Αναλυτικά όλη η κατάθεση του γιατρού που προσπάθησε να σώσει την Τζωρτζίνα
Στην κατάθεσή του στην 18η ανακρίτρια στις 8 Απριλίου για τέσσερις ώρες περιέγραφε τα όσα έγιναν σε 4 νοσοκομεία αλλά κυρίως τα όσα περίεργα έβλεπε στη μητέρα. Η εφημερίδα «Πατρίς» αποκαλύπτει την κατάθεσή του.
«Η πρώτη εισαγωγή της Τζωρτζίνας στο Ρίο»
Ο κ. Ηλιάδης στις 11 Απριλίου δέχεται ένα τηλεφώνημα από το Καραμανδάνειο για ένα κοριτσάκι που έχει υποστεί καρδιακή ανακοπή.
«Η αγωνία μας σε τέτοιες περιπτώσεις είναι μήπως ο ασθενής υποστεί εγκεφαλικό οίδημα, το οποίο θα μπορούσε να επιφέρει ακόμα και τον θάνατο. Οπότε και εμείς παγώσαμε τον εγκέφαλο της μικρής Τζωρτζίνας για να προστατευτεί ο εγκέφαλος της, όσο θα μπορούσε να προστατευτεί. Αφού σταθεροποιήσαμε τον ασθενή έκανα την πρώτη ενημέρωση στους γονείς. Τους είπα ότι ο αγώνας θα είναι δύσκολος και ότι υπήρχε πιθανότητα μέχρι και να επέλθει ο θάνατος σε τέτοιες περιπτώσεις. Η μικρούλα φαινόταν ότι μέρα με τη μέρα κέρδιζε τη μάχη».
«Η αλλαγή της μητέρας»
Ο γιατρός προσπαθώντας να σώσει την μικρούλα μαθαίνει για τους θανάτους των άλλων δύο παιδιών. Επικοινωνεί με την ογκολόγο της Μαλένας που του λέει χαρακτηριστικά ότι «και αυτή θεώρησε τον θάνατο της Μαλένας αιφνίδιο και περίεργο και ότι δε δικαιολογείται η ηπατική ανεπάρκεια στο παιδί».
Ο γιατρός στην πρωινή ενημέρωση με τους γονείς παρατηρεί μία αλλαγή στη μητέρα. «Ένιωσα από τη μητέρα ότι υπήρχε μια διαφοροποίηση στο συναίσθημά της. Σαν να παρακολουθούσε το τι συνέβαινε στη κόρη της σαν τρίτο πρόσωπο ως θεατής. Ακόμα και οι νοσηλεύτριες παρατήρησαν τη συμπεριφορά αυτή της μητέρας και μου το είπαν.
Εγώ το συζήτησα αυτό μαζί της και μου είπε ότι έχει χάσει ήδη 2 παιδιά και ότι γνωρίζει ότι θα την έλεγα ‘’παγοκολόνα’’ και εγώ προσπάθησα να την κάνω να νιώσει ότι δεν είναι μόνη της».
Το σύνδρομο Μινχάουζεν
Η συμπεριφορά της μητέρας οδηγεί τον κ. Ηλιάδη στη σκέψη ότι υπάρχει πιθανότητα να υπάρχει στη μητέρα το σύνδρομο Μινχάουζεν.
«Επισκέφτηκα 2 ψυχιάτρους τον διευθυντή και τον αναπληρωτή, κάθισα πολύ ώρα μαζί τους σε διαφορετικές συνεδρίες, τους εξωτερίκευσα τον προβληματισμό μου και ήθελα να γνωρίζω εάν υπήρχε αυτό το σύνδρομο στη περίπτωση αυτή ώστε να μπορέσουμε να βοηθήσουμε. Το ραντεβού κλείστηκε, αλλά υπήρχε μια δυστοκία από τη πλευρά της μητέρας γιατί περίμενε το σύζυγό της για να πάνε μαζί στον ψυχίατρο. Οι γονείς αμφισβήτησαν όλη αυτή τη διαδικασία με τον ψυχίατρο εξαιτίας των ερωτήσεων που έκανε ο ψυχίατρος στη μητέρα και μου είπαν ότι δεν επιθυμούν να συνεχίσουν τις επισκέψεις στον ψυχίατρο.
Ο πατέρας, μου είπε, ‘’η γυναίκα μου δεν είναι τρελή’’ και ο ψυχίατρος που την εξέτασε μου είπε αργότερα ότι δεν διέγνωσε σε αυτή οξύ ψυχωσικό σύνδρομο».
Το «καμπανάκι»
«Πήρα τηλέφωνο στο Χαμόγελο του Παιδιού. Έκανα 2 κλήσεις σε αυτό. Το 2ο τηλεφώνημα ήταν πιο ξεκάθαρο και εξέφρασα την αγωνία μου για την τυχόν ύπαρξη του ως άνω συνδρόμου και εκεί μου είπαν ότι το περιστατικό ήταν εκτός των αρμοδιοτήτων τους και μου πρότειναν να απευθυνθώ στην Εισαγγελία.
Μετά από μόνος μου πήγα στην ιατροδικαστική υπηρεσία και συνάντησα την κα Τσιώλα, με την οποία συνεργάζομαι πολλά χρόνια και έχουμε άριστες σχέσεις. Της εξέθεσα το πρόβλημα και κατάλαβα ότι γνώριζε το θέμα γιατί η ίδια είχε κάνει νεκροψία- νεκροτομή στην Ίριδα. Της είπα όλο το κλινικό- ιατρικό ιστορικό της Τζωρτζίνας.
Ήρθε λοιπόν η ίδια στον χώρο μας, είδε τη μικρούλα και της εξέφρασα την αγωνία μου για το εάν υπάρχει σύνδεση των αιφνίδιων θανάτων με κάτι γονιδιακό. Την ρώτησα τι να κάνω και μου είπε ότι οφείλω ως γιατρός να ξεκινήσω τον γονιδιακό έλεγχο που δεν είχε γίνει ποτέ στη Τζωρτζίνα.
Ο γονιδιακός έλεγχος ξεκίνησε με τη σύσταση της ΜΕΘ της Πάτρας».
Η πορεία της Τζωρτζίνας
Οι γιατροί πέφτουν πάνω από το παιδί και θέλουν να το σώσουν και να ζήσει. Βάζουν απινιδωτή και στις 19 Ιουλίου 2021 το παιδί παίρνει εξιτήριο.
«Στις συζητήσεις που είχα με τους γονείς, αναφορικά με την εξέλιξη της μικρής, αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι ο πατέρας ρωτούσε εάν μπορεί να γίνει κάτι επιπλέον για τη μικρή, δηλαδή μια εγχείριση, ενώ από τη μητέρα δεν υπήρχε το ίδιο ενδιαφέρον. Συνήθως ο πατέρας συζητούσε, ενώ εκείνη απλά άκουγε και μάλιστα σε μια από τις συναντήσεις μας στο γραφείο μου μου έκανε εντύπωση ότι αντί η μητέρα να ρωτάει για το δικό της παιδί ρωτούσε για τα παιδιά που έχω σε φωτογραφία πίσω από το γραφείο μου και αντιμετώπισαν παρόμοια προβλήματα.
Στις 17-01-2022 μετά από συνεννόηση με τη μητέρα ήρθε το παιδί στο νοσοκομείο στη ΜΕΘ του Ρίο και πραγματοποιήθηκε με ήπια μέθη (χλοράλη από τη γαστροστομία) μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου.
Από εκείνη την ημέρα και μετά η μητέρα αναφέρει ότι η Τζωρτζίνα παρουσιάζει επεισόδια με εμετούς και αναφερόμενους σπασμούς διάρκειας λιγότερο των 2 λεπτών, τα οποία υποχωρούσαν αυτόματα. Στις 19-01-2022 εισήχθη στη παιδιατρική κλινική του νοσοκομείου Πατρών για να διερευνηθούν αυτά τα επεισόδια.
Στο νοσοκομείο Πατρών η Τζωρτζίνα νοσηλεύτηκε από τις 19-01-2022 έως και τις 26-01-2022, όπου και διεκομίσθη στο νοσοκομείο Παίδων ‘’Αγλαΐα Κυριακού’’.
Είπα στους γονείς λοιπόν ότι δεν βλέπω κάτι παθολογικό και η μικρούλα μπορεί να κατέβει στην παιδιατρική κλινική. Στην παιδιατρική κλινική πάλι παρουσίασε παρόμοια επεισόδια. Στις 22-01-2022 μπήκε ξανά στη ΜΕΘ Παίδων στη Πάτρα, επειδή έκανε 2 επεισόδια παρόμοια με το προηγούμενο.
Τότε αποφασίστηκε να γίνει εκ νέου παρακολούθηση πιο σύνθετη για δύο 24ωρα. Ο δικός μας νευρολόγος πρότεινε το παιδί να κάνει ένα 24ωρο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα. Οι γονείς το δέχτηκαν. Μετά από αυτό το παιδί βγήκε από τη ΜΕΘ αλλά στις 25-01-2022 επανήλθε με επεισόδια αναφερόμενων σπασμών και βραδυκαρδία. Εμείς πάλι κάναμε όλους τους ελέγχους όπως είχαν γίνει και τις 2 προηγούμενες φορές στη ΜΕΘ και οι τιμές βρέθηκαν πάλι φυσιολογικές και το παιδί δεν παρουσίασε άλλους σπασμούς».
Ο κ. Ηλιάδης, σε ερώτηση, αν στα επεισόδια που αναφέρει η μητέρα είχε τύχει ποτέ να είναι εκείνη τη στιγμή παρών κάποιος γιατρός τόνισε.
«Κανένας γιατρός ή νοσηλευτής της μονάδας δεν είδε τη μικρή να κάνει όλα αυτά τα επεισόδια που μας ανέφερε η μητέρα. Όσο ήταν υπό την προστασία μας δεν παρουσίαζε τίποτα η μικρούλα».
Τι μου έλεγαν Μάνος Και Ρούλα
Τον Απρίλιο του έτους 2021, σε μια από τις συναντήσεις μας με την κυρία Τσιώλα στην εντατική έτυχε η μητέρα να ακούσει τη μεταξύ μας συνομιλία και συγκεκριμένα τις ανησυχίες και τις υποψίες που είχα.
Μετά ήρθε στο γραφείο μου με τον σύζυγό της και μου ανέφεραν ότι δεν επιθυμούν να ασχοληθώ με κάτι που δεν είχε σχέση με το ιατρικό κομμάτι της διαδικασίας και να παραμείνω αυστηρά στο ιατρικό κομμάτι και εγώ συμφώνησα και ζήτησα και συγγνώμη.
Ενώ νόμιζα ότι θα διαταραχθεί η μεταξύ μας σχέση δηλαδή γιατρού και γονέων, συνέβη ακριβώς το αντίθετο.
Η μητέρα έδειχνε μεγάλη εμπιστοσύνη στο πρόσωπο μου, μου τηλεφωνούσε, με ρωτούσε, μου εξέθετε τις απορίες της και γενικά η μεταξύ μας σχέση εξελίχθηκε ομαλά. Μετά ενδόμυχα πίστεψα ότι θα ερχόταν ο πατέρας και θα με ρωτούσε εάν με ανησυχεί κάτι, εάν υποπτεύομαι κάτι, από τη στιγμή που έβλεπε κινήσεις από εμένα όσον αφορά την υγεία του παιδιού του, πράγμα που δεν έκανε ποτέ.
Η τελευταία ημέρα
Στις 29-01-2022, την ημέρα που «έφυγε» η μικρούλα ήταν και η τελευταία επικοινωνία μου με την κυρία Πισπιρίγκου.
Μάλιστα η μητέρα με διέγραψε από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπως το facebook, δεν επικοινώνησε ποτέ, όπως επίσης και o πατέρας, παρόλο που υπήρχαν θετικές εντυπώσεις για τη μονάδα μας.
Μετά δέχτηκα τηλέφωνο από την κυρία Τσιώλα και μου είπε ότι οι γονείς επιχειρούν να μεταφέρουν το παιδί για νεκροψια από την Αθήνα στη Πάτρα.
Οι ενέργειες όλων εμάς των γιατρών βοήθησαν να παραμείνει το παιδί στην Πάτρα για τη νεκροψία-νεκροτομή, ώστε οι ιατροδικαστές να πάρουν άμεσα όλες τις πληροφορίες που χρειάζονταν από τους γιατρούς του νοσοκομείου Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού».
Θέλω να επισημάνω ότι κατά τη διάρκεια της νοσηλείας της στη μονάδα, ζήτησα από τη μητέρα της να καταγράψει σε βίντεο τα επεισόδια της Τζωρτζίνας. Αυτό το έκανα γιατί εμείς ως γιατροί δεν είχαμε δει ποτέ κανένα επεισόδιο, αφού σε όλα ήταν παρούσα μόνο η μητέρα της.
Με το σκεπτικό λοιπόν ότι μόνο εκείνη Θα μπορούσε να μας καταστήσει γνώστες των επεισοδίων της μικρής της ζήτησα να καταγράψει σε βίντεο αυτά τα επεισόδια.
Η μητέρα της Τζωρτζίνας ναι μεν τράβηξε τρία βίντεο αλλά σε αυτά φαίνεται εναλλάξ πότε η μικρή και πότε το μόνιτορ σε πολύ γρήγορη κίνηση. Με αυτό τον τρόπο δεν είναι δυνατόν ο γιατρός να καταλάβει εάν πρόκειται περί επεισοδίων σπασμών γιατί η κάμερα δεν εστιάζει τουλάχιστον για 2 λεπτά στον ασθενή.
Πηγή: patrisnews
.
Πηγή: Protothema.gr
