Η "έλευση" του Γιώργου…

Απρέπεια. Αυτή η, ήπια, λέξη ταιριάζει στη στάση που τήρησαν οι «βενιζελικοί» και ο ίδιος ο Βαγγέλης Βενιζέλος απέναντι στον πρώην πρωθυπουργό και Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος προσήλθε χθες στο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ και αποθεώθηκε από τους συνέδρους.
Η θριαμβευτική υποδοχή του Γ. Παπανδρέου, υπό τα συνθήματα «νάτος, νάτος ο πρωθυπουργός», «το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ ενωμένο δυνατό» και «Παπανδρέου. Παπανδρέου» που δόνησαν την ατμόσφαιρα του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας, καταθορύβησε τον σημερινό Πρόεδρο του Κινήματος και τους ακολούθους του.
Με παρέμβαση των συνεργατών του Β. Βενιζέλου, ύστερα από συνεννόηση που είχαν μαζί του, απαγορεύθηκε στην ΕΡΤ να δώσει πλάνα από την προσέλευση του Γ. Παπανδρέου στο Συνέδριο, τα οποία ζήτησαν να κρατηθούν, όπως και έγινε, για να δοθούν με τα πλάνα της ανόδου του Β. Βενιζέλου στο βήμα για τη δευτερολογία του. Αλλά και έτσι πάλι χαμένοι βγήκαν, γιατί η υποδοχή του σημερινού Προέδρου ήταν κατά πολύ υποδεέστερη εκείνης του πρώην Προέδρου, που, σύμφωνα με στενούς συνεργάτες του ήταν υποδοχή «του πραγματικού Προέδρου του ΠΑΣΟΚ».
Κατά την προσέλευση του Γ. Παπανδρέου στην αίθουσα του Συνεδρίου ο Β. Βενιζέλος προτίμησε να μην είναι παρών (γνώριζε, βεβαίως, για την άφιξή του και τη συγκεκριμένη ώρα) και κλείστηκε στο γραφείο του, από όπου παρακολούθησε τον «θρίαμβο» του προκατόχου του, κάτι που του προκάλεσε μεγάλη ανησυχία και ουσιαστικά τον αποσταθεροποίησε όπως φάνηκε και στη δευτερολογία του, όπου επέλεξε να είναι πολύ σκληρός με το παρελθόν, αλλά και με όσους ζητούσαν να γίνει πιο χαλαρή η σχέση του ΠΑΣΟΚ με την κυβέρνηση, έχοντας την αγωνία που προκαλεί η ταύτιση του Κινήματος με τη ΝΔ. Τις προτάσεις απέρριψε ο κ. Βενιζέλος με κατηγορηματικό τρόπο επιμένοντας στην επιλογή του μικρού κόμματος που θα έχει συμπληρωματικό ρόλο σε μια πολιτική ΝΔ, για την οποία κάποιοι είπαν είναι η πολιτική επανασύστασης «του κράτους της δεξιάς».
Το είδος της υποδοχής που ανέμενε τον Γ. Παπανδρέου φάνηκε από τη στιγμή που κατέβηκε από το αυτοκίνητό του και περπάτησε στον εξωτερικό χώρο του ΣΕΦ. Ο κόσμος που βρέθηκε στο δρόμο του τον υποδέχθηκε με θερμότατες εκδηλώσεις και όλοι στοιχίστηκαν πίσω του και τον ακολούθησαν μέχρι την είσοδό του στην αίθουσα του Συνεδρίου, με αποτέλεσμα στους διαδρόμους να παρατηρηθεί μεγάλο στριμωξίδι. Από τη στιγμή που μπήκε στην αίθουσα μέχρι να καθίσει στη θέση του χρειάστηκε 15 λεπτά, καθώς γινόταν αντικείμενο θερμών εκδηλώσεων από τους συνέδρους, οι οποίοι τον αγκάλιαζαν και τον φιλούσαν και ορισμένοι τον προέτρεπαν «Γιώργο γύρνα πίσω»
Κατά την είσοδό του στην αίθουσα στο βήμα είχε ανεβεί, προφανώς ύστερα από συνεννόηση ο Παύλος Γερουλάνος, ο οποίος, όμως, μπόρεσε να αρχίσει την ομιλία του με καθυστέρηση 15 λεπτών, μέχρι να καθίσει στη θέση του ο κ. Παπανδρέου.
Ο πρώην υπουργός Πολιτισμού δεν απέφυγε να ρίξει και μια βολή στον Β. Βενιζέλο, λέγοντάς του ότι απευθύνθηκε στον κόσμο του ΠΑΣΟΚ, αλλά αυτός δεν τον άκουσε, για να του απαντήσει ο Πρόεδρος του Κινήματος ότι στον κόσμο δεν απευθυνόμαστε με λόγια αλλά με πράξεις.
Γενικά, πάντως, η προσέλευση του Γ. Παπανδρέου έδωσε στο Συνέδριο τη ζωντάνια που του έλλειπε μέχρι την ώρα εκείνη, έστω κι αν αυτή η ζωντάνια είχε ως βασικό της στοιχείο την αντιπαράθεση μεταξύ «παπανδρεϊκών» και «βενιζελικών» με τους πρώτους να κατισχύουν των εσωκομματικών τους αντιπάλων, οι οποίοι εκτιμούσαν, αρχικά, ότι θα έκαναν «περίπατο» στο Συνέδριο, το οποίο προσπάθησαν, με κάθε τρόπο, να ελέγξουν, αλλά «δεν τους βγήκε».
Πέραν της «ήττας» από τους «παπανδρεϊκούς», οι «βενιζελικοί» δέχθηκαν ισχυρότατο πλήγμα και από δύο «δικά τους παιδιά», τον Νίκο Ανδρουλάκη και τον Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλου, οι οποίοι διαφώνησαν με το μέτρο που είχε προτείνει Ο Χρ. Πρωτόπαππας, σε συνεννόηση με τον Β. Βενιζέλο, για τη σταυροδοσία κατά τη σημερινή ψηφοφορία για την ανάδειξη της Κεντρικής Επιτροπής. Ο Χρ. Πρωτόπαππας πρότεινε 30%, ο Νίκος Ανδρουλάκης 10% και ο Οδ. Κωνσταντινόπουλος έως 20%. Η αντιπαράθεση έγινε σε πολύ υψηλούς τόνους και. Τελικά, ο Πρόεδρος της ΕΚΑΠ Γιάννης Σουλαδάκης δέχθηκε το 20% ως εκλογικό μέτρο.
Πρέπει να σημειωθεί, πάντως, ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης προέβη σε μια ενέργεια που προκάλεσε άσχημες εντυπώσεις. Οργάνωσε μια ομάδα από τη νεολαία, η οποία εχίε καταλάβει επίκαιρη θέση στην αίθουσα, προκειμένου να τον αποθεώσει κατά την ομιλία του, όπως και έγινε. Τέτοιες συμπεριφορές, με ομαδοποιήσεις και «οπαδοποίηση» της συμπεριφοράς συνέδρων δεν προοιωνίζονται τίποτα καλό για το ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνει, καθώς αυτή την ομάδα την είχε συγκροτήσει από τότε που διεκδικούσε τη θέση του Γραμματέα της Ν. ΠΑΣΟΚ, στην οποία ποτέ δεν ανήλθε, αλλά την «κλάκα» την έχει μονίμως οργανωμένη.
Ωστόσο η αποδοχή της πρότασης των δύο νέων στελεχών για το εκλογικό μέτρο, είναι πολύ πιθανό να αποδυναμώσει τη δύναμη των «βενιζελικών» στην Κεντρική Επιτροπή, οι οποίοι, μάλλον, δεν θα αποσπάσουν εύκολα την πλειοψηφία, για την οποία πολύ ενδιαφέρονται και γι αυτήν κοπίασαν όλο το προηγούμενο διάστημα και χθες περισσότερο.
Μέσα στην «πρεμούρα» τους να ελέγξουν την Κ.Ε. οι βενιζελικοί, προφανώς σε συνεννόηση με τον Β. Βενιζέλο, ενώ πρότειναν τη συμμετοχή στο όργανο, ως «αριστίνδην» μελών των 28 βουλευτών και των «βουλευτών της μιας μέρας» που είχαν εκλεγεί στις εκλογές του Μαϊου, αλλά απέτυχαν σε εκείνες του Ιουνίου, απέκλεισαν τους ευρωβουλευτές, τους οποίους, προφανώς, δεν «ελέγχει» ο Β. Βενιζέλος, πλην της Συλβάνας Ράπτη. Συνεργάτες του Β. Βενιζέλου που ρωτήθηκαν σχετικά έδωσαν την εξήγηση, «πώς να μετέχουν στην Κ.Ε., αφού όταν πηγαίνει στις Βρυξέλλες, κανένας από αυτούς δεν τον υποδέχεται». Κι εμείς που νομίζαμε ότι οι ευρωβουλευτές βρίσκονται στις Βρυξέλλες ή το Στρασβούργο για να παλεύουν να περάσουν τις ελληνικές θέσεις.
Αυτή η στάση τηρείται όταν ο κ. Βενιζέλος διακηρύσσει σε όλους τους τόνους ότι θέλει να αλλάξει το ΠΑΣΟΚ και από αρχηγικό κόμμα να το κάνει δημοκρατικό.
Δεν είναι, πάντως, η πρώτη φορά που ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ απαξιώνει την Κ.Ο. στο ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Με περισσή «μικροψυχία», όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση έδωσε σε 11 κράτη μέλη της ευρωζώνης να επιβάλουν φόρο επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, ο κ. Βενιζέλος στη δήλωση που έκανε περί ελληνικής επιτυχίας, δεν έκανε καμία αναφορά στην Κ.Ο., ενώ εκείνη έδωσε τη σκληρή μάχη, αλλά ούτε και στον εμπνευστή αυτής της πρότασης, τον Γιώργο Παπανδρέου.
Και βέβαια ο κ. Βενιζέλος δεν έθεσε στους άλλους εταίρους στην κυβέρνηση το θέμα της επιβολής του φόρου, προκειμένου να εισπραχθούν κάποια χρήματα που θα ελάφρυναν τα βάρη που σηκώνουν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι.