“Όταν ήμασταν παιδιά, σπάνια σκεφτόμασταν το μέλλον. Αυτή η αθωότητα όμως μας αφήνει τελικά ελεύθερους να ζήσουμε τις ζωές μας ως ενήλικες.” Αυτά είναι τα λόγια του Αμερικανού συγγραφέα, Patrick Rothfuss. Τα λόγια του αντικατοπτρίζουν το συναίσθημα πίσω από αυτή την ιστορία, που απεικονίζει την αθωότητα δύο νεαρών αγοριών.
Δύο νεαρά αγόρια μπήκαν σε ένα φαρμακείο μία μέρα, πήραν ένα κουτί ταμπόν και κατευθύνθηκαν προς το ταμείο.
Ο φαρμακοποιός στο ταμείο ρώτησε το μεγαλύτερο παιδί: “Μικρέ, πόσο χρονών είσαι;”
“Οχτώ,” απάντησε εκείνος.
“Ξέρεις πού χρησιμοποιούνται αυτά που πήρες;” τον ρώτησε ο άντρας.
Το παιδί απάντησε: “Όχι ακριβώς, αλλά δεν είναι για μένα. Είναι για εκείνον. Είναι ο αδερφός και είναι τέσσερα.”
“Αλήθεια;” απάντησε προβληματισμένος ο φαρμακοποιός.
“Ναι,” είπε το αγόρι. “Είδαμε στην τηλεόραση πως άμα χρησιμοποιήσεις αυτά θα μπορείς να κολυμπάς, να παίζεις τένις και να οδηγείς ποδήλατο. Μέχρι τώρα δεν ξέρει να κάνει τίποτα από αυτά.”
Πηγή: stroumfaki
anekdota
Tags: ποδήλατο
