Μένω στα Δωδεκάνησα και έχω σχέση το τελευταίο 6μηνο με ένα παιδί από άλλο νησί. Πηγαινοερχόμαστε μέχρι να τακτοποιηθεί εκείνος οικονομικά και επαγγελματικά ώστε να μπορέσω να πάω στο μέρος του για να ξεκινήσουμε μια κοινή ζωή.
Σε αυτό αποσκοπούμε και οι δύο. Το πρόβλημα είναι όμως ότι οι γονείς μου και συγκεκριμένα η μητέρα μου δε θέλουν να φύγω από το νησί. Έχει άλλα δύο παιδιά τα οποία μένουν στο εξωτερικό. Οπότε καταλαβαίνετε πως αντέδρασε όταν της ανακοίνωσα ότι γνώρισα κάποιον και θα τον ακολουθήσω.
Από τη μια έχει δίκιο για την αντίδρασή της. Λείπει όλη η οικογένεια, ο πατέρας μου έχει προβλήματα υγείας και η μητέρα μου δεν οδηγεί αν χρειαστεί κάτι. Αλλά από την άλλη είμαι σε μια ηλικία που πρέπει να φτιάξω τη ζωή μου.
Νιώθω ενοχές γιατί αν ακολουθήσω τον σύντροφό μου, θα τους παρατήσω. Όμως τον αγαπάω για να αφήσω εκείνον. Πραγματικά είμαι πολύ μπερδεμένη. Να ακολουθήσω την καρδιά μου ή τη λογική;
Στο ερώτημα απαντά η Ψυχολόγος Γεωργία Καλτσίδου
Αγαπητή αναγνώστρια,
Αντιλαμβάνομαι ότι το μήνυμα σας εμπεριέχει ένα ερώτημα πολύ πυρηνικό στη ζωή κάθε ανθρώπου. Να ακολουθήσω την καρδιά ή τη λογική; Και είναι πολλές φορές που οι άνθρωποι βρίσκονται σε μεγάλα διλήμματα στην προσωπική τους ζωή, συγκρούσεις ανάμεσα στα πρέπει και στα θέλω.
Θέλετε πολύ να προχωρήσετε με τον σύντροφο σας
Από το μήνυμα σας, μου είναι πολύ ξεκάθαρο και σαφές το ότι θέλετε πολύ να προχωρήσετε στη ζωή με τον σύντροφο σας και έχετε αμοιβαία συναισθήματα και κοινούς στόχους.
Στην επίτευξη του στόχου να μείνετε μαζί σε ένα άλλο μέρος από το νησί της καταγωγής σας, η γνώμη της μητέρας σας μοιάζει να είναι ένα «εμπόδιο» ή-και να γεννά μέσα σας μία ενοχή για την επιλογή σας να εγκατασταθείτε σε ένα άλλο νησί στο μέλλον.
Το βιώνετε σαν να την εγκαταλείπετε
Όλο αυτό που περιγράφετε μου μοιάζει να το βιώνετε σαν να την εγκαταλείπετε, σαν να ήσαστε ο μόνος άνθρωπος από τον οποίον περίμενε να μείνει κοντά της. Και η επιλογή σας να προχωρήσετε, της στερεί το άτομο που θα είναι το στήριγμα της.
Σε πολλές περιπτώσεις, οι άνθρωποι που είναι μεγαλωμένοι με έναν ρόλο να είναι υποστηρικτικοί με τους γονείς τους και να είναι δίπλα στους γονείς τους, είναι δύσκολο να αλλάξουν αυτό το μοτίβο που έχει αναπτυχθεί με την πρόοδο των χρόνων.
Η δέσμευση στην υποστήριξη των γονιών, μου ακούγεται πιεστική και σαν ένα βάρος που εμποδίζει τους ανθρώπους να κινηθούν όπου επιθυμούν.
Να δώσετε χρόνο στον εαυτό σας
Η δική μου προτροπή είναι να δώσετε χρόνο στον εαυτό σας και να δοκιμάσετε σταδιακά το να πάρετε απόσταση από το νησί, παρατηρώντας το πώς είστε εσείς με αυτό.
Οικοδομώντας μία αυτοπεποίθηση και μία σιγουριά προς τον εαυτό σας για την επιλογή σας να φύγετε, ο χρόνος θα δείξει το πότε θα είναι η κατάλληλη περίοδος.
Έτσι αρχίζετε σταδιακά να «ξεμαθαίνετε» τους άλλους από τον ρόλο που έχετε όλα αυτά τα χρόνια πάρει, της κόρης που είναι πάντα εκεί. Ελπίζω να σας βοήθησα και είμαι στη διάθεση σας.
Γεωργία Καλτσίδου
Ψυχολόγος
Ειδίκευση στην Κλινική & Κοινωνική Ψυχολογία Εξαρτήσεων & Ψυχοκοινωνικών Προβλημάτων
geokaltsidou5887@gmail.com
697-3502573
Τα σημάδια ότι είσαι μόνη στη σχέση σου: Πώς να το διαχειριστείς
Τα 12 ζώδια και η σχέση τους με τη μητέρα τους.
sxeseis-teen
