«Με έστειλαν στον πάγκο κι έθεσαν σε κίνδυνο, όλη μου την καριέρα. Δεν έπαιζα πριν το Euro 2004. Ήμουν 33, και σ” αυτή την ηλικία, θεωρείσαι μεγάλος στην Ελλάδα. Δεν περίμενα ο Ολυμπιακός να μου προσφέρει συμβόλαιο, αλλά το έκανε. Πήρα την ευκαιρία γιατί ήθελα να αποδείξω σε όλους, συμπεριλαμβανομένων και των διοικούντων τον Παναθηναϊκό, ότι είμαι ο καλύτερος γκολκίπερ στη χώρα. Πήγα στον Ολυμπιακό σαν εθνικός ήρωας μετά την κατάκτηση του Euro 2004, κι αυτό βοήθησε τους φιλάθλους να με αποδεχτούν. Αλλά οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού, δεν θα καταλάβουν ποτέ τα κίνητρά μου. Είμαι, απλά, επαγγελματίας και έπρεπε να κάνω το καλύτερο για την καριέρα μου, αλλά αυτοί πάντα το βλέπουν διαφορετικά. Για εμένα το μεγαλύτερο πρόβλημα στα παιχνίδια κόντρα στον Ολυμπιακό είναι ότι έπαιζα απέναντι στους παλιούς μου φίλους. Όσον αφορά στους οπαδούς, ποτέ δεν αισθάνθηκα ένοχος. Πήγαινα να τους αντιμετωπίσω με καθαρή συνείδηση και καθαρή καρδιά και ποτέ δεν προκάλεσα.»
