Πώς μπορεί να υπάρξει body positivity σε έναν χώρο, όπου το σώμα είναι και το βασικό εργαλείο δουλειάς σου; Η Νόρα Δράκου μας μίλησε για τα σχόλια που ακούγονται στις πισίνες και γιατί δεν μπορούμε τέλος πάντων να πάψουμε να χαρακτηρίζουμε μια γυναίκα αθλήτρια με βάση την εμφάνισή της.
Η εμφάνιση ενός γυναικείου σώματος με μαγιό έχει ταυτιστεί σε μεγάλο βαθμό με την εικόνα που μας έχει δώσει εδώ και χρόνια η βιομηχανία της μόδας. Εξωτικά, καλλίγραμμα μοντέλα με ατέλειωτα πόδια και εκπληκτικές αναλογίες, που απολαμβάνουν τον ήλιο και τη θάλασσα. Μια εικόνα αρκετά μακριά από την εικόνα των δικών μας beach bodies, που τα τελευταία χρόνια μαχόμαστε για να υπάρξει ένα μεγαλύτερο ποσοστό εκπροσώπησης του φυσικού, γυναικείου σώματος. Υπάρχει, βέβαια, και η άλλη όψη του νομίσματος, όταν το μαγιό γίνεται για πολλές γυναίκες «στολή εργασίας». Μιλάμε, φυσικά, για τις αθλήτριες του υγρού στίβου, όλες εκείνες τις γυναίκες που αντιμετωπίζουν το μαγιό και το σώμα τους σαν εργαλείο δουλειάς, την ίδια στιγμή που η κοινωνία συνεχίζει να σχολιάζει τις αναλογίες τους.
Η πρωταθλήτρια του Παναθηναϊκού Νόρα Δράκου μου μίλησε για τη σχέση της με το μαγιό της και το σώμα της και για το πώς μπορεί να νιώθει μια αθλήτρια, όταν συναντά ακόμη τη σeξουαλικοποίηση του σώματός της απλώς και μόνο επειδή είναι γυναίκα. Η Νόρα ήταν κάτι παραπάνω από ειλικρινής μαζί μου και η συζήτησή μας μου έδωσε πολλά. Και αυτό που έχει να πει σε όλες τις γυναίκες, είναι αυτό που σκέφτεται η κάθε μία από εμάς, ακόμα και αν δεν έχει το άψογα γυμνασμένο σώμα μίας κολυμβήτριας. Ότι θέλουμε να νιώθουμε ελεύθερες.
Η Αλεξία Κούβελα είναι plus size μοντέλο και κατάφερε να κάνει το bikini body όνειρο και όχι εφιάλτη
Η Νόρα Δράκου στο Queen.gr.
Το νερό είναι φαντάζομαι για σένα το φυσικό σου περιβάλλον, αλλά και ο χώρος της δουλειάς σου. Πόσο σημαντικό είναι να αισθάνεσαι άνετα με αυτά που φοράς μέσα σε αυτό;
«Εξαιρετικά σημαντικό. Αυτό που φοράς και αυτό που βλέπεις στον καθρέφτη, σου φτιάχνει τη διάθεση, σε κάνει να αισθάνεσαι άνετα όμορφα και με πίστη στον εαυτό σου. Η αλήθεια είναι ότι στη δική μας περίπτωση, επειδή έχουμε μάθει από πολύ μικρή ηλικία να κυκλοφορούμε με μαγιό και να έχουμε εικόνες από φίλες μας/φίλους μας με μαγιό, μας είναι πολύ πιο εύκολο μεγαλώνοντας να νιώθουμε άνετα με το μαγιό αλλά και το σώμα μας, αλλά και να βλέπουμε και άλλους με την ίδια περιβολή».
Πώς επιλέγεις το σωστό μαγιό; Ποια είναι τα στοιχεία που πρέπει να έχει για να σε βοηθήσει στην επίδοσή σου;
«Τα αγωνιστικά μαγιό μας είναι φτιαγμένα έτσι ώστε να μας προσφέρουν άνωση στο νερό και ισορροπημένη σύσφιξη σε όλο το σώμα. Η επιλογή αγωνιστικού μαγιό διαφέρει από αθλητή σε αθλητή. Εγώ επιλέγω συνηθώς να μην έχει μεγάλη σύσφιξη στα πόδια και να είναι αρκετά σφιχτό στο πάνω μέρος του σώματος. Επίσης, επιλέγω το ύφασμα να είναι σχετικά μαλακό ( τα αγωνιστικά χωρίζονται σε κατηγορίες: άλλο ύφασμα για 50 μέτρα, άλλο για 200 και άλλο για 1500), καθώς είμαι αρκετά μυώδης και δεν θέλω να νιώθω πάρα πολύ πίεση. Ευτυχώς η εταιρία μου η Speedo έχει φροντίσει, ώστε να έχω απόλυτη ισορροπία με το μαγιό σε όλο μου το σώμα».
Όλες οι αθλήτριες της κολύμβησης έχετε μια βιωματική σχέση με το κομμάτι του μαγιό. Αλήθεια τι σημαίνει για εσάς η φράση bikini body; Ήταν κάτι που σε απασχόλησε ποτέ;
«Η αλήθεια είναι ότι δεν με απασχόλησε αυτό. Επειδή τα τελευταία 15-20 χρόνια είμαι αθλήτρια, πάντα η ζωή μου γυρνούσε γύρω από τη διατροφή, τη γυμναστική και γενικά τον υγιεινό τρόπο ζωής. Γνωρίζω όμως ότι απασχολεί πολλές κοπέλες (και ίσως απασχολήσει και εμένα αφού φύγω από τον πρωταθλητισμό), οι οποίες μπαίνουν στη λογική όλου αυτού του προτύπου του γυναικείου κορμιού, κάτι που θεωρώ τελείως λάθος. Μπαίνουν σε μια διαδικασία στερήσεων και ακραίας γυμναστικής με στόχο το bikini body και την παραλία. Όλο το ευ ζην πρέπει να γίνεται καθαρά για λόγους προσωπικής ευεξίας και καλής υγείας. Όχι για να σε θαυμάσουν 10 παρέες στην παραλία ή για να πάρεις 10 κομπλιμέντα για το κορμί σου. Με αυτόν τον τρόπο έχει χαθεί η ουσία του τρέφομαι καλά και γuμνάζομαι όποτε μπορώ, για να είμαι υγιής και χωρίς μυϊκούς πόνους μεγαλώνοντας».
Έχεις δεχτεί ποτέ σχόλια σε σχέση με το σώμα σου που να σε κάνουν να νιώσεις άβολα ή να σε στεναχωρήσουν ίσως;
«Βέβαια. Νομίζω δεν υπάρχει γυναίκα που να μου σου πει ότι κάποια στιγμή δέχτηκε ένα άσχημο σχόλιο για το σώμα της. Και πάλι λόγω του ότι το μαγιό είναι η βασική μου περιβολή καταλαβαίνεις ότι αυτά τα 20 χρόνια που το σώμα μου, όπως και όλων των ανθρώπων, έχει περάσει από πολλές αλλαγές, πάντα υπήρχαν περίοδοι που γινόντουσαν κακά σχόλια κάθε φορά για άλλο μέρος του σώματος ανάλογα τις αλλαγές που είχαν γίνει. Γενικά τα σχόλια με ενοχλούσαν μόνο τις περιόδους που μέσα μου δεν ήμουν καλά. Τις περιόδους που ένιωθα καλά, και ας ήξερα ότι είχα βάλει κάποια κιλά, απαντούσα με θράσος και ξεχνούσα αμέσως το οποιοδήποτε σχόλιο».
Υπάρχουν κάποιοι κανόνες που πρέπει να ακολουθούνται στο χώρο της πισίνας σε σχέση με την εμφάνισή σας και το μαγιό που πρέπει να φοράτε;
«Όχι δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. Υπάρχει μόνο ένας άτυπος κανόνας ότι σε κλειστή πισίνα φοράμε ολόσωμο και σε ανοιχτή μπικίνι. Αλλά όχι ότι δεν μπορείς να φορέσεις ότι θέλεις, όπου θέλεις. Απλά πάντα επιλέγεις μαγιό που σε βοηθάνε να κάνεις την προπόνηση σου όσο πιο άνετα γίνεται τις δύο αυτές ώρες, που θα είσαι μέσα στο νερό».
Θεωρείς ότι το γυναικείο σώμα σeξουαλικοποιείται ως ένα βαθμό ακόμη και σήμερα στο χώρο του αθλητισμού;
«Ασφαλώς. Κακά τα ψέματα όταν δεις μια γυναίκα με μαγιό το πρώτο που θα κοιτάξεις είναι τον γλουτό της και το στήθος της. Όταν μείνεις απλά εκεί και κάνεις ένα σχόλιο για τον εαυτό σου στο μυαλό σου, είναι απολύτως θεμιτό. Όταν αυτό γίνεται αντικείμενο συζήτησης, βαθμολογίας και πρόστυχων σχολίων, τότε το θέμα παίρνει όλο λάθος δρόμο. Πόσες φορές άλλωστε έχουμε δει αθλήτριες, οι οποίες έχουν κατακτήσει πολλά πράγματα στην αθλητική τους σταδιοδρομία να τις προλογούν πρώτα σαν όμορφες αθλήτριες και με πολύ ωραίο σώμα και μετά να μπαίνουν στην ουσία του πράγματος. Το πρόβλημα με εμάς τις γυναίκες είναι ότι, όταν είναι κάποια όμορφη με πολύ ωραίες αναλογίες, περνώντας τα χρόνια άμα κάνεις ένα γκάλοπ και ρωτήσεις τι αθλήτρια ήταν, τι είχε κάνει, θα έχουν ξεχάσει όλοι την αθλητική της σταδιοδρομία και θα σου πουν αμέσως «δεν θυμάμαι τι είχε κατακτήσει αλλά ήταν κουκλάρα η άτιμη». Με έναν άντρα δεν θα συνέβαινε ποτέ αυτό. Αυτό το θεωρώ πολύ άδικο και με στεναχωρεί».
Είδαμε την Emma Pallant-Browne να σχολιάζεται γιατί επέλεξε να τρέξει με το μαγιό της, με αποτέλεσμα να φανούν κάποια σημάδια αίματος, λόγω της περιόδου της. Και μάλιστα τα σχόλια αυτά έγιναν κυρίως από γυναίκες.
«Το ότι εν έτη 2023 το θέμα της περιόδου μιας γυναίκας είναι ταμπού και κάθε φορά που είμαστε στον κύκλο μας πρέπει να κρυβόμαστε ή να παίρνουμε τα είδη υγιεινής μας από την τσάντα μας σαν να παίρνουμε κάποιο όπλο με ξεπερνάει. Φυσικά δεν θα κάτσουμε με το αίμα να τρέχει, γιατί δεν είναι ωραίο για εμάς τις ίδιες, αλλά άμα κάποια φορά συμβεί να φανεί λίγο αίμα στο μαγιό ή στο ρούχο δεν καταλαβαίνω το λόγο χλευασμού ή κριτικής. Είναι μια λειτουργία του γυναικείου σώματος που πρέπει να συμβαίνει, είναι αυτή που εξαιτίας της γινόμαστε μητέρες και που στο κάτω-κάτω δεν έχουμε κανένα λόγο να ντρεπόμαστε για αυτή. Είναι σαν ένας άντρας να ιδρώνει πάρα πολύ και να φοράει σκούρο παντελόνι και από τον ιδρώτα να έχει αφήσει σημάδι. Γιατί αυτό δεν το σχολιάζει κανείς και δεν φαίνεται άσχημο σε κανέναν;».
Τι θα έλεγες σε κάθε νέα κοπέλα που μπορεί να ντρέπεται για το σώμα της και θεωρεί ότι δεν έχει τον ιδανικό σωματότυπο για να φορέσει μαγιό;
«Λόγω αθλήματος έχω δει και καταλαβαίνω περισσότερο πολλές κοπέλες και στην πισίνα αλλά και στην παραλία πόσο πολύ στρεσάρονται να βγουν με μαγιό και πόσο επώδυνη ψυχικά είναι αυτή η διαδικασία για έναν άνθρωπο που πιστεύει ότι έχει παραπανίσια κιλά ή που έχει κάτι στο κορμί του, που το θεωρεί άσχημο. Δεν θα πω να αγαπήσει το σώμα του και να το αγκαλιάσει, γιατί ξέρω ότι και αυτή η διαδικασία είναι δύσκολη και πολλές φορές γίνεται υποκριτικά από την εκάστοτε κοπέλα. Το μόνο που θα της έλεγα είναι να αγαπήσει τις ατέλειες της, γιατί είναι αυτές που την κάνουν ξεχωριστή και να διαφέρει, να φροντίζει όταν πηγαίνει για μπάνιο να ασχολείται μόνο με την παρέα της και στο πώς θα περάσει καλά παίζοντας με το νερό, όπως κάναμε παιδιά, αδιαφορώντας για το ποια παρέα τη σχολιάζει αρνητικά ή θετικά. Και τέλος να φορέσει ότι πιστεύει ότι θα νιώθει άνετα με αυτό , ότι της πηγαίνει και της αρέσει να βλέπει η ίδια τον εαυτό της -και όχι οι άλλοι. Άλλωστε αυτή είναι η ομορφιά του κόσμου που ζούμε. Κανένα πλάσμα δεν είναι το ίδιο, ούτε εξωτερικά ούτε εσωτερικά. Και μόνο όταν το μέσα μας είναι ήρεμο, με αγάπη και σιγουριά θα μπορέσει και το έξω μας να ακολουθήσει».
Δες εδώ ολόκληρο το αφιέρωμα
.
Moda
