Κωνσταντίνος Κόρκας: «Έφυγε» ο Θρύλος των Ειδικών Δυνάμεων

Σε ηλικία 101 ετών απεβίωσε την Κυριακή, ο τελευταίος Ιερολοχίτης, στρατηγός ε.α. Κωνσταντίνος Κόρκας, λίγο μετά αφού κατέθεσε στεφάνι στο ηρώο των ΛΟΚ στο Καβούρι όπου τελέσθηκε το ετήσιο μνημόσυνο των πεσόντων Ιερολοχιτών και Καταδρομέων.

Αμέσως μετά το τέλος της τελετής, ο αείμνηστος στρατηγός διακοσμίσθηκε με ενοχλήσεις στο Ασκληπιείο Βούλας, όπου άφησε την τελευταία του πνοή, πλήρης ημερών.

Ο θρύλος των Ειδικών Δυνάμεων γεννήθηκε στο χωριό Πουλλίτσα Κορινθίας στις 9/1/1921. Εισήχθη στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων (ΣΣΕ) το 1940, και με τους συμμαθητές του πρωτοετείς και την Πολεμική Σημαία της Σχολής, τον Μάιο του 1941 μετέβησαν στην Κρήτη και πολέμησαν τους Γερμανούς αλεξιπτωτιστές. Ακολούθως διέφυγε στη Μέση Ανατολή και συνέχισε τις σπουδές του στη ΣΣΕ, που δημιουργήθηκε εκεί, από την οποία και αποφοίτησε το 1943 με το βαθμό του Ανθυπολοχαγού (ΠΖ). Απεστρατεύθη το 1980 με το βαθμό του αντιστρατήγου και με τον τίτλο του «Επίτιμου Διοικητού της 1ης Στρατιάς».

Συμμετείχε στις πολεμικές επιχειρήσεις της Κρήτης (1941), της Βορείου Αφρικής (1942-43), στων νησιών του Αιγαίου και των Δωδεκανήσων (1943 – 45) και τέλος στις επιχειρήσεις του Εμφυλίου πολέμου (1947 – 49), όπου και τραυματίσθηκε δύο φορές.

Στη διάρκεια της 40ετούς σταδιοδρομίας του στον Ελληνικό Στρατό, υπηρέτησε ως αξιωματικός σε στρατηγεία του ΝΑΤΟ, ως Ακόλουθος Ενόπλων Δυνάμεων Βουκουρεστίου-Βουδαπέστης (1968-70), ως Α’ Υπαρχηγός ΓΕΣ (1977) και ως Γενικός Επιθεωρητής Στρατού (1979-80) διοίκησε: Τον 14 Λόχο Ορεινών Καταδρομών (1947 – 49), τη Γ’ Μοίρα Αμφιβίων Καταδρομών (1954 – 55), το 3ο Σύνταγμα Πεζικού «Ρίμινι» (1971 – 72), την ΧΙ (11η) Μεραρχία Πεζικού (1973 – 74), το Β’ Σώμα Στρατού (1974-1976). το Δ’ Σώμα Στρατού (1976), του οποίου υπήρξε ο πρώτος διοικητής και την 1η Στρατιά.

Φοίτησε στις σχολές και κέντρα εκπαιδεύσεως του Όπλου του Πεζικού, στη Σχολή Αλεξιπτωτιστών Μέσης Ανατολής, στις Σχολές Πεζικού Αγγλίας και ΗΠΑ, στη Σχολή Διοικήσεως και Επιτελών ΗΠΑ και στην Ανωτέρα Σχολή Πολέμου και στη Σχολή Εθνικής Αμύνης.

Για τις συμμετοχές του αυτές στις προαναφερθείσες πολεμικές επιχειρήσεις, ο στρατηγός τιμήθηκε από την Πολιτεία με τις ακόλουθες ηθικές αμοιβές:

• Προαγωγή «επ΄ ανδραγαθία επί του πεδίου της μάχης».
• Χρυσό Σταυρό Φοίνικα μετά Ξιφών.
• Χρυσό Σταυρό Βασιλικού Τάγματος Γεωργίου Α΄.
• Σταυρό Ταξιαρχών Βασιλικού Τάγματος Φοίνικος.

• Σταυρός Ταξιαρχών Τάγματος Γεωργίου Α΄.
• Έξι φορές με το Χρυσούν Αριστείον Ανδρείας.
• Πολεμικό Σταυρό Β΄ Τάξεως.
• Επτά φορές με τον Πολεμικό Σταυρό Γ΄ Τάξεως.
• Τρεις φορές με το Μετάλλιο Εξαιρέτων πράξεων.
• Μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας Β΄ Τάξεως.
• Μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας Γ΄ Τάξεως.
• Αναμνηστικό Μετάλλιο Πολέμου 1940 – 41.
• Αναμνηστικό Μετάλλιο Πολέμου 1941 – 45.
• Βρετανικό Μετάλλιο Ανδρείας 1944.
• Ανώτατο Παράσημο Εθνικής Αξίας της Γαλλίας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ως Α’ Υπαρχηγός ΓΕΣ και ΓΕΠΣ πρότεινε τη μεταφορά της τέφρας του αείμνηστου ιδρυτή του «Ιερού Λόχου» Συνταγματάρχη Χρ.Τσιγάντε από την Αγγλία, όπου πέθανε και είχε θαφτεί, στην Ελλάδα, όπου και τοποθετήθηκε στο Μνημείο του Ιερού Λόχου, που αναγέρθηκε στο Πεδίον του Άρεως.