Παρουσιάστηκε το νέο ημερολόγιο της Pirelli! (ΦΩΤΟ)

Το Ημερολόγιο Pirelli 2017, που φέτος υπογράφει ένας από τους παγκοσμίως κορυφαίους φωτογράφους, Peter Lindbergh, παρουσιάστηκε στις 29 Νοεμβρίου στο Παρίσι. Η έκδοση 2017 παραλαμβάνει τη σκυτάλη από το ημερολόγιο του 2016 το οποίο φιλοτέχνησε η Annie Leibovitz, ενώ ο Γερμανός καλλιτέχνης είναι ο μοναδικός φωτογράφος στον οποίο ανέθεσε για τρίτη φορά η Pirelli τη δημιουργία του Pirelli Calendar. Ο Peter ήταν ο φωτογράφος του Ημερολογίου το 1996 στην έρημο El Mirage στην Καλιφόρνια, και δημιουργός της έκδοσης 2002 στα στούντιο της Paramount Pictures στο Los Angeles. Το 2014, ο Lindbergh μαζί με τον Patrick Demarchelier τράβηξαν τις φωτογραφίες για τον εορτασμό των 50 χρόνων του ημερολογίου, που λανσαρίστηκε για πρώτη φορά το 1964.

Λαμβάνοντας υπόψη μερικές χρονιές που δεν εκδόθηκε, το Pirelli Calendar έφτασε τώρα την 44ή έκδοσή του.

Ο φωτογράφος εξηγεί το θέμα του Ημερολογίου της Pirelli για το 2017: «Με μία εποχή όπου γυναίκες προβάλλονται στα media και παντού ως πρέσβειρες της τελειότητας και της νεότητας, θεώρησα σημαντικό να θυμίσω σε όλους ότι υπάρχει μια διαφορετική ομορφιά, πιο ρεαλιστική και αληθινή, καθόλου επίπλαστη και καθοδηγούμενη από εμπορικά ή άλλα συμφέροντα, μία ομορφιά που μιλά για την προσωπικότητα, το θάρρος να είσαι ο εαυτός σου και να έχεις τη δική σου προσωπική  ευαισθησία…».

Ο Lindbergh επέλεξε τον τίτλο “Emotional” για να τονίσει ότι η ιδέα που κρύβεται πίσω από τις φωτογραφίες του ήταν “η δημιουργία ενός ημερολογίου με ζητούμενο την αποτύπωση όχι ενός τέλειου κορμιού αλλά της ευαισθησίας και του συναισθήματος, που προχωρά στα ενδόμυχα της ψυχής των μοντέλων και πετυχαίνει μία ‘έκθεση’ πιο αποκαλυπτική από τη θέα ενός γυμνού σώματος.»

Για να αποτυπώσει την άποψή του περί φυσικής ομορφιάς και θηλυκότητας, ο  Lindbergh δημιούργησε τα πορτρέτα 14 ηθοποιών διεθνούς φήμης. Πρόκειται για τις Jessica Chastain, Penelope Cruz, Nicole Kidman, Rooney Mara, Helen Mirren, Julianne Moore, Lupita Nyong’o, Charlotte Rampling, Lea Seydoux, Uma Thurman, Alicia Vikander, Kate Winslet, Robin Wright και Zhang Ziyi. Επίσης συμπεριέλαβε την Anastasia Ignatova, καθηγήτρια Πολιτικής Θεωρίας στο MGIMO, Κρατικό Πανεπιστήμιο Διεθνών Σχέσεων της Μόσχας. Οι επιλογές αυτές για μία ακόμα φορά επιβεβαιώνουν την αγάπη του Lindbergh για το σινεμά, κάνοντας το Cité du Cinéma στο Saint Denis ένα από σημαντικότερα κινηματογραφικά στούντιο στην Ευρώπη, στο χώρο του οποίου διοργανώθηκε το παραδοσιακό δείπνο — γκαλά για την παρουσίαση του νέου ημερολογίου.

«Σκοπός μου ήταν να απεικονίσω τις γυναίκες μ’ έναν διαφορετικό τρόπο. Γι’ αυτό, επισκέφθηκα ηθοποιούς που έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στη ζωή μου, πλησιάζοντάς τις όσο μπορούσα περισσότερο για να τραβήξω αυτές τις φωτογραφίες. Ως καλλιτέχνης νιώθω υπεύθυνος να απελευθερώσω τις γυναίκες από την ιδέα της αιώνιας νεότητας και της τελειότητας. Η ιδέα της τέλειας ομορφιάς που προωθείται από την κοινωνία είναι απλά κάτι ανέφικτο».

Η φωτογράφιση έγινε το διάστημα Μαΐου — Ιουνίου σε πέντε διαφορετικά σημεία: Βερολίνο, Λος Άντζελες, Νέα Υόρκη, Λονδίνο και στην παραλία Le Touquet στη Γαλλία. Το αποτέλεσμα είναι ένα ημερολόγιο που περιέχει 40 εικόνες — με πορτραίτα και τοπία – τραβηγμένες όχι μόνο στο στούντιο αλλά και σε γωνιές πόλεων και ατμοσφαιρικά σημεία. Επομένως βλέπουμε δρόμους, αλυσίδες fast food, φθηνά ξενοδοχεία στο κέντρο του Λος Άντζελες μαζί με την Times Square στη Νέα Υόρκη, το θέατρο Sophiensaele στο Βερολίνο, σοφίτες σε Νέα Υόρκη και Λονδίνο και την παραλία στο Le Touquet.

Ωστόσο, οι κινηματογραφικές πρωταγωνίστριες δεν είναι το μόνο πράγμα που κάνει τη δουλειά του Lindbergh τόσο μοναδική. Ανέκαθεν ήταν γνωστός για την ικανότητά του να βάζει στις εικόνες του στοιχεία του βιομηχανικού κόσμου στον οποίο μεγάλωσε. Αρχική του ιδέα είναι να εισάγει στοιχεία από το χώρο της τεχνολογίας και της βιομηχανίας στο Ημερολόγιο, γι’ αυτό στη φάση που δούλευε πάνω στο project, τράβηξε επίσης πολλές φωτογραφίες στο βιομηχανικό κέντρο της Pirelli στο Settimo Torinese, το πιο προηγμένο τεχνολογικά εργοστάσιο του Group. Αυτή η εμπειρία οδήγησε σε μία σειρά φωτογραφιών του τομέα της αυτοματοποίησης και καινοτομίας, που αποδείχτηκαν τόσο επιδραστικές και ισχυρές – όπως ο ίδιος ο φωτογράφος παραδέχεται σε συνέντευξη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Pirelli World – ώστε “Στο τέλος αποφασίσαμε να κρατήσουμε τις δύο σειρές φωτογραφιών ξεχωριστά και να χρησιμοποιήσουμε αυτές του εργοστασίου σε ένα ανεξάρτητο project, και όχι αυτό του Ημερολογίου.»

Για να δείτε τι συνέβη στα παρασκήνια, και να απολαύσετε με κάθε λεπτομέρεια τις φωτογραφήσεις, τις ιστορίες και τις προσωπικότητες του 2017 Pirelli Calendar, επισκεφθείτε το ειδικό website, www.pirellicalendar.com. Αυτή η πρόσφατα ανανεωμένη πλατφόρμα οδηγεί του επισκέπτες σε ένα ταξίδι στην 50χρονη ιστορία του The Cal™ μέσα από βίντεο, συνεντεύξεις, φωτογραφίες και αδημοσίευτα κείμενα. Το αποκλειστικό περιεχόμενο της νέας έκδοσης περιλαμβάνει ένα κεφάλαιο με θέμα τη δημιουργία του Ημερολογίου (Making of The Cal™), που παρακολουθεί τη διαδικασία από την αρχική σύλληψη μέχρι  την παραγωγή αυτού του ‘έργου τέχνης’ από το σπουδαίο φωτογράφο και την ομάδα του. Το κεφάλαιο Icons περιλαμβάνει επίσης αποκλειστικές, νέες συνεντεύξεις με τους πρωταγωνιστές του 2017 Pirelli Calendar.

«ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ PIRELLI 2017, Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ & ΕΓΩ»

Μία συζήτηση με τον Peter Lindbergh

Από πού προήλθε η ιδέα γι’ αυτό το Ημερολόγιο;

Θέλησα να χρησιμοποιήσω το Ημερολόγιο 2017 για να εκφράσω ένα διαφορετικό είδος ομορφιάς. Καθώς ζούμε σε μία καταναλωτική κοινωνία, όλοι οι μηχανισμοί του συστήματος  προβάλλουν ένα μοναδικό πρότυπο ομορφιάς που εστιάζει κυρίως στη νεότητα και την τελειότητα, επειδή στόχος είναι να οδηγεί τον κόσμο στην κατανάλωση. Όπως αυτό το πρότυπο ομορφιάς δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα ή με τη ίδια τη γυναίκα. Μέσα από το Ημερολόγιο της Pirelli Calendar έχω προσπαθήσει να μεταφέρω ένα διαφορετικό μήνυμα, ότι η ομορφιά απέχει πολύ από αυτό που προβάλλεται σήμερα μέσα από τη διαφήμιση. Θέλω να απεικονίσω τη γυναίκα με διαφορετικό τρόπο: και γι’ αυτό, επισκέφθηκα ηθοποιούς που έχουν παίξει ένα σημαντικό ρόλο στη ζωή μου, πλησιάζοντάς τις όσο μπορούσα περισσότερο για να τραβήξω αυτές τις φωτογραφίες. Από τις πρώτες φωτογραφίες, έβλεπα ότι αυτό είχε αποτέλεσμα. Θεωρώ συναρπαστικό να βλέπεις κάποια όπως η Nicole Kidman – που ήταν η πρώτη που φωτογράφισα – με τελείως διαφορετικό μάτι.

Είναι μία αισθησιακή εμπειρία να αφοσιώνεσαι σε κάποιον που σε κοιτά μέσα από το φακό, δημιουργείται ένα άμεσο δέσιμο μεταξύ σας – ήταν μία μοναδική εμπειρία, διαφορετική από οτιδήποτε είχα κάνει μέχρι τώρα.

Όταν μετά από μία ώρα ή δύο ώρες φωτογράφησης η Nicole γύρισε και μου είπε: «Δεν ξέρω γιατί το απολαμβάνω τόσο πολύ… κανείς δεν με έχει φωτογραφήσει ποτέ με τέτοιο τρόπο … κανείς δεν έχει δει ποτέ αυτό το κομμάτι μου και είναι πραγματικά όμορφο» συνέλαβε την ουσία αυτού που προσπαθούσα να κάνω με το Ημερολόγιο Pirelli 2017. Θέλησα να απεικονίσω τις γυναίκες όχι μέσα από την τελειότητά τους αλλά μέσα από τα συναισθήματα και τις ευαισθησίες τους. Γι’ αυτό ονόμασα αυτή την έκδοση του Ημερολογίου “Emotional”: όχι κάποια τεχνητή τελειότητα, αλλά την πραγματικότητα και τα συναισθήματα που πηγάζουν από τα πρόσωπα αυτών των γυναικών.

Γιατί ασπρόμαυρο;

Όταν φωτογραφίζεις κάτι σε ασπρόμαυρο, τοποθετείς το ‘θέμα’ σου σε μία πραγματικότητα διαφορετική από αυτή του πραγματικού κόσμου που έχει χρώμα: γίνεσαι εσύ αυτός που ερμηνεύει την πραγματικότητα αναμιγνύοντας άσπρο και μαύρο για να δημιουργήσεις σκιές, λάμψεις και μορφές. Θεωρώ ότι το ασπρόμαυρο αποτελεί μια αφαιρετική μεταμόρφωση της πραγματικότητας σε κάτι άλλο. Είναι το πρώτο μικρό βήμα για να ξεφύγεις από το κανονικό ή πραγματικό και να βρεις κάτι πιο ενδιαφέρον – κάτι μη ρεαλιστικό.

Είναι η δουλειά σας επηρεασμένη από την τεχνολογική καινοτομία;

Όχι, φυλάγομαι από αυτή. Οι νέοι φωτογράφοι της εποχής μας δεν γνωρίζουν καν τι σημαίνει να χρησιμοποιείς αναλογική κάμερα. Εγώ γνωρίζω άριστα το χώρο του φιλμ και δεν ήθελα μία ψηφιακή κάμερα. Ήμουν απόλυτα ευχαριστημένος με τον τρόπο που ήταν τα πράγματα. Στη συνέχεια, όσο περνούσε ο καιρός, διαπίστωσα ότι οι ψηφιακές μηχανές είναι καταπληκτικές για πολλούς λόγους – πλην δύο. Ο πρώτος είναι ότι η ψηφιακή εικόνα έχει πολύ υψηλή αντίθεση με αποτέλεσμα να χάνεται η αρμονία και το συναίσθημα.

Γι’ αυτό χρησιμοποιώ Photoshop για να απαλύνω την ψηφιακή επίδραση. Δεύτερον, το πιο ενοχλητικό όταν δουλεύεις με ψηφιακή κάμερα είναι ότι μεταμορφώνει τη φωτογράφηση σε μία συνεργατική προσπάθεια. Κάθε φορά που βρίσκομαι με ένα μοντέλο για να τραβήξω μία φωτογραφία, αυτή εμφανίζεται στην οθόνη στο διπλανό δωμάτιο, με δέκα άτομα που παρακολουθούν, κριτικάρουν, συμβουλεύουν… Αυτός ο τρόπος φωτογράφησης καταστρέφει εντελώς την οικειότητα μεταξύ φωτογράφου και μοντέλου.

Εκείνο που με ενδιαφέρει είναι η σχέση που θα αναπτύξω με το μοντέλο, επειδή αυτό είναι το μυστικό για όμορφες φωτογραφίες – η χρήση ψηφιακής κάμερας με εμποδίζει να πετύχω αυτή την ιδιαίτερη σχέση.

Όπως το 2002, έτσι και το ημερολόγιο του 2017 αποδεικνύει την αγάπη σας για το σινεμά. Πώς φωτογραφία και κινηματογράφος σχετίζονται μεταξύ τους;

Συνδέονται με την έννοια του χρόνου, που είναι πολύ δύσκολο να κάνεις ορατό στη φωτογραφία, παρόλο που η φωτογραφία σχετίζεται με το χρόνο μέσω της στιγμής – ουσιαστικά σταματά το χρόνο. Συχνά με ρωτάνε «γιατί δεν θέλεις να κάνεις ταινίες;» και εγώ απαντώ  ναι, ίσως θα ήθελα, αλλά δεν είναι κάτι που πραγματικά με ενδιαφέρει.

Θεωρώ τη φωτογραφία εξ ίσου ενδιαφέρουσα με τον κινηματογράφο, επειδή χρησιμοποιώντας κάτι απειροελάχιστο μπορείς να προβάλλεις πολλά πράγματα. Βλέπεις κάποιον να διασχίζει το δρόμο: στον κινηματογράφο πιθανόν δεν θα σήμαινε τίποτα, ενώ στη φωτογραφία, ο χρόνος σταματά μία δεδομένη στιγμή  – μία θαυμάσια, παράξενη, έντονη και συναισθηματική στιγμή – μία στιγμή που έρχεται από το τίποτα, απλά επειδή έχει σταματήσει ο χρόνος. Πιστεύω ότι αυτό είναι που κάνει τη φωτογραφία τόσο συναρπαστική.

Όταν δημιουργούσατε το ημερολόγιο του 2017 τραβήξατε επίσης φωτογραφίες στο βιομηχανικό κέντρο Pirelli στο Settimo Torinese. Τι ήταν αυτό που σας έφερε στο εργοστάσιό;

Όλα ξεκίνησαν όταν ο Marco Tronchetti Provera επικοινώνησε μαζί μου. “Peter,” μου είπε, “είμαστε μία high-tech εταιρεία και θα ήθελα να κάνουμε κάτι καινοτόμο.” Η ιδέα του ήταν να εισάγω μερικά τεχνολογικά στοιχεία στο νέο Ημερολόγιο, και τη βρήκα άκρως συναρπαστική. Στην πραγματικότητα, για να πω την αλήθεια,  αρχικά του είπα ότι η ιδέα δεν ήταν εφικτή. Αλλά μετά, καθώς συζητούσαμε, τα επιχειρήματά του ήταν τόσο έξυπνα και προκλητικά εγκεφαλικά που διαπίστωσα ότι με είχε γοητεύσει. Μου είπε τι σημαίνουν οι μηχανές για τον ίδιο και για την ιστορία της Pirelli και στο σημείο αυτό, βρήκα την ιδέα και τα πάντα γύρω από αυτήν, πραγματικά συναρπαστικά. Την επόμενη μέρα, ξεκίνησα με σκοπό να μελετήσω το θέμα και να παρατηρώ πώς ένιωθα γι’ αυτό.  Από καθαρά πρακτικής πλευράς, σχεδόν αμέσως συνειδητοποίησα ότι θα ήταν αδύνατον να πάρω τις ηθοποιούς στο εργοστάσιο και να τις φωτογραφίσω εκεί.

Έτσι σκέφθηκα να πάω έτσι κι αλλιώς για να φωτογραφίσω στο εργοστάσιο με τα μηχανήματα και τα ρομπότ του, προσπαθώντας να δημιουργήσω ένα συναισθηματικό δέσιμο μαζί τους, να τα ζωντανέψω. Δεν ήμουν σίγουρος ότι θα τα καταφέρω, αλλά  το αποτέλεσμα ήταν πραγματικά ικανοποιητικό και παραμένει ακόμα. Στο τέλος, αποφασίσαμε να κρατήσουμε τις δύο σειρές φωτογραφιών ξεχωριστά και να χρησιμοποιήσουμε αυτές του εργοστασίου σε κάποιο άλλο, ανεξάρτητο project, όχι αυτό του ημερολογίου.

Ποια είναι η μεγαλύτερη πηγή έμπνευσης για εσάς;

Δεν έχω κάποιους συγκεκριμένους τομείς που να λειτουργούν σαν κρυφές πηγές δημιουργικότητας. Αντλώ έμπνευση από ό,τι βλέπω και αργά ή γρήγορα το χρησιμοποιώ για να δημιουργήσω κάτι. Αποφεύγω να πηγαίνω σε επιδείξεις μόδας. Προτιμώ να χρησιμοποιώ το χρόνο των κολεξιόν με διαφορετικό τρόπο. Συχνά βλέπω ρούχα στα ατελιέ των φίλων μου – σήμερα για παράδειγμα, πέρασα όλη μου την ώρα με το φίλο μου Azzedine Alaïa, με τον οποίο θα δουλέψουμε σε ένα project, και αυτός μου έδειξε τη νέα του κολεξιόν, με μερικά εκθαμβωτικά, όμορφα φορέματα. Μιλάγαμε για φωτογραφίες  μόδας πριν από μερικές ημέρες, ότι κάποιος μου είπε ότι καθήκον ενός φωτογράφου μόδας είναι να προβάλλει τα ρούχα. Αυτό μπορεί να είναι εν μέρει αλήθεια. Αλλά έχω να πω ότι η φωτογραφία μόδας δεν πρέπει να περιορίζεται στο να δείχνει μόνο τα ρούχα και να βοηθά τη βιομηχανία να τα πουλήσει – το αντίθετο, πρέπει να έχει την ελευθερία να δρα εντός ενός πολύ ευρύτερου πλαισίου – πολύ ευρύτερο και από τον ίδιο το χώρο της μόδας.

Τι θεωρείτε ως το πλέον δημιουργικό στοιχείο;

Πιστεύω ότι η πρώτη ερώτηση είναι στην πραγματικότητα: τι είναι δημιουργικότητα; Και η δεύτερη: πώς μπορούμε να ωφεληθούμε από αυτή; Και μετά: πώς μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε; Αυτά είναι πραγματικά συναρπαστικά θέματα, στα οποία έχω αφιερώσει πολύ χρόνο, όλα αυτά τα χρόνια. Τελικά πιστεύω ότι η δημιουργικότητα προέρχεται από το όραμα που έχεις για τον κόσμο, που κατά κάποιο τρόπο αναμορφώνεται μέσα από τις προσωπικές σου εμπειρίες. Πολλοί άνθρωποι διαθέτουν δημιουργικότητα, αλλά απλά δεν γνωρίζουν πώς να την προσεγγίσουν.  Τα τελευταία σαράντα χρόνια ασκούμαι στον υπερβατικό διαλογισμό και αυτό με έχει βοηθήσει να κατανοήσω ποιος είμαι και να ανακαλύψω το δικό μου εσωτερικό μονοπάτι.

Παρουσιάστηκε το νέο ημερολόγιο της Pirelli! (ΦΩΤΟ)

now24.gr-auto