Αίσθηση προκαλούν οι δηλώσεις που φέρεται να έκανε η διάσημη Ελληνίδα ποιήτρια, Κική Δημουλά, κατά την παρουσία της σε εκδήλωση των Atenistas στην Κυψέλη.
Η Αννα Δαμιανίδη στη στήλη της «Τρίτη Ματιά» στην «Εφημερίδα των Συντακτών» κάνει λόγο για ρατσιστικό παραλήρημα της ποιήτρια η οποία φέρεται να δήλωσε στην εκδήλωση ότι δεν αντέχει τους μετανάστες στην Κυψέλη, τόσοι πολλοί που είναι πιάνουν και τα παγκάκια, δεν βρίσκει να καθίσει στην πλατεία, ενώ προσθέτει ότι φοβάται να βγει από το σπίτι της γιατί κλέβουν.
Την κατηγορεί για ξενοφοβία και ρατσισμό, ενώ ασκεί σκληρή κριτική και στους Μένη Κουμανταρέα και Μενέλαο Καραμαγγιώλη οι οποίοι προσπάθησαν να προστατεύσουν την Κική Δημουλά αναφέροντας ότι « Στην Κυψέλη μένουν κυρίως οικογενειάρχες που προσπαθούν να ενσωματωθούν».
Στο κείμενο μεταξύ άλλων αναφέρονται τα εξής:
«Στο τέλος της περιήγησης στην αυλή του σχολείου περιμέναμε ν” ακούσουμε κάτι ωραίο και αξέχαστο από τα χείλη πνευματικών ανθρώπων. Και τι είπε η ποιήτρια; Ότι δεν αντέχει τους μετανάστες στην Κυψέλη, τόσοι πολλοί που είναι, πιάνουν και τα παγκάκια, δεν βρίσκεις να καθίσεις στην πλατεία, άσε που κλέβουν και φοβάται να βγει από το σπίτι της, α-πα-πα! χάλια. Εντάξει δεν χρειαζόταν να είσαι διακεκριμένη ποιήτρια για να πεις τέτοια. Τα λένε κάθε μέρα γριές στο τρόλεϊ για να πιάσουν κουβέντα. Κι ούτε καν όλες, κάμποσες έχουν καταλάβει ότι δεν μπορείς να γενικεύεις έτσι και συγκρατούνται».
Για τους Μένη Κουμανταρέα και Μενέλαο Καραμαγγιώλη «»Στην Κυψέλη μένουν κυρίως οικογενειάρχες που προσπαθούν να ενσωματωθούν», είπαν οι άνθρωποι προσπαθώντας να αλλάξουν κουβέντα. Σιγά, σιγά σηκωθήκαμε να φύγουμε, το έργο το είχαμε ξαναδεί.
Περιμέναμε από μια διακεκριμένη ποιήτρια κάτι πιο βαθύ, πιο ανθρωπιστικό; Κάτι φωτεινό που θα βοηθούσε τη συνύπαρξη με τους μετανάστες, που θα μαλάκωνε τους ανθρώπους; Λάθος μας!
Η ποιήτρια επιβεβαίωσε ότι στην Ελλάδα η μπαναλιτέ του ξενοφοβικού λόγου δεν γνωρίζει σύνορα, ταξικά και άλλα.
Με άνεση μπορείς να γενικεύεις, να βγάζεις το ρατσισμό σου χωρίς άγχος, ακόμα και δημόσια, ακόμα και σε πρωτοποριακές συναντήσεις γνωριμίας με το χώρο και τους γείτονες. Αλίμονο, τι είναι η πολιτική ορθότης για μια ποιήτρια που έφτασε στην κορυφή; Ξενέρωτες αμερικανιές».
Η Κική Δημουλά είναι Ελληνίδα ποιήτρια και τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στην έδρα της ποίησης, έχει εκδώσει πολλές ποιητικές συλλογές και πεζά κείμενα και έχει τιμηθεί με τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος της Τιμής από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωστή Στεφανόπουλο.
Βραβεία:
1964, Eύφημη μνεία από την Ομάδα των Δώδεκα, για την ποιητική συλλογή Eπί τα ίχνη.
1972, Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης, για την ποιητική συλλογή Το λίγο του κόσμου.
1989, Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης, για την ποιητική συλλογή Χαίρε ποτέ.
1997, Βραβείο Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών, για την ποιητική συλλογή Η εφηβεία της λήθης.
2001, Αριστείο των Γραμμάτων της Ακαδημίας Αθηνών, για το σύνολο του έργου της.
2009, Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας (Prix Européen de Littérature), για το σύνολο του έργου της.
2010, Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας, για το σύνολο του έργου της.
Πηγή: iefimerida
xespao
Tags: Δημοκρατία, Ελλάδα, έργο, Πολιτική
