Συνέντευξη στο Γιώργο Παπανικολάου
Γοητευτικός, πάντα με θετική ενέργεια και ζεστασιά στη κάθε του κουβέντα… Απόλαυση να συζητάς με το Μιχάλη Μαρίνο, στο Outnow…
Ολοκληρώνονται απόψε, οι παραστάσεις του «Θα περάσει και αυτό», στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης. Ένα έργο συνέχεια του «Θα σε πάρω να φύγουμε». Στις πρόβες, οι συντελεστές είχατε φοβηθεί τη συνέχεια του όλου φετινού εγχειρήματος;
Πάντα υπάρχει μια αγωνία, αν θα δέσει ξανά το γλυκό. Στο θέατρο γενικά δεν υπάρχουν συνταγές. Υπήρξε μεγάλη όρεξη εκ νέου, από όλους τους συντελεστές. Από το Φωκά Ευαγγελινό που το σκηνοθέτησε, τον Άγγελο Πυριόχο που το έγραψε, αλλά και όλο το θίασο. Μεγάλη αγάπη στο να βρεθούμε η ίδια ομάδα, με την ίδια θεματολογία, σε μια άλλη εποχή. Να δούμε αυτή τη συνέχεια της Ιστορίας της Ελλάδας, μέσα από την επιθεώρηση.
Στις πρόβες, αυτή η ομάδα που συνταχθήκατε, (Φωκάς Ευαγγελινός, Άγγελος Πυριόχος, Αντώνης Λουδάρος, Μέμος Μπεγνής, Τάνια Τρύπη) είχατε συνειδητοποιήσει ότι μπορείτε να κάνετε κάτι εξαιρετικά επιτυχημένο στο ελληνικό θέατρο;
Είμασταν χαρούμενοι που βρισκόμασταν ξανά όλοι σε μια δουλειά, και με προστιθέμενες αξίες, όπως η Μίρκα Παπακωνσταντίνου, που είναι κομμάτι της ιστορίας της Μετεπιθεώρησης και του Ελεύθερου Θεάτρου. Ξέραμε ότι πρόκειται για μια ωραία συνάντηση. Τα υπόλοιπα δεν μπορείς να τα υπολογίσεις. Χαιρόμαστε όμως, με την ανταπόκριση που -εν τέλει- είχε από τον κόσμο.
Πώς είναι να μοιράζεσαι το ίδιο σανίδι με τη Μίρκα Παπακωνσταντίνου;
Ένας γλυκός άνθρωπος, μια σπουδαία ηθοποιός που κάθομαι και χαζεύω από το παρασκήνιο. Είναι δοτική με τους συναδέλφους της. Θέλει να σου μεταδώσει με μια ζεστασιά, οτιδήποτε μπορεί, για να σε στηρίξει. Έχει πολύ χιούμορ! Ένας άνθρωπος που έδωσε μέγα συν στη παράσταση.
Πώς πέρασες τις γιορτές στη Θεσσαλονίκη;
Πέρασα υπέροχα! Δουλεύαμε μέσα σε ένα γιορτινό περιβάλλον, και ήταν σα διαφυγή από την Αθήνα και τη ρουτίνα της δουλειάς.
Πρωταγωνιστείς και στους «Συμμαθητές» του Αντέννα!
Το σήριαλ έγινε καθημερινή συντροφιά του κόσμου, και το χαίρομαι πολύ!
Ο ρόλος σου πρεσβεύει τη διαφορετικότητα (υποδύεσαι έναν ομοφυλόφιλο). Αυτό σε «μπλόκαρε» στην αρχή, όταν πήρες τα πρώτα κείμενα στο χέρι σου, για το πώς θα το παρουσιάσεις;
Όχι! Ήξερα πολύ καλά, από τη πρώτη στιγμή που μου το πρότεινε ο σκηνοθέτης μας, Βασίλης Θωμόπουλος, πως ήθελε μια ερμηνεία δίχως γραφικότητες. Να κάνουμε κάτι που να ανταποκρίνεται στα μέτρα και τα σταθμά της εποχής. Να μη μπούμε σε καρικατούρες και ακραίες περιγραφές χαρακτήρων. Οι gay χαρακτήρες, συνήθως, στη τηλεόραση παρουσιάζονται ακραία. Ήθελα και εγώ και ο σκηνοθέτης μας, να το αποφύγουμε. Το αποτέλεσμα, θαρρώ, μας δικαιώνει
Ποιους συμμαθητές από τη δραματική σχολή έχεις κρατήσει στη ζωή σου και μετέπειτα;
Δεν είναι μόνο οι συμμαθητές από τη σχολή. Οι ηθοποιοί είμαστε “συμμαθητές” στη ζωή. Σε κάθε «τάξη», σε κάθε δουλειά που πάμε, είναι σα μια καινούργια σχολική χρονιά. Και από κάθε χρονιά, κρατάς ανθρώπους που έρχεσαι πιο κοντά και συγχρονίζεσαι πιο αρμονικά. Και αυτούς, δόξα το Θεό, έχω πολλούς!
Πότε είπες τελευταία φορά στον εαυτό σου «Θα περάσει και αυτό»;
Αυτό μπορούμε να το λέμε για τα πάντα στη ζωή μας. Μικρά ή μεγαλύτερα προβλήματα. Αναποδιές που είναι μέσα στη ζωή. Προσπαθώ να τα βλέπω όλα με αισιοδοξία. Είναι το καλύτερο-το προτείνω!- για να βγαίνουμε πιο δυνατοί. Μακάρι να συμβαίνει και συλλογικά, όλο αυτό. Όχι μόνο σε προσωπικό επίπεδο. Σα χώρα αυτό έχουμε ανάγκη.
Δίνεις την αίσθηση ανθρώπου θετικής ενέργειας, που δεν γκρινιάζει, δεν έχει τις μαύρες του, δεν στριτζώνει. Κάνω λάθος;
Έχω και τις στραβές μου και τις ανάποδές μου ημέρες. Και θα γκρινιάξω και θα έχω και δυσαρέσκεια! Έχω καταλάβει πως όσο το παλεύεις, πηγαίνοντας κόντρα, γλυτώνεις πόνο και κόπο από στενάχωρα θέματα που σε δηλητηριάζουν. Το αρνητικό δεν πρέπει να σε δηλητηριάζει. Οφείλεις να κατανοείς, να συγχωρείς, να κατευνάζεις τους θυμούς, για να είσαι σε ισορροπία. Στο τέλος βγαίνεις κερδισμένος. ….Πάντως, Γιώργο, το παλεύω! (γέλια)
