Ήταν ένας μοναχός ζεν που διαλογιζόταν στις όχθες ενός ποταμού. Ξαφνικά είδε ένα σκορπιό που είχε πέσει μέσα στο νερό και αποφάσισε να τον σώσει. Όταν τον έπιασε, ο σκορπιός όμως τον τσίμπησε.
Εξ αιτίας του πόνου, ο μοναχός άφησε πάλι τον σκορπιό ο οποίος έπεσε πάλι μέσα στο νερό. Ο μοναχός προσπάθησε πάλι να τον βγάλει από το νερό αλλά ο σκορπιός τον τσίμπησε ξανά. Ένας μαθητής που ήταν εκεί, απορημένος με την στάση του πλησίασε τον μοναχό και τον ρώτησε:
– Με συγχωρείς δάσκαλε που σε ρωτάω αλλά κάθε φορά που προσπαθείτε να σώσετε τον σκορπιό, εκείνος σας τσιμπάει, τότε γιατί συνεχίζετε;
Ο μοναχός απάντησε:
– Η φύση του σκορπιού είναι να τσιμπάει αλλά αυτό δεν θα αλλάξει την δική μου για να τον βοηθήσω.
Πήρε, λοιπόν ένα φύλλο και έβγαλε έξω τον σκορπιό από το νερό και έτσι του έσωσε την ζωή, στην συνέχεια γύρισε προς τον μαθητή και του είπε:
– Μην αλλάξεις ποτέ την φύση σου εάν κάποιος σου κάνει κακό, απλά πάρε προφυλάξεις.
.
