Πολλές φορές η ζωή μας στέλνει σε δρόμους που δεν επιλέγουμε και μας ωθεί να περπατήσουμε σε μονοπάτια δύσκολα με πολύ κόσμο και παράλληλα μοναχικά, με πολλά χαμόγελα και, όμως, με κλάμα ψυχής…
Η Σίσση είναι μία από αυτές τις περιπτώσεις. Δεν θέλησε να μας αποκαλύψει το πραγματικό της όνομα και έτσι μας είπε αυτό που διάλεξε η ίδια να έχει. Είναι 30 ετών, Ελληνίδα και μητέρα δύο παιδιών.
Η ζωή της το πρωί είναι γεμάτη παιδικά χαμόγελα και οικογενειακές υποχρεώσεις, καθαρίζει το σπίτι της, αγοράζει δώρα για τις κόρες της και τους διαβάζει παραμύθια για να κοιμηθούν.Το βράδυ, όμως, όταν τα φώτα του παιδικού δωματίου σβήνουν, η ζωή της αλλάζει, φοράει τις διχτυωτές της κάλτσες, τα πιο σeξι εσώρουχα που έχει κρυμμένα στον πάτο της ντουλάπας της, το έντονο μακιγιάζ της και το στημένο χαμόγελό της και πάει να βρει τους πελάτες της. Η πραγματική δουλειά της είναι συνοδός κυριών.
Πριν από 2 χρόνια είχε το δικό της μαγαζί, μια ευτυχισμένη καθημερινότητα αλλά σήμερα δουλεύει σε ένα νυχτερινό μαγαζί και κρατά συντροφιά σε κύριους είτε για να πιούν το ποτό τους είτε ακόμα και στο κρεβάτι αν της το ζητήσουν.
Πώς αποφάσισες να ακολουθήσεις αυτό το επάγγελμα;
Μην νομίζεις ότι υπάρχουν γυναίκες που γουστάρουν να κάνουν έρωτα με ξένους και να πληρώνονται. Οι περισσότερες δεν έχουν άλλη επιλογή. Μερικές έχουν ανάγκη τα λεφτά και μερικές συνήθισαν έτσι γιατί εμπλέξαν από μικρές και πλέον δεν έχουν επιλογή να ξεφύγουν. Δεν έχουν άλλη επιλογή και απλά δέχτηκαν την μοίρα τους. Εγώ δουλευώ σε αυτό το μαγαζί εδώ και δύο χρόνια. Παντρεύτηκα στα 23 και έχω ακόμα ένα ευτυχισμένο γάμο, είμαι μητέρα δύο παιδιών και μέχρι το 2011 είχα ένα ινστιτούτο μανικιούρ — πεντικιούρ. Η δουλειά δεν πήγαινε καλά, αναγκάστηκα να το κλείσω.
Τον άντρα μου τον έδιωξαν από την δουλειά του και λίγους μήνες μετά πήρε την μεγάλη απόφαση να φύγει να πάει στους δικούς του στην Γερμανιά για δουλειά, με σκοπό να μας στέλνει χρήματα. Εγώ με τα παιδιά μείναμε πίσω και άρχισα να ψάχνω για δουλειά. Ό,τι και αν έβρισκα τα χρήματα ήταν λιγοστά και τα χρέη έτρεχαν. Είχα μια φίλη που της έφτιαχνα τα νύχια από τότε που είχα το μαγαζί και δούλευε εδώ και πολλά χρόνια σε αυτό το μαγαζί. “Ετσι ξεκίνησα.
Ο άντρας σου ξέρει τι δουλειά κάνεις; Τα παιδιά σου; Πώς τα συνδυάζεις όλα;
Ζω δύο ζωές! Κανείς δεν ξέρεις τίποτα και κάθε λεπτό προσεύχομαι να μην καταλάβει κανείς την αλήθεια. Οι κόρες μου είναι έξι η μεγάλη και τριών η μικρή. Όλοι ξέρουν ότι τις ώρες που λείπω και κρατάει τις μικρές η μητέρα μου, είμαι στο σπίτι της φίλης μου της Ρίας που δουλεύει νύχτα και φυλάω τα δικά της παιδιά. Τα χρήματα ήταν πολύ καλά και δεν μπορούσα να αρνηθώ.
Πώς ήταν η πρώτη φορά που ξεκινήσες;
Ήμουν παγωμένη αλλά ήξερα ότι δεν είχαν άλλη επιλογή. Τα πόδια μου έτρεμαν και ήθελα να βάλω τα κλάματα αλλά απλά χαμογελούσα. Δεν είχα άλλη επιλογή και ο πελάτης δεν έπρεπε να καταλάβει ότι φοβάμαι. Τελικά όντως δεν κατάλαβε τίποτα! Από εκείνη τη φορά και μετά μπήκα στον αυτόματο πιλότο. Έμαθα να φοράω ένα ψεύτικο χαμόγελο και να επιτρέπω να με αγγίζουν χωρίς όμως να με αγγίζουν πραγματικά.
Με τον άντρα σου η σχέση σας έχει αλλάξει;
Ευτυχώς ή δυστυχώς ο άνδρας μου λείπει και περνάνε μεγάλα χρονικά διαστήματα μέχρι αν συναντηθούμε. Δεν βρίσκεται στο κρεβάτι να με περιμένει κάθε βράδυ να επιστρέψω. Αυτό δεν ξέρω αν θα το άντεχα! Όταν συναντιόμαστε όμως όλα τα συναισθήματα ξεδιπλώνονται μαγικά και ξεχνάω τα πάντα! Στην αγκαλιά του βρίσκω το λιμάνι μου! …φυσικά τις μέρες που αυτός έρχεται εγώ έχω ρεπό.
Πώς θα παρουσιάζες τους άντρες που έρχονται στο μαγαζί; Πώς είναι η συμπεριφορά τους;
Αν αυτούς τους έβλεπες το πρώι δεν θα πίστευες ότι το βράδυ θέλουν να γυρνούν στις ιερόδουλες. Οι περισσότεροι είναι οικογενειάρχες και σοβαροί. Το περίεργο είναι ότι οι περισσότεροι είναι πονεμένοι. Πιστεύω ότι είναι άνθρωποι που δεν πήραν ποτέ αγάπη και την αποζητούν με αυτόν τον τρόπο. Μπορεί να σου ακουστεί τρελό αλλά οι πιο πολύ θέλουν μια αγκαλιά. Έχω πολλούς πελάτες που έρχονται για να μιλήσουμε. Την πρώτη φορά που μου συνέβη δεν το πίστευα. Δεν ήθελε να με αγγίξει ήθελε μόνο να τον πάρω αγκαλιά και να του μιλάω όμορφα.
Δεν έχεις πελάτες με βίτσια; Σου έχει φερθεί κανείς άσχημα;
Στο μαγαζί τα πράγματα είναι ελεγχόμενα και γι’αυτό αποφάσισα να έρθω εδώ που υπάρχει αυτή η προστασία. Περίεργες συμπεριφορές δεν έχω αντικρίσει. “Ηταν, όμως, ένας συγκεκριμένος που ερχόταν για να φάει ξύλο. Ήθελε να τον χτυπάω και μάλιστα πολύ. Αυτός ήταν ίσως ο πιο ιδιαίτερος πελάτης μου. Αλλά από ιστορίες δεκάδες…
Τα χρήματα πόσο καλά είναι;
Σκέψου ότι σε δύο βράδια βγάζω όσα σε οποιαδήποτε άλλη δουλειά θα έβγαζα σε μισό μήνα. Τα λεφτά, δεν είναι μόνο από τους πελάτες με τους οποίους «κοιμάμαι» είναι και από τα ποτά που παίρνουμε ποσοστά.
Στο μέλλον πώς βλέπεις τον εαυτό σου; Θα συνεχίσεις; Τι θα κάνεις αν μαθευτεί;
Δεν έχω σκεφτεί το ενδεχόμενο να μαθευτεί γιατί ξέρω ότι θα καταστρέψει τις ζωές πολλών ατόμων. Ελπίζω ότι μέχρι το καλοκάιρι θα γίνω και πάλι μια φυσιολογική μητέρα και γυναίκα. Αν μπορέσω να ξεχρεώσω θέλω να πάρω τα παιδιά και να πάμε στον άντρα μου. Να τα ξεχάσω όλα και φυσικά να μην τους αναφέρω ποτέ τίποτα.
