Το γραφείο κηδειών των Abbott & Hast ήταν εξαιρετικά φημισμένο τη δεκαετία του 1960, μιας και αναλάμβανε να συνοδεύει μεγάλους stars, που έφευγαν από τη ζωή, στην τελευταία τους κατοικία. Στις 5 Αυγούστου του 1962, οι υπεύθυνοι του γραφείου έλαβαν τις πρώτες πρωινές ώρες μια κλήση, προκειμένου να παραλάβουν το άψυχο σώμα της Marilyn Monroe, η οποία είχε χάσει τη ζωή της μετά από υπερβολική δόση βαρβιτουρικών στο σπίτι της στο Brentwood.
Όπως ο Abbott αποκαλύπτει, η εικόνα της νεκρής γυναίκας που αντίκρισαν στο μοιραίο δωμάτιο, δεν είχε καμία σχέση με εκείνη της μεγάλης star- συμβόλου του σeξ.
Ο ίδιος σημειώνει πως η Monroe είχε αξύριστα πόδια, ψεύτικα δόντια, άβαφα μαλλιά, απεριποίητα νύχια και μοβ κηλίδες στο πρόσωπο, ενώ τονίζει πως ο ιατροδικαστής, που εξέτασε το πτώμα της star, κατέληξε στο συμπέρασμα πως επρόκειτο περί αυτοκτονίας.
Όταν οι υπεύθυνοι έφτασαν στο σπίτι, το κορμί της Monroe βρισκόταν ήδη στα πρώτα στάδια της νεκρικής ακαμψίας, ενώ ο ιατροδικαστής το εξέταζε για ασυνήθιστα πολλή ώρα. «Έψαχνε σε περίεργα μέρη, όπως στο εσωτερικό της μύτης της, ανάμεσα στα δάχτυλά της, κάτω από τη γλώσσα της, στο εσωτερικό των γεννητικών οργάνων της, αλλά δεν βρήκε σημάδια από ενέσεις», αναφέρει ο Abbot.
Ο ίδιος περιγράφει χαρακτηριστικά: «Όταν έβγαλε το σεντόνι που τη σκέπαζε, ήταν σχεδόν αδύνατο να πιστέψει κανείς πως αυτό ήταν το σώμα της Marilyn Monroe. Φαινόταν σαν μια πολύ μέτρια, γερασμένη γυναίκα, που δεν φρόντιζε πολύ τον εαυτό της. Προφανώς, οι συνθήκες του θανάτου της είχαν επιδεινώσει την ήδη κακή εξωτερική της εμφάνιση, με αποτέλεσμα να είναι αγνώριστη.
Η Marilyn πέθανε με το πρόσωπο προς τα κάτω κι έτσι υπήρχαν μοβ κηλίδες στο πρόσωπό της και ο λαιμός της ήταν πολύ πρησμένος. Την είχαν πλύνει στο γραφείο του ιατροδικαστή και τα μαλλιά της ήταν κατσαρά και κοντά. Θα μπορούσε κανείς να συμπεράνει πως δεν τα είχε βάψει για πολύ καιρό, μιας και η ρίζα της ήταν πιο σκούρα και είχε κατέβει αρκετά. Το φυσικό χρώμα των μαλλιών της ήταν ανοιχτό καστανό κι όχι ξανθό. Δεν είχε ξυρίσει τα πόδια της για τουλάχιστον μία εβδομάδα και τα χείλη της ήταν πολύ σκασμένα. Παράλληλα, δεν είχε κάνει ούτε μανικιούρ- πεντικιούρ.
Αρχίσαμε να συζητάμε το απαίσιο πρήξιμο στον λαιμό της και αποφάσισαν πως χρειαζόταν να υποβληθεί σε χειρουργική διαδικασία. Ήταν κάτι που δεν γνώριζα, οπότε συμφώνησα. O ιατροδικαστής ήξερε πώς να διορθώσει το πρόβλημα, αλλά δεν θα ήταν όμορφο.
Μου είπε να την κρατάω στο πλάι, ώστε να κάνει μια τομή στο πίσω μέρος του λαιμού της και να αφαιρέσει λίγο δέρμα. Στη συνέχεια έραψε τις δύο πλευρές. Δεν ήταν ευχάριστο να το παρακολουθώ, αλλά μείωσε το πρήξιμο».
Ο Abbot περιγράφει επίσης πως η βοηθός της Monroe έφερε τα ρούχα της, αλλά δεν μπορούσαν να βρει εσώρουχα, τη στιγμή που και η star δεν φορούσε καθόλου, όταν βρέθηκε νεκρή. Ανάμεσα στα αντικείμενα αυτά, υπήρχε και ένα ζευγάρι ψεύτικα- ενισχυτικά στήθη, που ωστόσο ήταν πολύ μικρότερα από εκείνα που η ηθοποιός χρησιμοποιούσε. Την ίδια στιγμή και το πραγματικό στήθος της Monroe έδειχνε πολύ μικρότερο και πεσμένο, μιας και κατά τη διάρκεια της νεκροψίας είχαν κοπεί τα πλευρά της.
Τελικά, αποφάσισαν να μην χρησιμοποιήσουν τα ψεύτικα στήθη, αλλά να γεμίσουν με βαμβάκι τον στηθόδεσμο της Marilyn. Τη Monroe στην τελευταία της κατοικία συνόδευσε η περούκα που είχε δημιουργηθεί για εκείνη στην ταινία «Something’s Got to Give», καθώς και το ανάλογο μακιγιάζ. Όταν οι υπάλληλοι του γραφείου ολοκλήρωσαν την «αναστήλωση» της star, η σύζυγος του διευθυντή του κοιμητηρίου αναφώνησε: «Αυτή είναι η Marilyn που ξέρω».
Πηγή: govastileto
