθύντρια που συμπεριέλαβε επιτέλους μαύρα μοντέλα σε εξώφυλλα της, ενώ επίσης πρόσθεσε και ενότητες σχετικά με την υγεία και καλλυντικά, που προέβαλαν τη φροντίδα του σώματος μέσα από πιστοποιημένα beauty products, βασιζόμενα στην επιστημονική έρευνα.

Ο Timothée Chalamet είναι ο πρώτος άνδρας στο εξώφυλλο της British Vogue -Χωρίς λόγια

Στις 28 Ιουνίου του 1988 η Grace πληροφορήθηκε την απώληση της και την αντικατάσταση της από την Anna Wintour μέσα από την τηλεόραση, για να δηλώσει αργότερα «πείτε μία διευθύντρια της Vogue, που δεν το έμαθε κάπως έτσι». Μάλλον για εκέινη ήταν κάτι αναμενόμενο, αφού όπως έλεγε τα 80s δεν ήταν η εποχή της. Δεν μπορούσε να αντέξει «τα κομψοτεχνήματα, τη λάμψη και τις τουαλέτες των 40.000 δολαρίων». Έβλεπε πια τη μόδα σαν ένα μείγμα των μεγάλων οίκων και των διασημοτήτων, που δεν πρόσφερε τίποτα στη γυναίκα, που απλώς έψαχνε κάτι να φορέσει. Μετά την αποχώρηση της δημιούργησε το δικό της περιοδικό με το όνομα «Mirabella», το 1989, με την οικονομική υποστήριξη του Rubert Murdoch. Αποχώρησε το 1996 και το περιοδικό τελικά έκλεισε το 2000.

«Απέφυγε τη φαντασία και τη φυγή από την πραγματικότητα υπέρ ενός στυλ, που ήταν κομψά μινιμαλιστικό και που μιλούσε καθαρά και άμεσα στους πρόσφατα απελευθερωμένους τρόπους, που θέλαμε να ζήσουμε». Αυτό δήλωσε η Anna Wintour για την Grace Mirabella, την πιο χαρισματική ρεαλίστρια της μόδας.