Δεν γνωρίζω ποια είναι τα χαρακτηριστικά που δεν αντέχεις στον χαρακτήρα και το attitude γενικότερα ενός άνδρα. Υποθέτω ότι το περί ορέξεως ανοίγει μία εξαιρετικά ευρεία γκάμα πιθανοτήτων, στην οποία κάθε γυναίκα προσχωρεί, ανάλογα με τα γούστα της, και αποκλείει παράλληλα, βάζοντας Χ στους αμαρτήσαντες που εμπίπτουν στη συγκεκριμένη.
Αν ωστόσο με ρωτούσες προσωπικά ποιο πιστεύω ότι είναι το μεγαλύτερο ελάττωμα και ντεζαβαντάζ χαρακτηρολογικά πάντα σε ένα αρσενικό εκεί έξω, ως άντρας θα σου έλεγα κατηγορηματικά: τα πολλά λόγια. Το υπερβολικό μπλα μπλα, και η γλώσσα που πηγαίνει ροδάνι, προσπαθώντας να υπερκεράσει ακόμη και το δικαίως πρώτο και καλύτερο σε αυτό τα αγώνισμα φύλο. Απλά διότι ο άντρας που λέει πολλά, κάνει λίγα. Διότι ο φαφλατάς, υπερόπτης τυπάκος, που με ποζερία και πολύ συζήτηση, προσπαθεί να κρύψει τις πάμπολλες ανασφάλειες του και τους άπειρους φόβους του. Διότι αυτός που μιλά και σταματημό δεν έχει, και εκφράζεται μόνο με τα λόγια, μόνο φασαρία και θόρυβο σε πρώτη φάση, γκρίνια και ζημιά σε δεύτερη, μπορεί να προκαλέσει. Και σίγουρα δεν έχεις μία στρίντζω κουτσομπόλα στο μυαλό σου, όταν μιλάμε για το αγόρι σου. Αν λοιπόν η γλωσσίτσα του πηγαίνει ροδάνι, και λέει περισσότερα από όσα πρέπει, πρόσφερε της το τρόχισμα που χρειάζεται. Και προς Θεού, μην του επιτρέψεις ούτε για λεπτό τα παρακάτω:
Να σε βρίσει. Ή να σε αποκαλέσει με οποιονδήποτε υποτιμητικό χαρακτηρισμό Ειδικά αν το επαναλάβει, κατόπιν επισήμανσης σου, μπορείς ανετότατα να καταφύγεις στην αντεπίθεση. Και να χρησιμοποιήσεις κάποιον από το πολύ πλουσιότερο λεξιλόγιο σου, για να του κάνεις τη μούρη κιμά, και μάλιστα της χείριστης ποιότητας. Έτσι, για να μάθει πώς γίνεται σωστά τουλάχιστον…
Μιλάει ακατάπαυστα, δεν βάζει γλώσσα μέσα του σου τάζει τον ουρανό με τα άστρα και ακόμη παραπάνω. Αλλά από πράξεις… γιοκ, φίλη μου. Όλο μέλι και από τηγανίτα τίποτα, για την ακρίβεια. Κόψε του το υπερβολικό θάρρος και εξήγησε του με σαφήνεια ότι τα πολλά τα Κυρ’ Ελέησον, στην περίπτωση του, τα βαρέθηκε όχι απλά ο παπάς, αλλά το σύνολο του εκκλησιάσματος. Και επειδή ετοιμάζεται να αλλαξοπιστήσει, καλά θα κάνει να προβεί σε διορθωτικές ενέργειες…
Κουτσομπολεύει. Τους πάντες και τα πάντα, σε φάση που απορείς πώς και δεν σταδιοδρόμησε ως πανελίστας στα πάλαι ποτέ μεσημεριανάδικα. Δεν αφήνει τίποτα να πέσει κάτω, δεν μπορεί αν δεν ασχοληθεί ακόμη και με τη μικρότερη λεπτομέρεια, και γενικότερα πρέπει να έχει γνώμη για όλους και γα όλα. Πολύ κακό, όλο αυτό, κοπελιά, και ξέρεις γιατί; Επειδή μπορείς να φανταστείς με σαφήνεια τι λέει πίσω από την πλάτη σου, και πώς σε σχολιάζει στον κύκλο του.
Δεν του αρέσει τίποτα στο περιβάλλον του. Αλλά τίποτα. Το ένα του ξινίζει, το άλλο του βρωμάει. Και το δείχνει ευκρινώς, με μία δυσαρέσκεια να παραμένει ζωγραφισμένη διαρκώς στο πρόσωπο και στις ατέρμονες συζητήσεις, στις οποίες σε θέτει ως παθητική ακροάτρια να στολίζει τους πάντες και τα πάντα, που σαφώς κι είναι πολύ κατώτερα αυτού και σαφώς δεν μπορούν να τον κατανοήσουν κτλ κτλ. Σχιζοφρένεια…
Και το θέμα είναι ότι επεκτείνεται χωρίς δισταγμό. Σε όσα σε αφορούν άμεσα, σε πρόσωπα που είναι δικά σου, σε σένα την ίδια, καθώς δεν διστάζει να επισημαίνει όλα όσα δεν του αρέσουν, και να προβαίνει σε χαρακτηρισμούς, οι οποίοι, μολονότι δεν είναι άμεσα προσβλητικοί, πάντως δεν του ζητήθηκε η γνώμη του, για να τους εκφέρει. Βάλε ένα στοπ και ένα ωραιότατο «δεν σε αφορά το θεματάκι» ως φωτεινή πινακίδα με νέον πάνω από το κεφάλι σου, για να του κόψεις την όρεξη…
Αλλά και γενικότερα: όταν μιλάει πιο πολύ από σένα, όταν δεν μπορεί να μη χρησιμοποιήσει τις φωνητικές του χορδές αδιαλείπτως, για να σου πει το ο,τιδήποτε, από φτηνές προσπάθειες εντυπωσιασμού και προσωπικού κομπασμού και αυτοπροβολής, έως ακατάσχετες μπουρδολογίες (εκεί κι αν έχεις πρόβλημα), υπάρχει σοβαρότατο θέμα, που καλείσαι να λύσεις, και πάντως με αποφασιστικότητα μεγαλύτερη του Σολομώντα. Και καθότι θα διαπιστώσεις από τις πρώτες παρατηρήσεις και επισημάνσεις σου την πρόθεση του να μαζέψει τους σιελογόνους αδένες του ή μη, θα μπορέσεις και να καταλήξεις στην τελική λύση. Κυριολεκτική η μεταφορική, το θέμα είναι να μπορέσεις να μπεις εσύ σε τροχιά ασφαλούς συμβίωσης με αυτόν τον άντρα. Και να σου θυμίζει ότι είναι τέτοιος, και όχι η κουτσομπόλα γειτόνισσα, ούτε η κολλητούλα σου με τη δηλητηριώδη διχάλα στη γλώσσα. Αυτές τις έχεις έτσι κι αλλιώς στο κεφάλι σου, από εκείνον απαιτείς πολλά περισσότερα, και πάντως εντελώς διαφορετικά. Αν δεν μπορεί να σου τα προσφέρει, τότε άσε τον τροχό στην άκρη, και προχώρα παρακάτω, και εσύ θα ψάξεις για κάποιο πραγματικό αρσενικό και ο ίδιος θα μπορέσει να συνεχίσει να φλυαρεί ακατάπαυστα, θάβοντας σε για το κακό που του έκανες, αποχωρώντας από τη ζωή του. Δεν πιστεύω να νόμισες ότι θα το γλίτωνες αυτό, σωστά;
sxeseis
Tags: σχέση
