Εκατομμύρια επιβάτες επιλέγουν κάθε χρόνο για τις μετακινήσεις τους, τον Προαστιακό σιδηρόδρομο, ο οποίος στα πέντε χρόνια λειτουργίας του απέδειξε πως είναι ένα δημοφιλές μέσο που εξυπηρετεί τον κόσμο με συνέπεια και ασφάλεια. Κι όμως, η επιτυχία λειτουργίας του Προαστιακού φαίνεται πως δεν έχει συγκινήσει μέχρι σήμερα την ηγεσία του ΟΣΕ, η οποία κλείνει τα «μάτια» στις ελλείψεις και τα «αυτιά» στα πιεστικά αιτήματα των κατοίκων και φορέων για επέκταση της γραμμής.
Με αφορμή λοιπόν την συμπλήρωση πέντε –και πλέον- χρόνων λειτουργίας (έναρξη λειτουργίας 04-07-2010) του Προαστιακού της Πάτρας, η εφημερίδα «Γνώμη» της Πάτρας, κατέγραψε αφενός την ικανοποίηση του κόσμου για τη λειτουργία του, αφετέρου σοβαρότατες ελλείψεις.
Δύο οξύμωρα πράγματα. Από τη μία ο κόσμος που συνωστίζεται στις αποβάθρες μετεπιβίβασης για να φθάσει οικονομικά, γρήγορα, ασφαλείς και άνετα, σε κάποια παραλία ή στις δουλειές του από και προς το κέντρο της Πάτρας κι από την άλλη η απουσία ουσιαστικών συνθηκών αναμονής των επιβατών στις στάσεις.
Στα πέντε χρόνια λειτουργίας του Προαστιακού, με μια πρώτη ματιά, διαπιστώνει κανείς ότι το μόνο που έχει αλλάξει είναι η προσθήκη στάσεων για την εξυπηρέτηση του επιβατικού κοινού το οποίο βαίνει καθημερινά αυξανόμενο. Σε όλες τις στάσεις δεν υπάρχουν στέγαστρα και καθίσματα, ο φωτισμός όπου υπάρχει είναι δημοτικός και περιορισμένος. Κι όμως, οι άνθρωποι αυτοί, εξακολουθούν να συρρέουν κατά εκατοντάδες στις «γuμνές» αποβάθρες και να περιμένουν υπομονετικά το τρένο.
Συνομιλώντας με συνεπιβάτες, η ρεπόρτερ της εφημερίδας «Γνώμη» Μαρία Ορφανού κατέγραψε ότι το τρένο είναι πάντα στην ώρα του, κι οι ίδιοι πάνε άνετα και γρήγορα στις δουλειές τους και κυρίως οικονομικά και ασφαλείς. Πολλοί από τους επιβάτες ανέφεραν μάλιστα, με χιουμοριστική διάθεση, ότι η κατάσταση το καλοκαίρι είναι πιο ήπια καθώς όλο και κάποιο δέντρο βρίσκεται πλησίον των στάσεων για να προφυλαχτούν από τον ήλιο. Τον χειμώνα όμως τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά αφού πολλοί εξ αυτών λόγω αέρα, κρύου και βροχής αναγκάζονται είτε να πάρουν το όχημά τους για τις μετακινήσεις τους, είτε να ματαιώσουν την μετακίνησή τους. Θα έπρεπε, όπως λένε ο ΟΣΕ να έχει φροντίσει να καλυτερεύσει τις συνθήκες στις αποβάθρες τοποθετώντας τουλάχιστον στέγαστρα και καθίσματα.
Και οι ίδιοι οι σιδηροδρομικοί όμως, επισημαίνουν την ανάγκη βελτίωσης των υποδομών του μέσου και την επιτακτική συντήρηση της γραμμής και του κεντρικού σταθμού της Πάτρας. Ανέφεραν ότι έχει χρόνια να συντηρηθεί η γραμμή η οποία δέχεται καθημερινά μεγάλα φορτία αντιστρόφως δυσανάλογα με την αρχική μελέτη φορτίων βάσει της οποίας έχει σχεδιαστεί και κατασκευασθεί να δέχεται η γραμμή, και τόνισαν ότι και η οροφή του σταθμού προκαλεί σημαντικά προβλήματα και στους ίδιους που εργάζονται εντός του σταθμού αφού δεν έχει μονωθεί ποτέ.
Στην αρμόδια τεχνική υπηρεσία του ΟΣΕ στην Πάτρα σχετικά με όλα τα προαναφερόμενα, οι υπεύθυνοι απάντησαν ότι τα προβλήματα είναι γνωστά, η έλλειψη προσωπικού λόγω των μετατάξεων που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια έχει δυσχεράνει κατά πολύ το έργο τους, και στο παρελθόν αλλά και πρόσφατα ότι έχει υποβληθεί φάκελος και έχει ζητηθεί η χρηματοδότηση για την συντήρηση της γραμμής, για την βελτίωση των συνθηκών αναμονής των επιβατών στις αποβάθρες του Προαστιακού Πάτρας με την τοποθέτηση στεγάστρων καθώς επίσης και την ανακαίνιση- συντήρηση του κεντρικού σταθμού της Πάτρας και ότι κατά την παρούσα χρονική στιγμή βρίσκονται σε αναμονή έγκρισης για την χρηματοδότηση των έργων αυτών.
Επ’ ευκαιρίας ερωτήθηκε τι γίνεται και με την πολυπόθητη επέκταση προς την Κ. Αχαΐα. Οι αρμόδιοι του ΟΣΕ απάντησαν ότι από τον Σεπτέμβρη του 2013 έχει υποβληθεί στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος μελέτη επέκτασης και έχει ζητηθεί η χρηματοδότηση μέσω Ευρωπαϊκών κονδυλίων και έκτοτε δεν υπάρχει ενημέρωση σχετικά με την χρηματοδότηση του έργου αυτού που –όπως συμπληρώνουν- θα ήταν ευεργετικό για την πόλη.
Το οδοιπορικό εν κατακλείδι αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση. Από την μία υπάρχει η αγάπη του κόσμου για το τρένο και από την άλλη η αδιαφορία εκ μέρους του ΟΣΕ για το επιβατικό του κοινό. Προφανώς και η οικονομική συγκυρία της χώρας και οι δυσκολίες εξεύρεσης πόρων λαμβάνονται υπόψη, όμως δεν επιβαρύνεται υπερβολικά ο κρατικός προϋπολογισμός με την προσθήκη στεγάστρων και μια γενική συντήρηση της γραμμής μήκους 15 χιλιομέτρων. Γι’ αυτό ας ελπίσουμε ότι ο ΟΣΕ θα ενσκήψει λίγο και στην περιφέρεια και θα χρηματοδοτήσει το αυτονόητο: την συντήρηση των υποδομών και την βελτίωση των συνθηκών εξυπηρέτησης των επιβατών — πελατών- του που αποδεδειγμένα του επιφέρει έσοδα.
