Όταν κάποιος προσπαθεί να πάει στη δουλειά του, λίγα πράγματα είναι πιο εκνευριστικά από τα κόκκινα φανάρια που διαδέχονται το ένα το άλλο. Μία νέα μελέτη, όμως, αποκαλύπτει ότι εκτός από εκνευριστικά είναι και επιζήμια για την υγεία, διότι στη διάρκεια της αναμονής οι επιβάτες των οχημάτων εκτίθενται σε άφθονους ατμοσφαιρικούς ρύπους. Στην πραγματικότητα, το ένα τέταρτο της συνολικής έκθεσής μας στους ρύπους συμβαίνει εν όσω περιμένουμε το πράσινο, λένε οι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Σάρεϋ που πραγματοποίησαν τη μελέτη.
Και αυτό, παρότι η διάρκεια της αναμονής αντιστοιχεί στο μόλις 2% της συνολικής διάρκειας μιας μέσης διαδρομής, γράφουν στην επιθεώρηση «Atmospheric Environment». Τα νανοσωματίδια εκπέμπονται από τις εξατμίσεις των αυτοκινήτων και έχουν σχετισθεί με πολυάριθμα προβλήματα υγείας, συμπεριλαμβανομένου του άσθματος, των καρδιαγγειακών παθήσεων και της λευχαιμίας στην παιδική ηλικία.
Όσοι ζουν, εργάζονται ή μετακινούνται από λεωφόρους έχουν αυξημένη συχνότητα εμφάνισης αυτών των νοσημάτων, αλλά και αυξημένες πιθανότητες να εκδηλώσουν πιο σοβαρές μορφές τους, σε σύγκριση με όσους ζουν και εργάζονται μακριά από τους μεγάλους δρόμους. «Σε παγκόσμιο επίπεδο, η ατμοσφαιρική ρύπανση αποτελεί έναν από τους 10 κυριότερους εχθρούς της υγείας, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, που εκτιμά ότι σε αυτήν οφείλονται ετησίως 7 εκατομμύρια πρόωροι θάνατοι», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Πράσαντ Κούμαρ, λέκτορας στο Τμήμα Αστικής & Περιβαλλοντικής Μηχανικής του Σάρεϋ.
«Μολονότι έχουν διεξαχθεί πολλές μελέτες γι’ αυτήν και τις επιδράσεις της, παραμένει σε μεγάλο βαθμό άγνωστη η έκθεση στους ρύπους στα διάφορα στάδια των μετακινήσεων. Αυτό το κενό θελήσαμε να καλύψουμε με την μελέτη μας». Η μελέτη έγινε με καταγραφή των συγκεντρώσεων των νανοσωματιδίων σε μία διαδρομή 6 χιλιομέτρων που περνούσε από 10 διασταυρώσεις με φανάρια και την μέτρηση των επιπέδων τους μέσα σε πέντε αυτοκίνητα με διαφορετικό επίπεδο αερισμού και θέρμανσης.
Τα επίπεδα των νανοσωματιδίων στον δρόμο ήταν 29 φορές υψηλότερα στις διασταυρώσεις με σηματοδότες απ’ ό,τι σε άλλα σημεία της διαδρομής, προφανώς επειδή τα αυτοκίνητα ήταν πολύ κοντά το ένα στο άλλο και συνδυάζονταν οι ρύποι τους. Επιπλέον, όσο μεγαλύτερη ήταν η αναμονή και όσο ταχύτερη η επανεκκίνηση του οχήματος, τόσο περισσότερο αυξάνονταν τα επίπεδά τους μέσα στην καμπίνα των αυτοκινήτων.
Την κατάσταση επιδείνωνε ακόμα περισσότερο η υπερβολική θέρμανση του αυτοκινήτου ενώ, αντιθέτως, η συνεχής ανακύκλωση του αέρα στο σταματημένο αυτοκίνητο με τη χρήση ανεμιστήρα στο 25% της έντασής του και η τοποθέτηση της θέρμανσης στο 50%, συνοδεύονταν από τα χαμηλότερα επίπεδα νανοσωματιδίων. Όσον αφορά το υπόλοιπο τμήμα της διαδρομής, η μελέτη έδειξε πως το ιδανικό για χαμηλά επίπεδα νανοσωματιδίων είναι να μην ανάβουν οι οδηγοί θέρμανση αλλά να έχουν διαρκώς αναμμένο τον ανεμιστήρα για να ανανεώνεται ο αέρας στην καμπίνα.
πηγή: tanea.gr
paraxena
