Στην εποχή μας οι περισσότερες μορφές κήλης μπορούν πλέον να χειρουργούνται λαπαροσκοπικά. Εξαιρέσεις υπάρχουν βέβαια πάντα στον κανόνα (π.χ. πολύ μεγάλες κήλες που χειρουργούνται ανοιχτά κλπ).
*Γράφει ο Δρ. Δημήτρος Κανέλλος - Χειρουργός - Θεσσαλονίκη
Στην πλειονότητα των περιπτώσεων ενδείκνυται η λαπαροσκοπική τεχνική με τοποθέτηση πλέγματος, καθώς τα οφέλη που προκύπτουν από την εφαρμογή της λαπαροσκοπικής μεθόδου είναι πολλά. Κάποια από αυτά είναι τα εξής:
- Λιγότερος μετεγχειρητικός πόνος, καθώς αντί μιας μεγάλης τομής υφίστανται συνήθως 3 μικρές τομές μεγέθους από 0,3 εκ. – 1 εκ.
- Πολύ πιο γρήγορη ανάρρωση και μικρότερη διάρκεια νοσηλείας
- Μικρότερη πιθανότητα επιπλοκών
- Αισθητικό πλεονέκτημα
- Μικρότερη πιθανότητα επανεμφάνισης της κήλης
<<Πλέον υπάρχει και στη χώρα μας η τεχνογνωσία και η υποδομή για να πραγματοποιούνται όλες οι επεμβάσεις κήλης λαπαροσκοπικά (ανώδυνα και αναίμακτα)>> επισημαίνει ο χειρουργός στη Θεσσαλονίκη, Δρ. Δημήτριος Κανέλλος, ειδικευμένος στο Κέντρο Λαπαροσκοπικής Χειρουργικής Vivantes Βερολίνου. Συνεπώς, δε συντρέχει συνήθως λόγος οι χειρουργοί να αντιμετωπίζουν μια κήλη σήμερα ανοιχτά, με όλα τα μειονεκτήματα που συνεπάγεται η εφαρμογή της ανοιχτής μεθόδου όσον αφορά τη μετεγχειρητική ανάρρωση κλπ.
Αξίζει να αναφερθεί πως ιδιαίτερα για τη βουβωνοκήλη (που είναι και η πιο συχνή κήλη), υφίσταται πλέον και μια εξελιγμένη παραλλαγή της συνηθισμένης λαπαροσκοπικής επέμβασης, η λεγόμενη λαπαροσκοπική – εξωπεριτοναϊκή τεχνική (TEP). Η μέθοδος αυτή συγκεντρώνει ακόμα περισσότερα πλεονεκτήματα.
Λίγα λόγια για το τι είναι κήλη & σε ποιες μορφές διακρίνεται
Οι κήλες αποτελούν μια πολύ συχνή παθολογική κατάσταση, ιδιαίτερα στο δυτικό κόσμο. Με τον όρο κήλη περιγράφεται η πάθηση, κατά την οποία υφίσταται ένα χάσμα στο κοιλιακό τοίχωμα. Μέσα από αυτό το χάσμα περνά συνήθως τμήμα ενδοκοιλιακού λίπους ή εντέρου προς τα έξω, κάτι που γίνεται αντιληπτό ως μια τοπική διόγκωση / μάζα.
Ο κίνδυνος που ελοχεύει είναι η λεγόμενη περίσφιξη της κήλης, ο στραγγαλισμός δηλαδή του εντέρου ή του λίπους εντός της κήλης, κάτι που δίνει ως σημάδι βέβαια τον έντονο πόνο. Λόγω των κινδύνων (π.χ. πιθανή νέκρωση εντέρου, σηψαιμία κλπ) που δημιουργεί η περίσφιξη, είναι προτιμότερη η λύση του προβλήματος της κήλης από το χειρουργό πριν συμβεί η περίσφιξη και κάτω από ιδανικές συνθήκες.
Οι συχνότερες αιτίες δημιουργίας κηλών είναι το σήκωμα βάρους, η παχυσαρκία, η κληρονομική προδιάθεση, παλαιότερες επεμβάσεις κλπ.
Οι συχνότερες μορφές κήλης είναι οι εξής:
- Βουβωνοκήλη (στη βουβωνική χώρα), η οποία μπορεί να εμφανιστεί δεξιά, αριστερά ή και στις δύο πλευρές συγχρόνως
- Ομφαλοκήλη (στην περιοχή του ομφαλού)
- Μετεγχειρητική κήλη (σε περιοχή παλαιάς επέμβασης)
- Κήλη λευκής ή μέσης γραμμής ή επιγαστρική κήλη (στη μέση γραμμή του κοιλιακού τοιχώματος)
 Δρ. Δημήτρος Κανέλλος Χειρουργός - Θεσσαλονίκη Ειδικευμένος στο Κέντρο Λαπαροσκοπικής Χειρουργικής Vivantes Βερολίνου Διδάκτωρ Α.Π.Θ. www.kanellos.gr |
seleo.gr-Ygeia
