Η ημέρα που "πάγωσε" το Άμστερνταμ!

Πέρασαν 17 χρόνια από τότε, αλλά αλήθεια ποιος Παναθηναϊκός έχει ξεχάσει τη νίκη επί του πανίσχυρου τότε Αγιαξ στο Αμστερνταμ στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Τότε που ο Αίαντας υποδεχόταν στο τελευταίο παιχνίδι στο «Ντε Μέερ» τον Παναθηναϊκό του Ρότσα που είχε τρελάνει την Ευρώπη, σε μια αναμέτρηση που οι μνήμες όλων γύρισαν στον τελικό του 1971. Ο πρωταθλητής Ευρώπης τότε Αγιαξ ήταν ό,τι και σήμερα η Μπαρτσελόνα. Ομάδα φόβητρο που έβαζε κάτω τον αντίπαλο και τον «τσάκιζε». Ο Παναθηναϊκός, όμως, έμεινε όρθιος και όσο περνούσε η ώρα τόσο πίστευε ότι μπορεί να φύγει με αποτέλεσμα από την Ολλανδία με τον Βάντσικ να είναι ανίκητος και το 0-0 να είναι το πιο πιθανό. Τότε, όμως, έγινε το… θαύμα! Στο 87 ’ Γιώργος Δώνης πήρε την μπάλα λίγο έξω από την περιοχή του Παναθηναϊκού και ξεκίνησε μία τρελή κούρσα διέσχισε μία απόσταση περίπου 50 μέτρων και πάσαρε στον Βαζέχα. Ο Πολωνός με εκπληκτικό πλασέ από το ύψος του πέναλτι, πρόλαβε την έξοδο του Φαν ντερ Σαρ κι έστειλε την μπάλα στο απέναντι «Γ» της εστίας κάνοντας το τελικό 0-1! Το πανηγήρι που στήθηκε από τους «πράσινους» ήταν ατελείωτο, σε μια από τις σημαντικότερες νίκες – αν όχι τη σημαντικότερη – στην Ιστορία του Παναθηναϊκού κι ας χάθηκε η πρόκριση μετά την ήττα με 3-0 στην Αθήνα. Ο Βαζέχα θυμάται εκείνη τη βραδιά:«Το να ακολουθήσεις τον Δώνη σε μια τέτοια κούρσα για 70 μέτρα δεν ήταν εύκολο! Σίγουρα ήταν ένα πολύ καλό αποτέλεσμα για μας, μην ξεχνάμε ότι ο Αγιαξ ήταν η καλύτερη ομάδα στον κόσμο. Ωστόσο, θέλω να τονίσω ότι ήμασταν πολύ καλά στα αποδυτήρια. Σαν μια οικογένεια με τον προπονητή μας, τον Ρότσα. Ζήσαμε ένα όνειρο για 2 βδομάδες ότι μπορούσαμε να πάμε στον τελικό. Είχαμε δυο απουσίες στη ρεβάνς. Δεν το ρίχνω εκεί, αλλά ήταν σημαντικές, καθώς έλειπαν ο Ουζουνίδης κι ο Γεωργιάδης ο ψηλός. Είδα το ματς πολλές φορές. Τρώμε το γκολ στο 4ο λεπτό και μετά δεν ξέραμε τι να κάνουμε. Να πάμε μπροστά, να κρατήσουμε να πάμε στα πέναλτι… Ηταν δύσκολες στιγμές, αλλά μην ξεχνάμε ότι ο Αγιαξ, είναι Αγιαξ».