Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στο μυαλό των περισσοτέρων από εμάς είναι η στιγμή της «απελευθέρωσης» από τα «δεσμά» που μας ορίστηκαν λόγω του κορωνοϊού. Και όπως κάθε απελευθέρωση, τη φανταζόμαστε πανηγυρική. Αισθανόμαστε σαν «σπρίντερ», έτοιμοι να ξεχυθούμε για να κάνουμε μαζεμένα όσα στερηθήκαμε και περιμένουμε ανυπόμονα. Τα πράγματα όμως δεν είναι έτσι!
Η λεγόμενη επιστροφή στην κανονικότητα δεν είναι «κατοστάρι». Ο κορωνοϊός εξακολουθεί και είναι εδώ «αόρατος και φονικός», όπως ακούραστα επιμένουν οι επιστήμονες, και ως εκ τούτου η επιστροφή στη νέα κανονικότητα δεν μπορεί να είναι μια απόσταση 100 μέτρων. Είναι ένας «μαραθώνιος», στον οποίο ο κορωνοϊός, θα είναι κοντά μας και θα προσπαθήσει να μας εμποδίσει να «τερματίσουμε».
Νέοι κανόνες, νέες συνήθειες
Για να το αποφύγουμε αυτό θα πρέπει να ξεχάσουμε όσα ξέραμε για την καθημερινή μας ρουτίνα. Μια ρουτίνα που επιβάλλεται να αλλάξουμε. Μπαίνουμε σε μια μεταβατική περίοδο που, ίσως, πολλά από αυτά που θα τη χαρακτηρίζουν, να γίνουν στοιχεία της νέας μετά τον κορωνοϊό ζωής μας.
Αντισηπτικά, μάσκες και γάντια, γίνονται τα νέα «αξεσουάρ», τα οποία πρέπει να μάθουμε να χρησιμοποιούμε σωστά, όπως λένε οι ειδικοί, προκειμένου να προφυλαχτούμε. Οι συνήθειές μας αλλάζουν, καθώς νέοι κανόνες μπαίνουν στη ζωή μας. Αγκαλιές, φιλιά, χειραψίες τα ξεχνάμε. Η συμπεριφορά μας στις μετακινήσεις μας αλλάζει.
Η φυσική απόσταση των δύο μέτρων από άλλα άτομα και η αποφυγή του συνωστισμού, το συχνό πλύσιμο των χεριών με αντισηπτικό ή σαπούνι και νερό, και η αποφυγή των χεριών στο πρόσωπο είναι τα «κλειδιά» για να αποφύγουμε τον ιό.
Λογική και όχι φόβος!
Σύμφωνα με την Καθηγήτρια Επιδημιολογίας στην Ιατρική Σχολή του ΕΚΠΑ, Αθηνά Λινού, οι νέοι κανόνες θα μας συνοδεύουν από εδώ και πέρα στην καθημερινή μας ζωή. «Ναι στα μέτρα ατομικής προστασίας, όχι στην αποξένωση. Ας προσέχουμε, αλλά να μην φτάσουμε στο άλλο άκρο, να είναι ο φίλος μας ή ο γείτονάς μας στο απέναντι πεζοδρόμιο και να μην τον κοιτάμε στα μάτια, να μην τον χαιρετάμε, να μην του χαμογελάμε».
«Δεν μεταδίδεται ο ιός ούτε με το χαμόγελο, ούτε με έναν χαιρετισμό και κούνημα χεριού», τονίζει και συνεχίζει αναφέροντας πως, «η ζωή μας θα είναι δύσκολη και θα πρέπει να συνηθίσουμε, μα πρέπει να διατηρήσουμε τη ζεστασιά που είχαμε πριν, χωρίς όμως να αγγίζουμε τους άλλους, χωρίς να ερχόμαστε σε πολύ κοντινή απόσταση. Να μην χαθεί το ενδιαφέρον».
Η πολλή πληροφορία δημιουργεί σύγχυση. Είναι απαραίτητη για να προστατεύσουμε τον εαυτό μας και τους άλλους, αλλά με μέτρο. «Δεν έχει λογική να παρακολουθούμε τα πάντα. Και όχι τα παιδιά, δεν χρειάζεται να βλέπουν φέρετρα». «Χρειάζεται λογική και όχι φόβος» και εδώ θα βοηθούσε να γνωρίζουμε, σύμφωνα με την κα Λινού, τι ποσοστό ανθρώπων νόσησε χωρίς να το καταλάβουν, δηλαδή τους ασυμπτωματικούς, μέσω των τεστ, και ποια είναι η πιθανότητα να πάθει κάποιος κάτι πολύ σοβαρό.
Η αλληλεγγύη είναι το… αντίδοτο στον φόβο;
Επειδή ο κόσμος αισθάνεται, πλέον φόβο, η Καθηγήτρια προτείνει την αλληλεγγύη ως… αντίδοτο. «Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το ψυχολογικό πρόβλημα. Για αυτό βλέπουμε και αύξηση των ποσοστών βίας. Δεν έχουν συνηθίσει οι άνθρωποι να βρίσκονται όλοι την ώρα στον ίδιο χώρο».
«Αν μπούμε στη διαδικασία να σκεφτούμε άλλους που δεν κλείστηκαν μέσα, αλλά συνεχίζουν να δουλεύουν, ή τους ηλικιωμένους που είναι μόνοι τους, τότε βγαίνουμε από τα όρια του και πάμε στο , ξεπερνώντας τους δικούς μας φόβους». Αν ενωθούμε, αν αισθανθούμε αλληλεγγύη και νοιαστεί ο ένας για τον άλλο θα ξεπεράσουμε την σημερινή κατάσταση, γιατί θα προσέχουμε τον εαυτό μας και τους άλλους».
Πηγή: ΑΠΕ ΜΠΕ
Πώς θα διαφυλάξουμε την υγεία μας μετά την καραντίνα; Αναλυτικός οδηγός προστασίας!
Μπορείτε να δείτε όλες τις χρήσιμες πληροφορίες για τον κορωνοϊό, πατώντας εδώ.
sxeseis-teen
