Φρέσκοι όμως, τελευταίας εσοδείας. Κοινωνικοπολιτικό είναι το κομμάτι που διαβάζεις, και όχι αμιγώς ελαφρό γυναικείο, μην μπερδεύεσαι. Γιατί, τι καλύτερος τρόπος για να προβείς στις σχετικές αναλύσεις, από την παρατήρηση και την εμπειρία; Που σε οδηγούν σε συγκεκριμένα συμπεράσματα, φυσικά, τα οποία τα λες και ενδιαφέροντα. Και τα οποία πρέπει να διαβάσεις με προσοχή, όχι για κάνα άλλο λόγο, αλλά για να αποφύγεις την ένταξη σου σε μία από τις εν λόγω κατηγορίες.
Όσο κι αν δεν θέλεις να το παραδεχτείς. Επειδή η ερωτική σου ζωή έχει στερέψει, και τα οφθαλμοφανή οφείλουν να σημειώνονται. Κανένας άντρας εκεί έξω δεν αρέσκεται να μπλέκει, για κάτι σοβαρό εννοώ, με κάποια από τις ακόλουθες κατηγορίες γυναικών εκεί έξω. Στην καλύτερη, τις αντιμετωπίζει με κοροϊδία και κατανόηση, στη χειρότερη, ως απλό όργανο του σeξ, με το οποίο δεν θέλει καμία περαιτέρω ανάμειξη. Προς γνώση και συμμόρφωση:
Η αυτάρεσκη ψωνάρα selfie–maniac. Που τα χείλη της τείνουν να πάρουν οριστικά το σχήμα του duck face, που αποτελεί και τον κυρίαρχο σχηματισμό της σε μία από τις δεκάδες χιλιάδες φωτογραφίες, στις οποίες ποζάρει μετά μανίας μέρα νύχτα. Είναι όμορφη και το ξέρει; Θεωρεί εαυτή μία θεά, και θέλει να το αποδείξει, όχι μόνο στον εαυτό της, αλλά και τους (υποτιθέμενους) φανατικούς θαυμαστές της; Θέλει απλά να προκαλεί; Όποια κι αν είναι η απάντηση, μπορεί να την οδηγήσει σε φανταστικά one night stands, αλλά τίποτα παραπάνω. Απλά, γιατί κανείς δεν την παίρνει ως τίποτα παραπάνω από χαζογκόμενα. Σκληρό, αλλά ισχύει…
Η εξαρτημένη από τα social media. Βρίσκεται μονίμως on line, κάθε της δράση οφείλει να ποστάρεται αυτοστιγμεί, και το κοινό της να απολαμβάνει κάθε της σκέψη, κάθε της δραστηριότητα, κάθε της συμβολή στη διαχείριση του δικού της (και μόνο) καθεμέρα, απλά γιατί είναι υπερ-γαμάτη, οπότε όλοι οι υπόλοιποι εκεί έξω, απλά φάτε τη σκόνη της, bitches! Ζει μόνο μέσα από τον ηλεκτρονικό της εαυτό, και ο αληθινός; Απλά έχει χαθεί κάπου στο υπερπέραν. Αυτή απλά υπάρχει για να δίνει τροφή στον έξω κόσμο και να λαμβάνει επιφωνήματα θαυμασμού. Είναι και θλιβερό, και άγρια ξενερωτικό στους άντρες, να ξέρεις…
Η bitch της διπλανής πόρτας. Νομίζει ότι όλος ο κόσμος της ανήκει. Δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα κακομαθημένο κοριτσάκι, το οποίο έχει συνηθίσει να παρασιτεί επάνω σε αδύναμους χαρακτήρες, και να τους απομυζά, εξασκώντας όλη την εξουσία που νομίζει ότι διαθέτει πάνω τους. Βρίσκει και τα κάνει, σύμφωνοι, αλλά αυτό δεν την κάνει λιγότερο επικίνδυνη ως προσωπικότητα, ούτε με λιγότερο διαταραγμένους τους ψυχικούς της μηχανισμούς. Όλο το πακετάκι αυτό συνιστά ένα υπέροχα απωθητικό σύνολο, με το οποίο δύσκολα μπλέκει κάποιος σώφρων, με χαρακτήρα άντρας. Λογικό δεν είναι;
Η χειριστική, κτητική απελπισμένη κοπελίτσα. Με passive aggressive συμπεριφορές πουλά τον παλιοχαρακτήρα της στον έξω κόσμο, ρίχνοντας πάνω της το πέπλο του καλού κοριτσιού, που κανείς δεν καταλαβαίνει. Στην πραγματικότητα, δεν πρόκειται για τίποτα άλλο από ένα συγκεντρωτικό άτομο, που θέλει να ελέγχει ό,τι περνά από το χέρι του, κατά τρόπο που δεν σηκώνει αντίρρηση. Φυσικά, το αγόρι της βρίσκεται στην κορυφή της σχετικής λίστας, δεν χωρεί αμφιβολία επ’ αυτού. Τα social, δε, έχουν διευκολύνει τη δράση της, και την έχουν κάνει ακόμη πιο ανυπόφορη και πιεστική. Με το που θα πάρει χαμπάρι ότι είσαι έτσι, έχει εξαφανιστεί, απλά μην αναρωτηθείς το γιατί…
Το αδίστακτο career girl. H δουλειά είναι η ζωή της. Θέλει να φτάσει ψηλά, πολύ ψηλά, και θα κάνει τα πάντα για να το επιτύχει, ακόμη και πατώντας πάνω στους ανθρώπους που θα έπρεπε να προσέχει σαν τα μάτια της. Το αγόρι της δεν ξέρει, και δεν θέλει να μάθει, τι προσπαθεί να αποδείξει, και σε ποιον, διαπιστώνει μόνο ότι ο ίδιος βρίσκεται διαρκώς σε δεύτερη μοίρα, και παραπεταμένος στο περιθώριο ως απλός επιβήτορας, με υποτιμητικά σχόλια, για την επαγγελματική του και μη ζωή να τον συνοδεύουν σε κάθε βήμα. Απλά επειδή δεν μπορεί αν φτάσει στο επίπεδο της βασίλισσας. Από τις πλέον τοξικές κατηγορίες, η οποία συμπληρώνει μία υπέροχη πενταλογία, στην οποία, αν διαπιστώσεις ότι ανήκεις, οφείλεις να είσαι έτοιμη να μείνεις μόνη για μακρό διάστημα. Τουλάχιστον τόσο, όσο θα χρειαστεί για να καταλάβεις ότι κάτι πάει στραβά και πρέπει να αλλάξεις. Αν πάλι σου φαίνεσαι μια χαρά; Συνέχισε στο δρόμο σου και καλή δύναμη. Θα σου χρειαστεί για να διαπιστώσεις ότι δεν πάει στραβά ο γιαλός, αλλά εσύ αρμενίζεις στραβότερα…
sxeseis
