Στην πρώτη ταινία του «Sex & The City» υπάρχει μία σκηνή που βλέπουμε την –καστανή πλέον- Carrie Bradshaw μετά τον πόνο που της προκάλεσε η ακύρωση του γάμου της, να «ξαναβρίσκει» τον εαυτό της παρακολουθώντας επιδείξεις μόδας στην Fashion Week της Νέας Υόρκης. Θα μου πεις, φαίνεται λογικό ένας fictional χαρακτήρας, που ζει και αναπνέει για αυτό τον χώρο, να νιώθει πληρότητα, ευτυχία, ακόμα και ανακούφιση ή παρηγοριά όταν παρακολουθεί τα catwalks των μεγαλύτερων Οίκων Μόδας του πλανήτη. Τι γίνεται όμως όταν ακριβώς το ίδιο αίσθημα χαράς πλημμυρίζει και πραγματικές γυναίκες; Γίνεται αυτό που πολύ σωστά είχε διατυπώσει ο Yves Saint Laurent: «Πάντα πίστευα πως ο σκοπός της μόδας δεν είναι να κάνει μόνο τις γυναίκες πιο όμορφες, αλλά να τις γεμίζει ασφάλεια και να τους δίνει αυτοπεποίθηση». Η μόδα, όπως και η ομορφιά, δεν είναι μόνο αυτό που βλέπεις αλλά και αυτό που αισθάνεσαι και γυρίζοντας από το Μιλάνο, όπου και ταξιδέψαμε παρέα με τη Mac Cosmetics Greece για να παρακολουθήσουμε τη Milan Fashion Week S/S 2018, αισθανθήκαμε πως επιτέλεσε τον σκοπό της: επιστρέψαμε ευτυχισμένες.
Φτάνοντας το μεσημέρι της Παρασκευής στο ξενοδοχείο μας, το NH Collection Milano President, δίπλα στην Piazza del Duomo, στο κέντρο της ιταλικής πόλης, και περπατώντας για λίγο στη Via Monte Napoleone και στην Galleria Vittorio Emanuele II, καταλάβαινες πως, αν είσαι fashion editor, το να βρίσκεσαι στο Μιλάνο στη διάρκεια της Εβδομάδας Μόδας είναι κάτι αντίστοιχο με το να έχεις δώσει Πανελλήνιες και να είσαι στο Υπουργείο Παιδείας την ώρα που ανακοινώνονται οι βάσεις. Είσαι στην καρδιά των εξελίξεων, είσαι εκεί την στιγμή που παρουσιάζονται –να μη σου που διαμορφώνονται, αν κρίνω από τις street style εμφανίσεις στο περιθώριο των επιδείξεων- οι τάσεις της επόμενης σεζόν. Και αυτό είναι από μόνο του μαγευτικό. Ο παλμός της #mfw δεν μας μεταφέρθηκε όμως μόνο από όσα είδαμε πάνω στην πασαρέλα και sτις glamourous ιταλικές λεωφόρους, αλλά και από όσα συζητήσαμε με την Global Senior Makeup Artist της Mac Cosmetics, Αλεξάνδρα Σπυριδοπούλου, η οποία είχε την επιμέλεια του μακιγιάζ των μοντέλων στα backstage των shows. Από τον ιστορικό γαλλικό Οίκο Vionnet, o οποίος αναβίωσε μόλις το 2006 με τη «δική μας» Σοφία Κοκοσαλάκη, τον Antonio Marras με τις «θεατρικές» συλλογές του ή την σοφιστικέ πολυτέλεια των γραμμών του Lorenzo Serafini, που έχει διαδεχτεί την Alberta Ferretti στο τιμόνι του Οίκου Philosophy, μέχρι την funky αισιόδοξη προσέγγιση του Missoni και την neo-ethnic αισθητική της Stella Jean, που απεικονίζει τις Κρεολές ρίζες της…. Πίσω από την κάθε collection S/S 2018 και το κάθε catwalk κρυβόταν μια ολόκληρη ιστορία τόσο στη δημιουργία των ρούχων όσο και στην επιλογή του μακιγιάζ, και η Αλεξάνδρα την αφηγήθηκε σε εμάς. Με τις γνώσεις της αποκωδικοποιήσαμε το νόημα γύρω από τις εικόνες που βλέπαμε και εμβαθύναμε στην πρόθεση του σχεδιαστή, χωρίς να χάσουμε το «fun factor» του event καθ’ εαυτού. Πάμε να «βουτήξουμε στη -fashionable- λίμνη των αναμνήσεων και να δούμε τις επιδείξεις που είδαμε μέρα με τη μέρα….
Vionnet (Παρασκευή 22/09)
Το πρώτο show που παρακολουθήσαμε παρέα με την Mac Cosmetics έγινε στον προαύλιο χώρο της Santa Maria delle Grazie. Η εκκλησία, και μοναστήρι των Δομινικανών, φιλοξενεί στην τραπεζαρία της την τοιχογραφία του Μυστικού Δείπνου, σχεδιασμένη από τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που το συγκεκριμένο μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO παραχωρήθηκε για να διεξαχθεί ένα fashion show. H designer του brand, Goga Ashkenazi, προσκάλεσε τους παρευρισκόμενους να δημοσιεύσουν φωτογραφίες στο Instagram με hashtag #VionnetDaVinci ακριβώς για αυτό τον λόγο.
Ο πανέμορφος λαβυρινθώδης κήπος της μονής και ο υποβλητικός ήχος από τα γκονγκ ήταν το καλύτερο σκηνικό για να περπατήσουν τα μοντέλα που ήθελαν να αναπαραστήσουν το βάδισμα Ιάπωνα μαχητή. «Το μακιγιάζ, όπως και τα ρούχα, είναι εμπνευσμένα από τις Ιαπωνικές πολεμικές τέχνες. Απουσιάζει το χρώμα από χείλη και τα μάτια και το μόνο που έχει αναδειχθεί είναι το κεντρικό μέρος των φρυδιών το οποίο βοηθάει στο να δοθεί ένταση και αυστηρότητα στο βλέμμα», μας εξήγησε η Αλεξάνδρα Σπυριδοπούλου. Τα ρούχα είχαν επίσης «άρωμα Ανατολής» με Japanese μοτίβα πάνω σε total σύνολα αποτελούμενα από wrap tops και maxi φούστες με σκισίματα, μέχρι και gowns φτιαγμένα από πολύχρωμες χορδές. Όλα τους συνδύαζαν κολακευτικές κλασικές γραμμές με εμπνευσμένα ιαπωνικά μοτίβα, δημιουργώντας σύνολα «φορέσιμα» αλλά και άκρως καλλιτεχνικά.
Antonio Marras (Σάββατο 23/09)
Η επόμενη μέρα ξεκίνησε πιο δυναμικά. Φεύγοντας από το κλίμα «θρησκευτικής κατάνυξης» και ηρεμίας που σου προσέφερε η Santa Maria delle Grazie, περάσαμε στην ένταση τoυ Τeatro Lirico, το οποίο βρίσκεται υπό αναστήλωση τα τελευταία 20 χρόνια. Οι αντιθέσεις ήταν αυτές που κυριαρχούσαν. Όχι μόνο στο χώρο που συνδύαζε την βιομηχανική αισθητική των backstage (τσιμεντένιες σκάλες και σκαλωσιές) με βαρύ διάκοσμο της σκηνής (βελούδινη κουρτίνες και αυλαία), αλλά και σε ολόκληρη τη συλλογή και τη φιλοσοφία του Antonio Marras. Πλάι στις αντιθέσεις, δε΄σποζε και η διαφορετικότητα. «Κανένα μοντέλο δεν έχει ίδιο μακιγιάζ με το άλλο», ξεκαθάρισε η Αλεξάνδρα και συνέχισε «ο κάθε ένας από εμάς αποδώσαμε διαφορετικά το ‘πολύχρωμο όραμα’ του σχεδιαστή είτε χρησιμοποιώντας έντονες σκιές στα μάτια –ακόμα και τρεις μαζί-, είτε τραβώντας υπερβολικά το μολύβι και απλώνοντας πολύ ψηλά στα μήλα το ρουζ, είτε βάφοντας κατακόκκινα τα χείλη χωρίς να χρειάζεται να αφαιρέσουμε το χρώμα από το υπόλοιπο μακιγιάζ. Η συλλογή ήταν εμπνευσμένη από την ταινία του Fellini, «Ιουλιέτα των Πνευμάτων» (1965), στην οποία πρωταγωνιστούσε η σύζυγός του, Giulietta Masina, υποδυόμενη μια γυναίκα που στρέφεται στον πνευματισμό για να ανακαλύψει τις απιστίες του άνδρα της. Η συγκεκριμένη ταινία ξεχωρίζει για τις χρωματικές παλέτες των κάδρων της, τα οποία σε πολλές περιπτώσεις θυμίζουν πίνακες ζωγραφικής. «Για εμάς ο καμβάς για να δημιουργήσουμε ο καθένας το δικό του ‘διαφορετικό έργο τέχνης΄, ήταν τα πρόσωπα των μοντέλων», μας είπε η Global Senior Makeup Artist της Mac Cosmetics.
Όσον αφορά το catwalk, ο 56χρονος Ιταλός σχεδιαστής είχε «ανεβάσει» πάνω στη σκηνή γυναίκες και άνδρες μοντέλα, αλλά και ηθοποιούς και performers μεγαλύτερης ηλικίας. Κοπέλες με κεντημένα denim σακάκια, ασύμμετρα πολύχρωμα φορέματα, ζακάρ πουλόβερ, διάφανα gowns και twin sets, περιστρέφονταν γύρω από τον κόσμο κρατώντας τα υπερμεγέθη headbands τους και «συνομιλώντας» με το κοινό, σε μια επίδειξη μόδας που θύμιζε περισσότερο θεατρικό δρώμενο και λιγότερο catwalk. Mια χορεύτρια αιωρούνταν σε μια ξύλινη κούνια ακριβώς πάνω από τα κεφάλια μας, ενώ στο φινάλε του show ολόκληρο το cast βγήκε στη σκηνή ανά ζευγάρια και αντάλλαξε φιλιά μέσα σε ένα κλίμα ευφορίας. Μια ωδή στη διαφορετικότητα που υμνήθηκε με τον πιο χαρούμενο τρόπο! Τα 99 looks του σχεδιαστή ξαναπέρασαν από μπροστά μας υπό τα τα εμβατήρια μιας μπάντας πνευστών που βρισκόταν στο πίσω μέρος του θεάτρου. Μια εξαιρετική παράσταση μόδας, γεμάτη με περίεργη πολλαπλότητα χαρακτήρων, όλους συγκεντρωμένους κάτω από το «ενωτικό» άγγιγμα του Marras.
Philosophy di Lorenzo Serafini (Σάββατο 23/09)
Kαι από την «σκηνή του θεάτρου» μεταφερόμαστε στον μεγαλοπρεπή μπαρόκ κήπο του Palazzo Litta. Εκεί γνωρίσαμε τον Lorenzo Serafini, τον σχετικά καινούργιο Creative Director του Οίκου Philosophy, ο οποίος μετά την Alberta Ferretti και την Natalie Ratabesi, ανέλαβε τα ηνία του fashion house μόλις στα τέλη του 2014. Η συλλογή του ήταν εμπνευσμένη από την Tina Chow μοντέλο και σχεδιάστρια κοσμημάτων που αποτέλεσε fashion icon την δεκαετία του ’70 και του ’80 για την καλή κοινωνία της Νέας Υόρκης. Πέθανε μόλις σε ηλικία 41 ετών το 1992 και μέχρι τότε είχε υπάρξει μούσα για πολλούς σχεδιαστές.
Με Γερμανό πατέρα και μητέρα από την Ιαπωνία, η Chow συνδυάζε το Δυτικού με το Ανατολικό στυλ. Πάνω σε αυτή τη μείξη ο Serafini παρουσίασε τη πρώτη του «πολιτικοποιημένη» collection με σαφείς αναφορές στην ένταση που υπάρχει αυτή την στιγμή μεταξύ των ΗΠΑ και της Βόρειας Κορέας.
Στρατιωτικές ολόσωμες φόρμες, κάπες που θύμιζαν στολή του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, oversized δερμάτινες ζώνες με τρουκς, αλλά και navy patterns, μαντήλια επαναστατικά δεμένα γύρω από τον λαιμό και δερμάτινα 80s παντελόνια παραλλαγής, ήταν μερικά από τα είδη ρούχων που πρωταγωνίστησαν στη συλλογή του στην πιο αιθέρια και κομψή εκδοχή τους. «Κόκκινα χείλη που συμβολίζουν τα vibes της δεκαετίας του ’80 σε συνδυασμό με μία ελαφριά bronze απόχρωση στην επιδερμίδα, βοηθούσαν να αποδοθεί η δυναμική της ιδέας του designer», μας είπε η Aλεξάνδρα, η Global Senior Makeup Artist της Mac Cosmetics, η οποία έβαψε ένα από τα A-list μοντέλα που περπάτησαν στο show του, την Cara Taylor. 
H Αλεξάνδρα Σπυριδοπούλου
Μαζί με αυτή είδαμε και άλλα διάσημα top models, όπως την Τaylor Hill, την Grace Elizabeth, την Luna Bijl και την Felice Nova Noordhoff. Στο τέλος «παρέλασαν» όλες μαζί μπροστά μας φορώντας λευκά κάτω από τους ήχους του τραγουδιού του Boy George, «War Song»… 
O Lorenzo Serafini με τα μοντέλα του λίγο πριν αρχίσει το show
«O πόλεμος, ο πόλεμος είναι ηλίθιος και οι άνθρωποι είναι ηλίθιοι και η αγάπη δεν σημαίνει τίποτα σε κάποιες περίεργες συγκυρίες»… #αυτοπουλενεοιστιχοι
Missoni (Σάββατο 23/09)
Αυτή η fashion μέρα δεν θα μπορούσε να κλείσει με πιο glam τρόπο. Βρεθήκαμε στο πρώην εργοστάσιο, και νυν αίθουσα εκδηλώσεων, «Fabbrica Orobia 15», λίγο έξω από την πολύβουη καρδιά του Μιλάνου για να γιορτάσουμε τα 20 χρόνια της Angela Missoni στο τιμόνι του εμβληματικού ιταλικού Οίκου. «Φέτος θέλω με αυτή τη συλλογή μου απλά να το διασκεδάσω, να κάνω ένα πάρτι για την 20η μου επέτειο και όλοι εσείς είστε αυτοί που θα ήθελα να καλέσω στο πάρτι μου», έλεγε η σχεδιάστρια λίγο πριν αρχίσει το fashion show. Στο location ξεχώριζαν το δάπεδο που θύμιζε floor dance καθώς και ένα πανί με ψυχεδελικά prints που έπαιζε το ρόλο της ντισκομπάλας πάνω από τα κεφάλια κοινού και μοντέλων. Kαι τα δύο έδιναν τον τόνο στη χαρούμενη γιορτή της κ. Missoni. 
Τα χαρακτηριστικά πλεκτά του brand συνδυάστηκαν με διαφάνειες, πολύχρωμες loose παντελόνες φορέθηκαν με bustier και όλα τα χρώματα της ίριδας αποτυπώθηκαν σε prints μάξι, αλλά και wrap μίντι, φορέματα ενώ τα μοντέλα –ανάμεσα τους και η κολλητή της Kendall Jenner και των αδερφών Ηadid, Hailey Baldwin- είχαν τονίσει, με την βοήθεια της Mac Cosmetics, με το πιο 80s τρόπο τα μάτια τους, φορώντας λαχανί και μοβ σκιές. Tα χαριτωμένα παραλειπόμενα αυτού του πάρτι;
Tα μπουκαλάκια με νερό που έγραφαν πάνω στην ετικέτα Missoni και ήταν τοποθετημένα πάνω στα καθίσματα των προσκεκλημένων, αλλά και τα μπουρνούζια που φορούσαν τα μοντέλα στις πρόβες και ήταν το χαρακτηριστικό 70s pattern του Οίκου! Τόσο ωραία που ήθελες με έναν μαγικό τρόπο να τα φορέσεις και να φύγεις χορεύοντας με αυτά…
Stella Jean (Κυριακή (24/09)
Και επειδή όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν, είτε μιλάμε για την Milan Fashion Week είτε για ένα παγωτό stracciatella από το Venchi Cioccolato στην Piazza Duomo, φτάσαμε στην τρίτη μέρα του ταξιδιού μας και στο τελευταίο fashion show που παρακολουθήσαμε, αυτό της Stella Jean. Με γονείς από την Αϊτή και την Ιταλία, η νεαρή σχεδιάστρια μόδας έφερε τον ethnic αέρα της όχι μόνο στις δημιουργίες της, αλλά και στους διαδρόμους του Palazzo Reale.
Mε πηγή έμπνευσης την κοινότητα των σύγχρονων μονομάχων «Cholitas» από την Βολιβία η σχεδιάστρια έφτιαξε ρούχα που θύμιζαν τις εντυπωσιακές στολές αυτών των γυναικών που έχουν μάθει να πολεμάνε. «Για εμένα αυτή η συλλογή είναι ένα μήνυμα για το πώς η μόδα μπορεί να είναι ένα ισχυρό εργαλείο ανεξαρτησίας», έλεγε η Stella backstage, την ίδια στιγμή που η Αλεξάνδρα Σπυριδοπούλου και οι υπόλοιποι Senior Makeup Artists της Mac Cosmetics έβαζαν εντυπωσιακή glitter σκιά στα μάτια των μοντέλων και άφηναν «γuμνά» τα χείλη τους. Πουκάμισα κεντημένα, φορέματα με βολάν, καπέλα που θύμιζαν αυτά που φορούσαν οι Βολιβιανοί αγρότες, ζώνες με πολύχρωμα μοτίβα, ασορτί τιράντες και ψηλόμεσες φούστες στις αποχρώσεις του κόκκινου, του μοβ, του πράσινου και του πορτοκαλί παρελάμβαναν μπροστά από μία live ορχήστρα και μία Αφροαμερικάνα τραγουδίστρια που ερμήνευαν γκόσπελ μελωδίες.
Show με παλμό και ουσιαστική υπόσταση, σε έκανε να αποχαιρετήσεις το Μιλάνο ακόμα πιο πλήρης εμπειριών και εικόνων.
H Vivienne Westwood έχει πει πως «η μόδα είναι πολύ σημαντική. Είναι κάτι που βελτιώνει τη ζωή μας και, όπως και ό, τι άλλο μας δίνει χαρά, αξίζει να το κάνουμε καλά». Και φέτος στο Μιλάνο το «κάνανε καλά» και εμάς αυτό μας έδωσε απεριόριστη ευχαρίστηση. Μας γέμισε εικόνες, εμπειρίες και συναισθήματα… «Mέχρι την επόμενη φορά αγαπητή Mac Cosmetics… μέχρι την επόμενη φορά…» ΧοΧο
(?)
moda
