Μπορεί το γήπεδο του Παναθηναϊκού στον Ελαιώνα να μην φτιάχτηκε ποτέ λόγω της ανάγκης για προστασία των… κορμοράνων, αλλά κανείς δεν σκέφτηκε ότι στις φιλόξενες εξέδρες του θα έβρισκε καταφύγιο ένα άλλο ενδημικό είδος του τόπου μας.
Ο γυπαετός ο κοινός, που απαντάται σε διαφορετικά υποείδη σε όλα τα μήκη και πλάτη της ελληνικής επικράτειας. Κάποιος έπρεπε να σκεφτεί κι αυτές τις ψυχές…
Ο καμουφλαρισμένος γυπαετός
Αν και γυπαετός, έχει υιοθετήσει τεχνικές χαμαιλέοντα. Πρωταρχικός στόχος του είναι να μην δώσει στόχο στην προσπάθειά του να πάρει μάτι την «ωραία παρουσία» χωρίς εκείνη να αντιληφθεί την ύπαρξή του. Έτσι επιτυγχάνει ταυτόχρονα δύο τινά. Πρώτον: εξασφαλίζει το καλύτερή δυνατή γωνία για το οφθαλμόλουτρο του ανυποψίαστου θύματος και δεύτερον (και σημαντικότερον): δεν κινδυνεύει να καταγραφεί από την αδιάκριτη κάμερα φωτορεπόρτερ. Ποτέ δεν ξέρεις πότε η δικιά σου θα αποφασίσει να χαρίσει κλικ σε θέμα με τίτλο «δείτε την εντυπωσιακή ξανθιά που ξετρέλανε το ΟΑΚΑ» και θα αντικρίσει εσένα με το στόμα ανοιχτό και γαρνιτούρα σαλάκι να ρέει στο πλάι. Στην παρακάτω φωτό σε κύκλο μπορείτε να δείτε καμουφλαρισμένο γυπαετό στο φυσικό του περιβάλλον.
Ο γυπαετός-εργάτης
Καμία δουλειά δεν είναι ντροπή. Ούτε καν η δημοσιογραφία ή το να βγάζεις μεροκάματο ως μασκότ. Με εξαίρεση ίσως εκείνη τη δικέφαλη της ποδοσφαιρικής ΑΕΚ, αλλά ΟΚ, δεν κρίνουμε κανέναν. Επίσης δεν είναι ντροπή να ασκείς τα γυπαετικά σου skills εν ώρα εργασίας. Αυτό αφορά μόνο αστυνομικούς και αλκοόλ. Ο σωστός γυπαετός, όμως, δεν περιορίζεται ούτε από ωράρια ούτε από στολές εργασίας. Δεν χαμπαριάζει καν από εμπόδια κι εφόσον λοκάρει τον υποψήφιο στόχο, θα βρεθεί απέναντί του ο κόσμος να χαλάσει.
Ο ελληνορθόδοξος γυπαετός
Θα τον αναγνωρίσεις από το all black look που λανσάρει αταλάντευτα εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. Δεν λειτουργεί για τον εαυτό, αλλά περισσότερο ως μπροστινός εξυπηρετώντας τα συμφέροντα του «μεγάλου». Μπορεί το παρουσιαστικό του να μην εντυπωσιάζει (ίσως φταίει το μούσι που δεν χιπστερίζει), αλλά είναι δυνατός στο «μπλα-μπλα». Όταν λοιπόν εντοπίσει στην κερκίδα υποψήφιο στόχο (a.k.a πιστή) αρχίζει το… τροπάριο για αιώνια ζωή, τάζει πετραχήλια (χωρίς λαγούς), υποστηρίζει ότι κρατά τα κλειδιά του παραδείσου και άλλα τέτοια που έχουν πέραση σε όλα τα φύλα και όλες τις ηλικίες. Αγαπημένη ατάκα: «Άγνωσται αι βουλαί του Κυρίου», που αφήνει αχαλίνωτη τη φαντασία.
Ο «ανώνυμος γυπαετός»
Κατά το ανώνυμος αλκοολικός. Είναι ο γυπαετός ο οποίος μετά από πολλές συνεδρίες, ατομικές και ομαδικές θεραπείες, κατάφερε επιτέλους να νικήσει εκείνη την έξη του. Μετρά με περηφάνια τις μέρες ή τους μήνες στους οποίους έχει μείνει «καθαρός» από οποιαδήποτε κίνηση που να μαρτυρά το κουσούρι του. Μέχρι να έρθει εκείνη η άτιμη ώρα που ο πειρασμός φτάνει σε απόσταση αναπνοής και του θυμίζει τις δύσκολες ώρες της διαδικασίας απεξάρτησης. Το στερητικό σύνδρομο χτυπάει κόκκινα και μια εσωτερική μάχη λαμβάνει χώρα μέσα του. «Τι να κάνω, τι να κάνω; Το κεφάλι να το στρίψω ή να το τρίψω»;
Η αγέλη γυπαετών
Λειτουργούν με την ασφάλεια που παρέχουν οι μεγάλοι αριθμοί. Ομαδικό σπορ το ποδόσφαιρο, σε ομάδες δουλεύουν κι αυτοί. Στρατηγικά τοποθετημένοι στα καρεκλάκια της κερκίδας, σφίγγουν σταδιακά τον κλοιό γύρω από το θύμα τους σαν λιοντάρια στο Σερενγκέτι. Όταν πλέον η νεαρή αντιλόπη αιθέρια ύπαρξη αντιληφθεί την παρουσία τους θα είναι ήδη αργά. Θα μείνει εκεί, περικυκλωμένη κι απροστάτευτη μέχρι το 90′ συν τις όποιες καθυστερήσεις.
Ο γυπαετός εν αναμονή
Κάθεται αμέριμνος και παρακολουθεί το παιχνίδι. Όπως όλοι μας, συχνά-πυκνά σηκώνει το βλέμμα για να συμβουλευτεί το ρολόι του γηπέδου, αν και γνωρίζει πολύ καλά ότι ο διαιτητής είναι ο απόλυτος χρονομέτρης μιας ποδοσφαιρικής αναμέτρησης. Αγνοεί αυτό που πλησιάζει απειλητικά σε απόσταση αναπνοής. Σε ελάχιστα δευτερόλεπτα το χαμογελάκι του κυρίου που βρίσκεται στον κύκλο θα σβηστεί απότομα. Όπως και των συναδέλφων γυπαετών (με τα βελάκια) που έχουν ήδη αντικρίσει την αποκρουστική εικόνα του να επιμένουν ακόμη κάποιοι να πίνουν κοακόλα, παρά την υψηλή περιεκτικότητά της σε ζάχαρη. Όχι, το «έχεις σκεφτεί να το γυρίσεις σε light ή zero» δεν είναι καλή ατάκα για πέσιμο.
Ο αποδημητικός γυπαετός ή τουρίστας
Μπορεί να είναι όντως τουρίστας ή απλά να συμπεριφέρεται ως τέτοιος. Το συγκεκριμένο είδος ζει κατά βάση στην Άπω Ανατολή, αλλά τα τελευταία χρόνια ολοένα και περισσότερα ντόπια χρησιμοποιούν τη δική του τεχνική απαθανάτισης των αξιοθέατων. Που με λίγα λόγια σημαίνει πως φωτογραφίζει τα πάντα. Εξαιρετική τακτική που επιτρέπει την παρατήρηση από απόσταση ασφαλείας, γεγονός που σώζει ζωές στην περίπτωση που ο στόχος συνοδεύεται. Έτσι στο άλμπουμ με το γενικότερο τίτλο «στιγμές από την πρωτεύουσα», στριμώχνονται ο Παρθενώνας, ένας τσολιάς στα Βλάχικα, τίγκα ηλιοβασιλέματα και το εντυπωσιακό μπούστο της εικονιζόμενης. Βέβαια, η συγκεκριμένη λήψη είναι από πίσω, αλλά αυτό σημαίνει ότι εξίσου εντυπωσιακή θα είναι και η… πλάτη της.
Ο οργανωμένος γυπαετός
Το να είσαι περήφανος κάτοχος εισιτηρίου διαρκείας έχει πολλά καλά, με κυριότερο το ότι… Συγγνώμη, αδυνατώ να σκεφτώ γιατί κάποιος να θέλει να βρίσκεται κάθε Κυριακή στο γήπεδο. Εκτός κι να μιλάμε για τον Ολυμπιακό. Είναι η ομάδα που προσφέρει τα πάντα σε ένα σύγχρονο οργανωμένο οπαδό. Και 19 από τα 21 τελευταία πρωταθλήματα. Και ματσάκια με λιγότερο άγχος αφού από το Καραϊσκάκη δεν περνάει κανείς (μέχρι εσχάτως τουλάχιστον). Και τη δυνατότητα να απολαμβάνεις ολόκληρη την οικογένεια Ταχτσίδη, εντός κι εκτός αγωνιστικών χώρων. Μόνο ο θρύλος αυτά, παιδιά.
Ο γυπαετός που πέτυχε το σκοπό του
Πρόκειται για γυπαετό που έχει κολλήσει πολλά ένσημα στη ζωή του και αντιλαμβάνεται πως ήρθε η ώρα να κρεμάσει ό,τι κρεμάνε οι γυπαετοί όταν βάζουν τίτλους τέλους σε μια μεγάλη καριέρα. Και ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να πεις το μεγάλο αντίο, εκτός του γάμου; Με αυτόν τον τρόπο αύριο-μεθαύριο θα φέρεις στον κόσμο τις επόμενες γενιές γυπαετών που θα… λυμαίνονται τις κερκίδες των ελληνικών γηπέδων. Τις καλύτερες ευχές μας στα παιδιά και καλούς απογόνους.
Ο θηλυκός γυπαετός
Κοπελιά με τα ωραία μάτια και την ξανθιά μαλλούρα, άσε τα σάπια και μην κάνεις την ανήξερη. Όσο και να προσπαθείς να μην καρφωθείς στρέφοντας το βλέμμα σου μακριά, όλοι πήραν γραμμή πως «κόβεις» το παιδί με το μούσι μπροστά σου. Που εδώ που τα λέμε, φέρνει και λίγο στον Λιβάγια της ΑΕΚ… Ρε λες να είναι κι αυτός γυπαετός;
[menshouse.gr]
(?)
Tags: γήπεδο
