Ο Βλάσσης Μπονάτσος ήταν ένας πολυτάλαντος άνθρωπος με έντονη προσωπικότητα, που ασχολήθηκε με διάφορους τομείς του καλλιτεχνικού χώρου, αφήνοντας παντού το στίγμα του. Τραγουδιστής, μουσικός, ηθοποιός, παρουσιαστής, ήταν οι βασικότερες ιδιότητές του. Οι νεότεροι τον θυμούνται από τις τηλεοπτικές του εμφανίσεις σε σειρές, όπως οι «Απαράδεκτοι» και οι παλιότεροι από τη μουσική και τα τραγούδια του με το συγκρότημα «Πελόμα Μποκιού».
Στις αρχές της δεκαετίας του ’80, ο Μπονάτσος έπαιζε στο θέατρο με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και παράλληλα είχε μαζί της δεσμό, που έγινε γνωστός από τον Τύπο της εποχής.
Την ίδια περίοδο, ο Βλάσσης πρωταγωνίστησε σε μια ταινία που δημιούργησε αίσθηση για τις τολμηρές ερωτικές της σκηνές.
Παρόλο που ο ηθοποιός εμφανίστηκε γuμνός και οι σκηνές σeξ ήταν αρκετές, η ταινία δεν θεωρήθηκε άσεμνη, καθώς το σeξ δεν ήταν το βασικό της θέμα και οι σκηνές δεν ήταν «σκληρές». Σύμφωνα με το σενάριο, ο Μπονάτσος ήταν ένας «δράκος» που επιτίθετο σε γυναίκες στο δρόμο και τις κακοποιούσε. Η δράση του σταμάτησε όταν τον συνέλαβε η αστυνομία. Η ταινία παρουσιάζει την ιστορία του ήρωα μέσα από τη δίκη του, καθώς εκεί ξεδιπλώνεται η ζωή του.
Ο Αλέκος, (Μπονάτσος), ήταν θυρωρός σε νυχτερινό κέντρο της εποχής και διατηρούσε σχέση με μια κοπέλα που πουλούσε λουλούδια.
Το ζευγάρι χώρισε και ο νεαρός άρχισε να συναντιέται με μια ιερόδουλη, την οποία συνήθιζε να επισκέπτεται από όταν ήταν φαντάρος.
Έτσι άρχισε να παίρνει την κάτω βόλτα και να μισεί τις γυναίκες.
Τα ψυχολογικά του προβλήματα είχαν ρίζες στα παιδικά του χρόνια, καθώς ο πατέρας του ήταν τζογαδόρος και για να «πατσίζει» όταν έχανε, εξέδιδε τη γυναίκα του στους συμπαίκτες του, γεγονός που είχε δει και ακούσει ο ήρωας.
Κατά τη διάρκεια της ταινίας παρακολουθούμε τους δύο πρωταγωνιστές σε αρκετά αποκαλυπτικές σκηνές.
Το ρόλο της ιερόδουλης με την οποία συναντιόταν ο πρωταγωνιστής ενσάρκωσε η Λυδία Λενώση, ενώ τον πρόεδρο του δικαστηρίου υποδύθηκε, ο Δημήτρης Καλλιβωκάς.
Στην ταινία πήρε μέρος και η Άντζελα Δημητρίου, που σύμφωνα με το σενάριο, ήταν η τραγουδίστρια του νυχτερινού κέντρου που δούλευε ο Αλέκος.
Η ταινία προβλήθηκε στους κινηματογράφους τη σεζόν 1983-4 , έκοψε 37.580 εισιτήρια και αμέσως μετά κυκλοφόρησε σε βιντεοκασέτα, που ήταν πολύ διαδεδομένη εκείνη την εποχή. Η ταινία του Κώστα Καραγιάννη ανήκει πλέον στις επιλογές του λεγόμενου καλτ κινηματογράφου και η έλλειψη ιδιαίτερου ενδιαφέροντος από το κοινό προστάτευσε τους ηθοποιούς από τη σκληρή κριτική για τη συμμετοχή τους στις άτεχνες ερωτικές σκηνές
Πηγή: mixanitouxronou
