«Απαράδεκτο γεγονός που βαραίνει την ιατρική κοινότητα και όλα τα στελέχη του… συστήματος υγείας» χαρακτηρίζει την αυτοκτονία του νεαρού αστυνομικού στο 401 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών, το Κέντρο Ημέρας για την Πρόληψη της Αυτοκτονίας της ΜΚΟ ΚΛΙΜΑΚΑ, καταγγέλλοντας ταυτόχρονα την παντελή απουσία μέτρων για την πρόληψη των αυτοκτονιών στα Σώματα Ασφαλείας που θεωρούνται ως επαγγελματική ομάδα υψηλού κινδύνου για αυτοχειρία..
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΚΛΙΜΑΚΑΣ, συγκεκριμένα του Δικτύου Καταγραφής του Κέντρου για την Πρόληψη της Αυτοκτονίας, από τον Ιανουάριο του 2010 έως και τον Ιούνιο του 2013 έχουν αναφερθεί 18 αυτοκτονίες αστυνομικών υπαλλήλων. Για το ίδιο διάστημα το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη κατέγραψε επισήμως 16 αυτοκτονίες εργαζομένων του. Από το 2007 μέχρι το 2013 έχουν καταγραφεί 25 αυτοκτονίες αστυνομικών, 2 συνοριακών φυλάκων και 2 ειδικών φρουρών.
Ωστόσο, η ΚΛΙΜΑΚΑ εκτιμά ότι ο αριθμός των αυτοχείρων είναι μεγαλύτερος, με δεδομένο ότι στη χώρα μας οι αυτοκτονίες αστυνομικών υποκαταγράφονται όπως και για τις υπόλοιπες επαγγελματικές ομάδες. Η υποκαταγραφή οφείλεται αφενός στο στίγμα που φέρει η αυτοκτονία για το θανόντα και την οικογένεια του και αφετέρου στο γεγονός ότι στα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ οι αυτοκτονίες αστυνομικών αθροίζονται στη γενικότερη κατηγορία των ένοπλων δυνάμεων με αποτέλεσμα να μην είναι σαφής η εικόνα ανά επαγγελματική ομάδα.
Σε ανακοίνωσή της η ΜΚΟ ΚΛΙΜΑΚΑ, τονίζει ότι έχει επανειλημμένα επισημάνει την απουσία σαφούς πλαισίου αξιολόγησης και εκπαίδευσης του προσωπικού των σωμάτων ασφαλείας, ιδίως σε ό,τι αφορά τη δυνατότητα οπλοφορίας και οπλοχρησίας.
Κενά ασφαλείας και μέσα στα νοσοκομεία
Ακόμη πιο θλιβερή εξέλιξη χαρακτηρίζεται από τους ειδικούς της ΚΛΙΜΑΚΑΣ η αυτοκτονία που καταγράφεται μέσα σε ένα νοσοκομείο, μέσα στον κατεξοχήν χώρο προστασίας της ανθρώπινης ζωής. Από το 2012 μέχρι σήμερα, η ΚΛΙΜΑΚΑ έχει καταγράψει 19 αυτοκτονίες που τελέσθηκαν μέσα σε γενικά και ψυχιατρικά νοσοκομεία. Και σε αυτήν την περίπτωση εκτιμάται ότι ο αριθμός των συγκεκριμένων αυτοκτονιών είναι μεγαλύτερος και διαφεύγει της καταγραφής, ενώ δεν περιλαμβάνονται οι αυτοκτονίες ατόμων αμέσως μετά το εξιτήριο ή μετά τη γνωμάτευση ότι το άτομο δε χρήζει νοσηλείας.
«Η πρόληψη της αυτοκτονίας θα έπρεπε να αποτελεί κύριο καθήκον των μονάδων υγείας και των νοσηλευτικών ιδρυμάτων. Οι θάνατοι από αυτοκτονία εντός των νοσηλευτικών ιδρυμάτων εμπεριέχουν ευθύνες τόσο για το προσωπικό όσο και για τους φορείς χάραξης πολιτικών στρατηγικών» διαπιστώνει η ΚΛΙΜΑΚΑ και υπογραμμίζει ότι υπάρχουν άμεσες και σαφείς παρεμβάσεις οι οποίες μπορούν λειτουργήσουν καταλυτικά στην αύξηση του επιπέδου ασφάλειας των μονάδων υγείας και στην πρόληψη της αυτοκτονίας
Στην ΚΛΙΜΑΚΑ λειτουργεί η Γραμμή Παρέμβασης για την Αυτοκτονία 1018.
