«Η παιδεία, εάν δεν παρέχεται με ανιδιοτέλεια, δηλαδή, χωρίς επηρεασμούς και μονομέρειες και επηρεασμούς από συμφέροντα που τη χειραγωγούν, δεν μπορεί να επιτελέσει την αποστολή της» δήλωσε ο Ν. Παρασκευόπουλος προσερχόμενος στην εκδήλωση προς τιμήν των 115 αποχωρούντων, λόγω συνταξιοδότησης, καθηγητών του ΑΠΘ (και δέκα μελών του προσωπικού) κατά τη φετινή ακαδημαϊκή χρονιά (2015-2016).
Ο υπουργός Δικαιοσύνης, μεταξύ αυτών ως καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ, έκανε την κεντρική ομιλία, ως ο αρχαιότερος καθηγητής της ακαδημαϊκής χρονιάς, με βάση το ΦΕΚ της τοποθέτησης του, όπως προβλέπεται από τον κανονισμό και με θέμα: «Η παιδεία της ανιδιοτέλειας».
Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, ο κ. Παρασκευόπουλος έκανε μια ιστορική αναδρομή και αναφέρθηκε στο πώς κατά τη διάρκεια της μεταπολίτευσης το ακαδημαϊκό περιβάλλον επηρεάστηκε, είτε από πολιτικά ρεύματα, κόμματα και ιδέες, αλλά κυρίως από την οικονομία και την αγορά και ιδίως ο τομέας της έρευνας, με αποτέλεσμα να εγείρονται ορισμένες φορές και ερωτήματα ηθικής τάξης και να εμφανίζονται «στρεβλώσεις», όπως συμβαίνει άλλωστε και σε πολλές άλλες χώρες στο εξωτερικό.
«Η ιδιωτική χορηγία και επένδυση προς την έρευνα οπωσδήποτε είναι θετική. Συχνά όμως συνεπάγεται και ιδιωτικό επηρεασμό της στοχοθεσίας της έρευνας» είπε ο κ. Παρασκευόπουλος, θέτοντας ρητορικά ερωτήματα για το εάν π.χ. είναι δυνατόν να επιχορηγηθούν έρευνες από εταιρίες, εάν διαβλέπουν ότι τα συμφέροντα τους είναι δυνατόν να θιγούν από τα αποτελέσματα τους.
«Φυσικά, η παιδεία αποτελεί πεδίο εμπειρικής παρατήρησης, επιστήμης, ανιδιοτέλειας, έστω και εάν σκοπιμότητες δεν φθάνουν να λείπουν τελείως» τόνισε ο κ. Παρασκευόπουλος και πρόσθεσε ότι «η παραγωγή της γνώσης με την έρευνα και η μετάδοση της στους νέους επιστήμονες πρέπει να γίνεται με την περισσότερο δυνατή ακρίβεια, χωρίς αποκλίσεις, χωρίς επηρεασμούς και με την περισσότερη δυνατή ακριβολογία».
Στη συνέχεια, αναφερόμενος στην επίδραση του οικονομικού περιβάλλοντος στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση στη χώρα μας, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, τόνισε ότι κι εκεί υπήρξαν ορισμένες προβληματικές πτυχές.
«Ακόμη και η ιδιωτικοποίηση διοικητικών υπηρεσιών δεν στέφθηκε οπωσδήποτε στο διάστημα αυτό με επιτυχία. Από την οικονομική επιρροή φάνηκε να εμπνέεται, ως ένα βαθμό από οικονομικά ρεύματα – φάνηκε να εμπνέεται και μια θεσμική μεταρρύθμιση, αυτή που γνωρίσαμε πρόσφατα, που είχε ορισμένες πτυχές οπωσδήποτε προβληματικές όπως η μεγάλη συρρίκνωση του αριθμού των εκλεκτόρων στις κρίσεις των εκλογών. Κατ εμέ εξίσου προβληματική ήταν και είναι και η συρρίκνωση του αριθμού των μελών της συγκλήτου».
Τέλος, κάνοντας μια αντιπαραβολή με την πολιτική, την οποία πλέον υπηρετεί, τόνισε:
«Δεν υποτιμώ την πολιτική, επειδή τη βλέπω ως ένα πεδίο δημοκρατίας και ευθύνης. Βεβαίως, αποτελεί και πεδίο σκοπιμοτήτων. Όμως οι σκοπιμότητες δεν αναγκαία ταυτόσημες με τα ιδιοτελή, οικονομικά, κομματικά και άλλα συναφή συμφέροντα. Στόχο μπορούν να αποτελούν και η δημοκρατία και η αλληλεγγύη, η γενική, η αειφόρος ανάπτυξη, ο πολιτισμός, η δικαιοσύνη» είπε ο κ. Παρασκευόπουλος .
«Χρόνια ολόκληρα πίστευα, και φαντάζομαι και πολλοί από σας, ότι ο επιστήμονας εκπληρώνει σε μεγάλο βαθμό το λόγο του με την κριτική σκέψη και την κριτική γραφή» συνέχισε ο υπουργός και πρόσθεσε ότι «ασφαλώς αυτό επιβεβαιώνεται από άλλη θέση» και είναι «οπωσδήποτε χρήσιμο και για οποιονδήποτε βρίσκεται στο χώρο της πολιτικής» αλλά επεσήμανε ότι «στην πολιτική χρειάζεται και κάτι άλλο».
«Οποίος κάνει κριτική, οφείλει αμέσως να προτείνει, να έχει να προτείνει και μια εφικτή εναλλακτική λύση. Αλλιώς η κριτική χωρίς πρόταση λύσης μπορεί να μοιάσει πια με το λαϊκισμό. Στην πολιτική χρειάζεται δυστυχώς πολλές φορές σταθμίσεις κακών, ώστε να επιλεγεί το μη χείρον».
Τέλος, απευθυνόμενος στους αποχωρούντες, είπε ότι μπορούν να συνεχίσουν να είναι χρήσιμοι, εάν συνεχίσουν να διαθέτουν την πολύτιμη πείρα τους, μέρος από τον εξοπλισμό τους, την γνώση που απέκτησαν και ίσως και τη δικτύωσή τους στους επόμενους που ακολουθούν, σε ερευνητές, σε νεώτερα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας.
Από την πλευρά του ο πρύτανης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Περικλής Μήτκας αποχαιρέτισε τους αποχωρούντες, αφού τους ευχαρίστησε για την προσφορά τους.
«Πέρυσι, τέτοια μέρα, ο αριθμός των καθηγητών που υπηρετούσαν στο ΑΠΘ έπεσε κάτω από τις δύο χιλιάδες συνολικά. Να θυμίσω ότι το 1997 ήταν η χρονιά που ανέβηκε πάνω από τους δύο χιλιάδες, δηλαδή, έχουμε πάει πίσω είκοσι χρόνια πίσω. Φέτος, με τους 115 καθηγητές που αποχωρούν, ο αριθμός θα πέσει κάτω από χίλιους εννιακόσιους» είπε ο κ. Μήτκας αποχαιρετώντας τους καθηγητές και τα μέλη όλων των κατηγοριών του προσωπικού του ΑΠΘ που αποχωρεί φέτος και πρόσθεσε :
«Ευτυχώς, φαίνεται κάποια αναστροφή του κλίματος, γιατί για πρώτη φορά (από το 2010) θα προκηρύξουμε εβδομήντα πέντε θέσεις συνολικά, για την επόμενη χρονιά» πρόσθεσε ο κ. Μήτκας.
Η βραδιά ολοκληρώθηκε με απονομή αναμνηστικών στους τιμώμενους και δεξίωση που ακολούθησε στο προαύλιο του κτιρίου διοίκησης του ΑΠΘ.
typosthes.gr-Politiki
