Χρυσές δουλειές κάνουν κάποιοι επιτήδειοι στους μποναμάδες της Πάτρας, κάτω από τη μύτη του Δήμου που εκχωρεί τις άδειες με διαδικασίες που μπάζουν από παντού και με την ανοχή των ελεγκτικών μηχανισμών. Η καταγγελία στο thebest.gr μικροπωλήτριας η οποία συμμετέχει επί χρόνια σε παζάρια στο εξωτερικό και η οποία επέστρεψε στην Ελλάδα για να εγκατασταθεί, φέρνει στο φως το απίστευτο χάος μέσα στο οποίο κινούνται οι πατροπαράδοτοι μποναμάδες και τις «χρυσές δουλειές» που κάνουν κάποιοι σε βάρος των κατόχων αδειών, αναφωνώντας προκλητικά «εγώ είμαι ο Δήμος», εκβιάζοντας και εισπράττοντας χρήματα, σε μια διαδικασία που συνιστά ντροπή για την πόλη.
Η ιστορία έχει ως εξής: Η μικροπωλήτρια, η οποία ζούσε στο εξωτερικό, συμμετέχει σε παζάρια σε όλο τον κόσμο και οποία φτιάχνει χειροποίητα αξεσουάρ, μέρος των εισπράξεων των οποίων διαθέτει σε ιδρύματα και οργανισμούς όπως π.χ. η Κιβωτός της Αγαπης, το Χαμόγελο του Παιδιού κ.α., ξεκίνησε ερχόμενη σε επαφή με τον Δήμαρχο Κώστα Πελετίδη, από τον οποίο ζήτησε, (θεωρώντας ότι και εδώ μπορεί να συμβεί κάτι ανάλογο του…εξωτερικού) το εξής: Να κάνουν μια κοινή δράση, με ένα μεγάλο κιόσκι, ένα είδος παζαριού, για τη συγκέντρωση χρημάτων τα οποία θα διατίθεντο στην Κιβωτό της Αγάπης. Ο Δήμαρχος την ενημέρωσε ότι υπάρχει παζάρι στο οποίο μπορεί να συμμετέχει, εννοώντας τους μποναμάδες. Συμφώνησε, εφόσον μέρος των εσόδων θα διατίθεντο στην Κιβωτό, να της διατεθεί ατελώς πάγκος, όπως συμβαίνει με τους πάγκους των πολυτέκνων, της εκκλησίας, όσων διαθέτουν εισπράξεις για φιλανωθρωπία κλπ.
Η συνέχεια, όπως μου περιγράφεται από την παθούσα είναι απίστευτου ελληνικού…αίσχους.
«Κάναμε λοιπόν αίτηση με όλα τα απαραίτητα χαρτιά νομίζοντας ως Έλληνες του εξωτερικού, ότι οι μποναμάδες είναι σαν τα παζάρια στα οποία συμμετέχουμε, μια ωραία εορταστική ατμόσφαιρα με τη συμμετοχή του Δήμου και με φιλανθρωπικό χρώμα λόγω των εορτών. Πληρώσαμε 150 ευρώ στο Δήμο για να έχουμε έναν μικρό χειροποίητο ξύλινο πάγκο στους μποναμάδες, πήραμε την άδεια και ξεκινήσαμε για να στήσουμε. Όταν όμως πήγαμε να στήσουμε τον πάγκο, μας πλησίασε ένας κύριος και βρεθήκαμε σε πολύ δύσκολη θέση. Μας είπε ότι αν θέλουμε καλύτερη θέση, θα πρέπει να πληρώσουμε παραπάνω.
Ότι αν θέλουμε σκέπαστρο, επίσης θα πρέπει να πληρώσουμε επιπλέον όπως και αν θέλουμε φωτισμό! Μοίραζε και άδειες ο συγκεκριμένος κύριος, έρχονταν οι ξένοι με το σταντ, του έδιναν χρήματα και έπαιρναν καλύτερη θέση από άλλους. Του εξηγήσαμε ότι έχουμε νόμιμη άδεια απο τον Δήμο και τότε αυτός μας είπε: Ποιός Δήμος; Εγώ είμαι ο Δήμος. Μας ανάγκασε λοιπόν επειδή αρνηθήκαμε τον εκβι@σμό να πάμε σε κάποιες θέσεις το τέρμα των μποναμάδων, χωρίς φωτισμό, χωρίς στέγαστρο χωρίς τίποτα. Δίπλα μας ήταν ένας πακιστανός που πούλαγε κόφτες για τζάμια. Δεν το δεχθήκαμε και αποχωρήσαμε. Πήγαν χαμένα και τα χρήματα που δώσαμε και τα πράγματα που φτιάξαμε για να συμμετάσχουμε στο παζάρι και στα οποία είχαμε επενδύσει με δικά μας έξοδα και ατελείωτες ώρες δουλειάς, καθώς τα αξεσουάρ είναι όλα χειροποίητα και για να συμμετάσχουμε κάναμε την διπλάσια παραγωγή. Ήταν όμως θεμα τιμής και αξιοπρέπειας για μας αυτό.»
Το ζευγάρι των ελλήνων του εξωτερικού έχει συμμετάσχει σε μεγάλα παζάρια στην Ελλάδα (μουσείο Γουλανδρή, παζάρι νέας Ερυθραίας, Χαλανδρίου κ.α.) και το εξωτερικό (Αμερική, Λονδίνο, Παρίσι, Μόναχο κ.α.), αλλά και σε μικρότερα και πιο απλά, όπως οι μποναμάδες. Πουθενά δεν συνάντησαν την κατάσταση που συνάντησαν εδώ.
«Νομίζαμε ότι επειδή έχει εμπλακεί ο Δήμος, θα είναι κάτι πολύ πιο προσεγμένο, δεν θα υπήρχαν μεσάζοντες που θα μας ανάγκαζαν να αποσύρουμε τη συμμετοχή μας και να μείνουμε άπραγοι για να διασώσουμε την αξιοπρέπειά μας.
Πριν από λίγο γύρισα στην Ελλάδα. “Έκανα τα χαρτιά μου, τήρησα τους όρους της συμμετοχής μου, και βρέθηκα να με κοιτάνε και να μου λένε: πανηγυριτζής είσαι;
Σε όποιον λέω χριστουγεννάτικο μπαζάρ, έτσι μου λένε. Στο Λονδίνο π.χ. δεν σε κρίνουν, μπορείς να πας και με ρόλεξ στο παζάρι. Μοιράζεσαι και μια κούπα τσάι και επιστρέφεις χαρούμενος σπίτι σου. Θα ζητήσω τα λεφτά μου πίσω από το Δήμο. Όχι για τα χρήματα, αλλά για την τιμή της συμφωνίας. Έσπασες τη συμφωνία; Η θέση μου δόθηκε σε άλλον; Θέλω πίσω τα χρήματά μου. Άν γνώριζα τι συμβαίνει, γιατί να μπώ στη διαδικασία; Θα έδινα τα λεφτά στον νταραβεριτζή και θα είχα την καλύτερη θέση».
Η μαρτυρία που περιγράφει ανάγλυφα το χάος που υπάρχει στους μποναμάδες της Πάτρας, προκαλεί μια σειρά ερωτηματικών όπως:
- Τι σκοπεύει να κάνει ο Δήμαρχος με την καταγγελία που όπως μαθαίνουμε έφτασε και στο γραφείο του;
-Με ποιά κριτήρια δόθηκαν οι άδειες; Προσκομίστηκαν όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά; (οι πληροφορίες μας λένε ότι οι περισσότεροι π,χ. δεν έχουν δώσει ενημερότητα).
- Πώς βρέθηκαν οι άδειες στα χέρια ενός ανθρώπου να τις μοιράζει κατά το δοκούν και να παίρνει και μίζα για τις θέσεις;
- Υπάρχει λίστα με τις άδειες στην αστυνομία για να κάνει ελέγχους;
- Ποιός αντδήμαχρος φέρει ευθύνη για την όλη κατάσταση; Είναι σε γνώση του το ¨νταβατζιλίκι;»
- Απαξιώθηκαν ή όχι, αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου σχετικά με τον τρόπο διάθεσης των αδειών;
- Ποιός είναι τελικά ο … Δήμος;
Υ.Γ. Ο Πρόεδρος του σωματείου μικροπωλητών Αποστόλης Παναγόπουλος και ο αντιπρόεδρος Παναγιώτου Λάμπρος επικοινώνησαν με το thebest και τόνισαν ότι δεν έχουν καμία σχέση με το περιστατικό που καταγγέλλεται και δεν έχει έρθει σε γνώση τους κανένα τέτοιο συμβάν.
Γιώτα Κοντογεωργοπούλου
xespao.gr-topika
Tags: Πάτρα: Κοινωνία
